Εδώ και ένα μήνα έχω χωρίσει, αυτός όμως δε μπορεί να το δεχτεί.

Να δείξεις ότι έχεις προχωρήσει. Προσπάθησε να φτιάξεις μια άλλη σχέση. Η έστω να βγεις με άλλο άτομο έτσι ώστε να καταλάβει ο πρώην σου ότι δεν έχει πιθανότητες. Μην του δίνεις σημασία. Ξεκαθάρισε του το. Έστω και αν χρειαστεί να γίνεις σκληρή. Πρέπει να το κόψεις με οποιονδήποτε τρόπο.

Κατάλαβα… Αυτός είναι ακόμα ερωτευμένος μαζί σου. Όταν είσαι με τον άλλον 1,5 χρόνο δεν είναι και τόσο εύκολο να δεχτεί ότι τελείωσε κάτι τόσο όμορφο. Πραγματικά δεν ξέρω τι να σου πω… Δοκίμασε να εμφανιστείς μπροστά του με κάποιον άλλον ώστε να ζηλέψει? Σίγουρα πάντως θα πάρει καιρό να το δεχτεί… Καλή τύχη!

Πάντα όλες οι σχέσεις έχουν προβλήματα. Πολλές φορές αυτά τα προβλήματα λύνονται όταν το ζευγάρι κάτσει με ηρεμία και μέσα από τη συζήτηση φτάσει σε υποχωρήσεις για το καλό και των δύο. Πολλές φορές πάλι τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Τότε καταφεύγουμε σε χωρισμούς, είτε αυτό είναι θελειτό και από τους δύο, είτε από τον ένα. Αυτή είναι και η δική σου περίπτωση.

Χώρισες μαζί του επειδή δεν άντεχες αλλά αυτός είχε πολλά συναισθήματα που τον οδηγούν σε όλα αυτά. Δεν είναι κακό που απομακρύνθηκες από κάτι που σε έφτανε στη αγανάκτηση. Αυτός που έχεις να κάνεις πλέον για να σταματήσει όλο αυτό με την συμπεριφορά του ακόμα και μετά τον χωρισμό είναι να τον πιάσεις να συζητήσετε.

Εάν πάλι δεν βγάλει κάπου σου προτείνω να κάνεις κάτι που θα τον πληγώσει αλλά να τον κάνει να καταλάβει πολλά. Δείξτου ότι είσαι αλλού και ότι είσαι ερωτευμένη με κάποιον άλλο. Βρες κάποιον εξήγησέ του τι συμβαίνει και ζήτα την βοήθεια του. Κάντον να νομίζει ότι έχεις σχέση με άλλον και ότι ποτέ πια δεν θα γυρίσεις σε αυτόν… Ίσως τον πληγώσεις, αλλά καλύτερα από να νομίζει διάφορα.

Δεν χρειάζεται να συνεχίσεις μαζί του, είσαι πολύ μικρή για να έχεις τόσο πολύ μια σχέση. Μπορείς να βρεις κάποιον άλλο για να τον ξεχάσεις έτσι και αλλιώς η ζωή είναι μπροστά σου. 

Τι να σου πω; Δεν τα κάνει μόνος του όλα αυτά. Ίσως είναι περίεργος αλλά μάλλον κι εσύ του έχεις δώσει υπερβολικά δικαιώματα και ελευθερίες. Αλλιώς δεν θα αντιδρούσε έτσι… Βέβαια είναι γεγονός πως είναι δύσκολο να αποδεχθείς τον χωρισμό μετά από μια σχετικά πολύμηνη σχέση αλλά όσο πιο γρήγορα και τέλεια πάρουν και οι δυο απόφαση πως τελείωσε τόσο πιο εύκολα είναι τα πράγματα…

Ίσως κάνεις κ εσύ κάπου λάθος και οι κινήσεις σου μπορεί να είναι βεβιασμένες… κοίταξέ το! Δεν είναι εύκολο να διαλευκάνει ένας έφηβος πως νιώθει και τι θέλει σε μια τόσο κρίσιμη και αμφιταλαντευόμενη καμπή της ζωής του…

Έχω ζήσει κάτι αντίστοιχο, εγώ μετά από αρκετή πίεση δέχτηκα την επανασύνδεση, πολλά πράγματα όμως δεν ήταν όπως πριν. Σίγουρα σε έχει αγαπήσει για αυτό και επιμένει, ίσως και να αξίζει να γυρίσεις αλλά αυτό μόνο εσύ μπορείς να το ξέρεις. Αν δεν αισθάνεσαι και πολλά πλέον για εκείνον κάθε φορά που θα σε ενοχλεί απλά θα του το λες, ίσως έτσι ξεκολλήσει.  

Λοιπόν… Καταλαβαίνω πως η κατάστασή σου είναι πολύ δύσκολη… Αλλά πάνω από όλα μπορεί να χαρακτηριστεί και επικίνδυνη… Γράφεις πως έχετε συζητήσει πολλές φορές αλλά δεν παίρνει από λόγια… Ίσως πρέπει λοιπόν να απευθυνθείς κάπου για υποστήριξη, συμπαράσταση και βοήθεια… Π.Χ. Στην οικογένειά σου…! 

Αν ήμουν στη θέση σου εγώ θα του έδινα μια ακόμα ευκαιρία αλλά αν δεν θες άστον. Κάποια στιγμή θα κουραστεί, υπομονή, τι άλλο να κάνεις… Εκτός αν το έχει η μοίρα να είστε μαζί… Εγώ πάντως θα του έδινα μια ακόμα ευκαιρία, από εδώ και πέρα κάνε ότι σου λέει η ψυχή σου … Καλή επιτυχία…!

Δύσκολα τα πράγματα… Χρειάζεται να είσαι προσεχτική για μένα. Καλού κακού θα πρέπει να ενημερώσεις με τρόπο τους δικού σου για το γεγονός ότι ενόχλησε αρκετά με τη συμπεριφορά του πρώην. Μην διστάζεις για μένα, όπως δεν διστάζει αυτός να σε ενοχλεί , έτσι και εσύ…

Η ζωή συνεχίζεται και δεν μπορεί κάποιος να σου δημιουργεί τέτοιου είδος πρόβλημα… Και να το ξεπεράσεις γρήγορα το γεγονός γιατί στα δύσκολα φαίνονται τα πραγματικά αγόρια, και όχι όταν όλα είναι μέλι γάλα… Το παιδί απλά δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων… 

Απλά περιμένεις… Μπορεί να μην σε έχει ξεπεράσει και ποτέ εντελώς, δηλαδή πάντα να έχει μια ανάμνηση έντονη μέσα του… Έτσι όπως τα λες, είναι καθαρά στο χέρι του να ξεκολλήσει…. Είναι πλέον θέμα να δείξει σωστό χαρακτήρα και σωστών δικών του αποφάσεων… Να αποφασίσει πως ότι έζησε έζησε με τον συγκεκριμένο άνθρωπο (εσένα) και να κοιτάξει τη ζωή του από δω και πέρα..

Επειδή είχα μια παρόμοια σχέση παρόμοιας κατάστασης, καταλαβαίνω απόλυτα… με την διαφορά ότι εγώ δεν είχα την δύναμη αλλά το έκανα… Ήταν πολλά τα χρόνια κι εγώ δεν είχα ζήσει τίποτα και κάποια στιγμή το ζητάς… Κι αν έχω να θυμάμαι κάτι προς το τέλος της σχέσης εκείνης πραγματικά τα πιο άσχημα δεν είναι αυτό που λες….

Έχουν περάσει χρόνια από τότε που κατάφερα και έκανα το βήμα και χώρισα αν και την αγαπούσα πάρα πολύ ήξερα ότι δεν μπορούσαμε πια να ήμασταν μαζί… Και αν με ρωτήσεις πως νοιώθω τώρα πια για αυτόν τον άνθρωπο, έχω να σου πω ένα πράγμα… Τον αγαπάω μέχρι σήμερα πάρα πολύ και τον θεωρώ ένα κομμάτι πολύ μεγάλο στη ζωή μου. Αναμφίβολα πολύ σημαντικό… Άλλα τα χρόνια περνούν και το μόνο που μένει είναι ένας πολύ αγαπητός άνθρωπος και μέσα σου θα ξέρεις ότι παίζει να είναι ο μόνος άνθρωπος πέρα από την οικογένεια σου που σε ξέρει σαν κάλπικη δεκάρα….

Έχω να σου πω ότι για μένα το καλύτερο πράγμα είναι να μείνεις μόνη σου για κάποιο διάστημα αρκετό να σκεφτείς τι θέλεις εσύ να κάνεις για σένα, γιατί είμαι σίγουρος ότι τα «θέλω» σου ήταν επηρεασμένα από τον άλλον, για μεγάλο διάστημα να μην υπάρχει επικοινωνία καμία (όσο κι αν πονάει, γιατί στάνταρ θα θες να μαθαίνεις, πως είναι και τι κάνει γιατί τα χρόνια δεν είναι λίγα) και με τον καιρό όλα θα ξεπεραστούν και το μόνο που θα θυμάσαι θα είναι τα όμορφα και με τον καιρό θα ξεχάσεις και τις λεπτομέρειες που σε κάνουν να σκέφτεσαι όλα αυτά τώρα….

Να είσαι καλά και να έχεις δύναμη να κάνεις πράγματα για σένα….

Υγ: Μην αρχίσεις να κατηγορείς τον εαυτό σου, δεν φταις (μόνο) εσύ.