Η συνέντευξη της ηθοποιού Ευγενίας Αποστόλου στο Young People.gr

Η Ευγενία Αποστόλου μέσα από την συνέντευξή της μας μιλά για την συνεργασία της με τον πολύχώρο vault, αλλά και για την πετυχημένη παράσταση “Βασιλική Τριανταφύλλου Αχ Γιάννη μ΄”. Μας αποκαλύπτει τα συναισθήματα και τις σκέψεις που την γέμιζαν υποδυόμενη την μητέρα του Μακρυγιάννη αλλά και τι αποκόμισε μέσα από αυτόν τον μονόλογο. Προς το τέλος μας λέει την άποψή της για την τηλεόραση και γενικά για τα ΜΜΕ και ως δασκάλα θεατρικής έκφρασης στέλνει τις συμβουλές της και το δικό της μήνυμα προς τους αναγνώστες μας “…Να κάνουν αυτό που αγαπούν και να το κάνουν με την καρδιά τους. Να μη χάνουν τον ενθουσιασμό τους. Να είναι αυθεντικοί, ο εαυτός τους. Είναι νομίζω ένας τρόπος για να κρατηθεί η νεότητα μέσα μας. For ever young people!”

Πριν περάσετε να διαβάσετε τη συνέντευξη λίγα Βιογραφικά στοιχεία της Ευγενίας Αποστόλου. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Βεάκη σπουδάζοντας παράλληλα φωνητική και χορό. Διδάσκει μαθήματα Θεατρικής έκφρασης στο Κέντρο Ψυχοθεραπείας Συμβουλευτικής & Προσωπικής Ανάπτυξης «Ψυχοδός». Παρούσα στο Θέατρο. Συνεργάστηκε ως ηθοποιός με διάφορους σκηνοθέτες όπως: Δ. Μαυρίκιος, Λ. Κονιόρδου, Γ. Χουβαρδάς, Γ. Μόσχος, Κ. Τσιάνος, Μ. Δούνιας, Ν. Κοντούρη κ.α Συμετοχή και στην τηλεόραση, έπαιξε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές όπως: «Σκιές στο Περιστύλιο» ( Δ. Παντελιάς), «Ερόικα» ( Π. Κοκκινόπουλος), «Κόκκινος Κύκλος» (Χρ. Δήμας) κ.α

Διαβάστε την συνέντευξη της Ευγενίας Αποστόλου στο Young People.gr

Την φετινή χρονιά σας συναντούμε στον Πολυχώρο Vault με μια απίστευτα ρεαλιστική ερμηνεία. Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με αυτό τον χώρο; Ποια είναι η αποτίμηση σας μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων για αυτή την συνεργασία; Θα την κατατάσσατε στις επιτυχίες ή στις αποτυχίες σας; Συνεργάζομαι με το Vault για τέταρτη φορά. Είναι ένας χώρος φιλόξενος που μας έχει συνηθίσει σε παραστάσεις λιτές και ουσιαστικές. Μου είναι πολύ αγαπητός και οικείος πια, κι αυτό οφείλεται κυρίως στους δημιουργούς του, τον Δημήτρη Καρατζιά και τον Μάνο Αντωνιάδη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της λιτότητας και της ουσίας και με αυτόν τον στόχο κινηθήκαμε με την Κατερίνα Πολυχρονοπούλου για την παράσταση “Βασιλική Τριανταφύλλου Αχ Γιάννη μ’”. Αν κρίνω από την μέχρι τώρα ανταπόκριση του κοινού, νομίζω ότι καλά τα καταφέραμε. Άλλωστε η επιτυχία είναι κάτι πολύ ρευστό. Για μένα επιτυχία τη δεδομένη στιγμή είναι να έχει έναν λόγο ο θεατής να έρθει στο θέατρο. Και να φεύγει λίγο καλύτερος και πιο ζεστός, από μια σπίθα που θα έχει ανάψει μέσα του. Πώς συνεργαστήκατε με την σκηνοθέτιδα και τους υπόλοιπους συντελεστές; Συνεργαστήκαμε σαν ομάδα. Με μεγάλη αλληλοεκτίμηση. Συμπληρώνοντας ο καθένας με την δουλειά του τα κομμάτια που μας έφτασαν στον κοινό μας στόχο.

Θεωρείτε ότι ήταν μια δύσκολη χρονιά για τον κόσμο του θεάτρου λόγω και τον χρόνων της κρίσης που διανύουμε; Έχει επηρεάσει η κρίση τον χώρο του θεάτρου και σε ποιους τομείς; Ήταν μια δύσκολη χρονιά για τον κόσμο γενικότερα. Η κρίση αυτή έχει βαθιές ρίζες και τα αποτελέσματα που έχουν έρθει στην επιφάνεια έχουν επηρεάσει πολύ τις ζωές και την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων. Ο κόσμος παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να πηγαίνει στο θέατρο, και το θέατρο συνεχίζει την παραγωγή, με λιγότερα μέσα μεν, αλλά με περισσότερη φαντασία και έμπνευση δε, σε πείσμα της έλλειψης των υλικών αγαθών και του χρήματος. Βεβαίως έχει “χτυπηθεί” το επάγγελμα του ηθοποιού, όπως και πολλά άλλα επαγγέλματα άλλωστε, μαθαίνουμε όμως να είμαστε πιο ευέλικτοι στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Και η τέχνη κατά τη γνώμη μου οφείλει να ταρακουνάει και να μας βάζει στη διαδικασία να σκεφτούμε και να πάρουμε θέση σε ότι μας συμβαίνει. Μετά από αυτήν συνεργασία τι θα λέγατε ότι ήταν αυτά τα οποία αποκομίσατε και «κερδίσατε»; Όλη αυτή η δουλειά μου έδωσε την ευκαιρία να ψάξω, να βαθύνω, να προβληματιστώ, να αναμετρηθώ και να ξεπεράσω αντιστάσεις και φόβους μου και να έχω μια δυνατή υποκριτική εμπειρία. Ήταν ένα μεγάλο κέρδος για μένα το γεγονός ότι κατάφερα να υποστηρίξω έναν ρόλο που δεν είναι κοντά στα δικά μου βιώματα. Επίσης ήρθα σε επαφή με μια σημαντική ιστορική περίοδο της Ελλάδας και έμαθα πράγματα που αγνοούσα μέχρι τώρα. Συνήθως η ιστορία, με τον τρόπο που διδάσκεται στα σχολεία γίνεται ανιαρή. Ένας βομβαρδισμός πληροφοριών. Κι έρχεται το θέατρο να ζωντανέψει εκείνα τα πνεύματα και να δώσει μορφή και ψυχή σε γεγονότα και ημερομηνίες. Ποια τα συναισθήματα και οι σκέψεις που σας γεμίζουν υποδυόμενη την μητέρα του Μακρυγιάννη μια προσωπικότητα αναδυόμενη από την Ελληνική επαρχία με την απλότητα, την ευθύτητα και την ιδιαίτερη διάλεκτο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους αυτών των πολύ μικρών κοινωνιών. Και ο Μακρυγιάννης και η μητέρα του ήταν πρόσωπα υπαρκτά. Αυτό ομολογώ με έκανε να νιώσω ένα αίσθημα ευθύνης… Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι : τι θα έλεγε αν με έβλεπε τώρα; τα καταφέρνω να τιμήσω τη ζωή της και την ιστορία της; Γρήγορα όμως φεύγω από την ιδέα του θρύλου. Έρχομαι κοντά στο ανθρώπινο κομμάτι αυτής της γυναίκας, συγκινούμαι με τη δύναμη και την παλικαριά της, συμμερίζομαι τις αγωνίες της, θαυμάζω τον τρόπο που ξεπέρασε τα εμπόδια και τις δυσκολίες και κατάφερε, παρ’ ότι αγράμματη, να εμφυσήσει στα παιδιά της σημαντικές αξίες. Και την υποδύομαι με την πρόθεση να είμαι όσο πιο αληθινή και ειλικρινής μπορώ. Ποιος θα λέγατε πως ήταν ο πιο σημαντικός λόγος για να δεχτείτε αυτή τη συνεργασία; Είστε πολύ επιλεκτική στις συνεργασίες σας;  Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την ιδέα του Δημήτρη Καρατζιά, να παρουσιαστούν οι ιστορίες, οι βιογραφίες σημαντικών Ελλήνων, μέσα όμως από τη ματιά των γυναικών που τους έφεραν στον κόσμο. Έδωσε έτσι την ευκαιρία να γραφτούν καινούρια κείμενα, και να έρθει στο φως πέραν της ιστορίας, η ζωή και η προσωπικότητα των μανάδων, που διαμόρφωσαν με τον τρόπο της η καθεμία, αυτά τα παιδιά σε σπουδαίους άνδρες. Ο αμέσως επόμενος λόγος, ήταν η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου, η οποία και μου πρότεινε τη συνεργασία αυτή, μια σκηνοθέτης που εκτιμώ και εμπιστεύομαι. Συνήθως το έργο είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίον επιλέγω μια συνεργασία, σε συνδυασμό πάντα με το ποιος είναι ο σκηνοθέτης και οι υπόλοιποι συντελεστές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κείμενο του Γιώργου Μεσολογγίτη ήρθε λίγο αργότερα, γιατί ήταν ακόμα στη διαδικασία της έρευνας και της συγγραφής, και μας εξέπληξε ευχάριστα. Είστε μια προσωπικότητα πρόθυμη να πειραματιστεί και να δοκιμάσει κόντρα ρόλους στον χώρο της τέχνης ή προτιμάτε να ερμηνεύετε χαρακτήρες που είναι πιο κοντά στη δική σας προσωπικότητα; Με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο κάτι που θα με πάει παραπέρα και θα με ξεβολέψει, από τα κεκτημένα μου, από αυτά που ξέρω. Μου αρέσει να έρχομαι σε επαφή με άγνωστα σε μένα κομμάτια, να πειραματίζομαι και να μεταμορφώνομαι. Αυτό με βάζει σε μια διαδικασία έρευνας μέσα από την οποία αναζητώ να μάθω καλύτερα και την τέχνη μου κι εμένα την ίδια. Ποια είναι η άποψη σας για τον χώρο της τηλεόρασης; Θεωρείται ότι τα ΜΜΕ έχουν κύριο στόχο να προπαγανδίσουν και να παραπλανήσουν; Η τηλεόραση είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο γιατί στα περισσότερα σπίτια είναι ανοιχτή όλη μέρα. Για κάποιους ανθρώπους δε, είναι η παρέα τους και η επικοινωνία τους με τον έξω κόσμο. Με πολύ μεγάλη ευκολία, αργά και σταθερά, η δύναμη της εικόνας και η πληροφόρηση εισχωρούν στα μυαλά και διαμορφώνουν τις ιδέες, την αισθητική και τον τρόπο ζωής. Θα μπορούσε να είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο παραγωγής πολιτισμού, να συνεισφέρει στην παιδεία και όχι στην ημιμάθεια. Προσωπικά δεν βλέπω πολύ τηλεόραση. Πιστεύω ότι η προπαγάνδα, η καθοδήγηση και η φτηνή διασκέδαση καταλαμβάνουν ένα μεγάλο κομμάτι. Προβάλλονται βέβαια και πάρα πολύ ενδιαφέρουσες εκπομπές, ταινίες και ντοκιμαντέρ, αλλά για να εγκριθεί μια δουλειά της προκοπής πρέπει να περάσει από σαράντα κύματα. Έχετε αναλάβει ρόλους σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Αυτή τη στιγμή στη ζωή σας «πιάνετε» τον εαυτό σας να αναπολεί τον χώρο αυτό; Η αναπόληση μπορεί να σε ρίξει στην παγίδα της θλίψης για κάτι που δεν υπάρχει πια. Δεν αναπολώ, έχω όμορφες αναμνήσεις από πολλές καταστάσεις στη ζωή μου και παίρνω μέρα την ημέρα όπως έρχεται. Σαν έμπειρη ηθοποιός αλλά και ως δασκάλα θεατρικής έκφρασης ποιες θα ήταν οι συμβουλές που θα δίνατε στους αναγνώστες του Youngpeople; Να μην το βάζουν κάτω και να μην περιμένουν βοήθεια και στήριγμα απ’ έξω. Να είναι αυτόφωτοι. Να μη σταματάνε να μαθαίνουν και να διευρύνονται. Να κάνουν αυτό που αγαπούν και να το κάνουν με την καρδιά τους. Να μη χάνουν τον ενθουσιασμό τους. Να είναι αυθεντικοί, ο εαυτός τους. Είναι νομίζω ένας τρόπος για να κρατηθεί η νεότητα μέσα μας. For ever young people!

---

Ταυτότητα Παράστασης “Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ, Γιάννη μ!”

Ο μονόλογος «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ, Γιάννη μ’!» είναι ένας από τους επτά μονολόγους που παρουσιάστηκαν αυτή τη σεζόν στον Πολυχώρο Vault στα πλαίσια του θεατρικού project «Ο Γιος μου». Επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά μάνες μιλούν για τους γιους τους.

Το Young People.gr παρακολούθησε την παράσταση και έγραψε: “…Η σκηνή ήταν «έτσι όπως έπρεπε να ήταν», χωρίς καμία υπερβολή ή έλλειψη. Η Κατερίνα Καμπανέλλη με τα απλοϊκά ρούχα που επέλεξε για την εμφάνιση της ηθοποιού καθώς και τα αντικείμενα για την δημιουργία του σκηνικού, παραπέμπουν ξεκάθαρα σε ένα σπίτι της ελληνικής επαρχίας σε συνδυασμό με την βοήθεια του Άκη Σαμόλη στον φωτισμό και του Σταύρου Τσουμάνη στην μουσική επένδυση…

Συντελεστές Παράστασης και συνεντεύξεις του Project “Ο Γιος μου”

Κείμενο: Γιώργος Μεσολογγίτης Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Καμπανέλλη Μουσική: Σταύρος Τσουμάνης Κινησιολογία: Αναστασία Γεωργαλά Σχεδιασμός Φωτισμού: Άκης Σαμόλης Σχεδιασμός αφίσας: surreart Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου Trailer: Αινείας Τζόπη Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Πολυχρονοπούλου Παραγωγή: Πολυχώρος Vault Σημείωση: Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης με την ηθοποιό Ευγενία Αποστόλου συνεργάστηκαν, στην επιμέλεια η Ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης και στην σύνταξη των ερωτήσεων η Μαρία Διονυσοπούλου. Ευχαριστούμε την ηθοποιό Ευγενία Αποστόλου, την ομάδα του Project της παράστασης ο «Γιος μου» και τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Δημήτρη Καρατζιά για την πραγματοποίηση της συνέντευξης.