Το Αμάρτημα της μητρός μου, του Γεωργίου Βιζυηνού, η παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη που καθήλωσε πάνω από 15.000 θεατές, με τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη και την Αγάπη Μανουρά, επιστρέφει στην Αθήνα, για 14 παραστάσεις στον Πολυχώρο VAULT.
Κατόπιν της κατανυκτικής συμμετοχής του κοινού από την πρώτη χρονιά παραστάσεων το 2013 σε όλη την Ελλάδα, το 2014 στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» και αργότερα στο Θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ και έκτοτε σε διαρκή περιοδεία, συνεχίζεται και φέτος για έκτη χρονιά στον Πολυχώρο VAULT κάθε Δευτέρα & Τρίτη για 14 παραστάσεις.
«To Aμάρτημα της Μητρός μου» εκδόθηκε για πρώτη φορά στα γαλλικά, μεταφρασμένο από τον August de Quex de Saint Hilaire. Την έκδοση ανέλαβε ο Δημήτριος Βικέλας, ο οποίος γνωρίζοντας τον Βιζυηνό το 1882 στο Παρίσι, ενθουσιάστηκε με τον πρωτότυπο, συναρπαστικό ρεαλισμό της γραφής του.
Με το έργο αυτό αποκαλύπτει ο ίδιος ο Βιζυηνός την πιο βαθιά του πληγή, όταν σε πολύ μικρή ηλικία ακούει μια νύχτα τη Μητέρα του, να παρακαλεί μέσα στην εκκλησία το θεό να πάρει εκείνον, στη θέση της βαριά ασθενούς αδελφής του.
Ο πρωταγωνιστές του έργου (ο Βιζυηνός με την Μητέρα του), έχουν όλα τα στοιχεία των αρχετυπικών ηρώων που εμπλέκονται σε ένα τραγικό συμβάν από τη Μοίρα.
Έτσι η αφήγηση αποκτά τη δομή ενός αρχαίου δράματος, εμπλουτισμένου με τα πρώιμα ψυχαναλυτικά στοιχεία που αφομοίωσε ο Συγγραφέας κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γοτίγγη της Γερμανίας και ενσωμάτωσε δημιουργικά στο έργο του.
Το αυτοβιογραφικό αυτό έργο ξεκινάει με τον μικρό Γιωργή να παρακολουθεί με αγωνία τις απεγνωσμένες και στο τέλος μάταιες προσπάθειες της Μητέρας του, να σώσει από το θάνατο το άρρωστο δεκάχρονό της κορίτσι. Ακολούθως το βάρος της απώλειας της Ανιώς ωθεί τη Μητέρα σε δυο αλλεπάλληλες υιοθεσίες κοριτσιών, που γίνονται η αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά από πατέρα αγόρια της, και να στερηθούν των φροντίδων της. Ύστερα από χρόνια, επιστρέφοντας από τις σπουδές του στη Γερμανία ο μεσαίος της γιός, ο ίδιος ο συγγραφέας, μαθαίνει έκπληκτος από τη μητέρα του, το τραγικό μυστικό της.
Πρόκειται για μια τραγικού χαρακτήρα οικογενειακή εξομολόγηση, που ενώ συνήθως κρύβεται επιμελώς στο σκοτάδι, εδώ βγαίνει στο φώς, και ξεπερνώντας τις συμπληγάδες της ηθογραφίας και της ηθικογραφίας, γίνεται λόγος δημόσιος και λυτρωτικός, μάθημα ήθους και ανθρώπινης διαλλακτικότητας, χάρη στο πνεύμα του Βιζυηνού. Ενός πνεύματος, που έχει συμπεριλάβει και αφομοιώσει μέσα σε όλο το πεζογραφικό του έργο, τα στοιχεία ενός ζωντανού και πηγαίου λαϊκού πολιτισμού που εμπεριέχει τις δυνάμεις της ζωής και της πίστης, να υπερνικούν τις δυνάμεις του θανάτου και της φθοράς.
Ο Δ. Αβδελιώδης προτείνει με τις παραστάσεις του έναν ανανεωμένο και μοντέρνο τρόπο θεατρικής έκφρασης, που στηρίζεται στη διαύγεια και τη σαφήνεια του νοήματος, χωρίς στοιχεία πειραματισμού.
Η παρακολούθηση της παράστασης γίνεται μια βιωματική εμπειρία για όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως ηλικίας ή παιδείας.
Αριστουργήματα της λογοτεχνίας μεταλλάσσονται σε ένα λαϊκό λυρικό θέατρο, που παρά την ιδιότυπη γλώσσα των, γίνονται απόλυτα κατανοητά και απευθύνονται στο ευρύ κοινό, μέσα από παραστάσεις που έχουν υμνηθεί από κριτικούς και κοινό, και θεωρούνται μαθήματα υποκριτικής, σκηνοθεσίας και θεατρικής διασκευής.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
- Διδασκαλία ερμηνείας, Σκηνική όψη, Δραματουργία, Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης.
- Ερμηνεύουν: Θεμιστοκλής Καρποδίνης, Αγάπη Μανουρά.
- Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης.
- Παραγωγή: «Anagnorisis» Αστ. Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Θεάτρου – Κινηματογράφου.
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
- Από Δευτέρα 16 Απριλίου έως Κυριακή 29 Μαίου
- Δευτέρα – Τρίτη στις 21:15
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 75′
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
- Γενική είσοδος: 12 ευρώ
- Προπώληση Viva ( http://www.viva.gr/tickets/ven
ues/polyxoros-vault/ ) : 10 ευρώ - Ατέλειες: 5 ευρώ
Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
- Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
- Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια)
- Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889
- (για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 – 21:00)
ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
… «Ιδανικός ενορχηστρωτής της ο Δήμος Αβδελιώδης, ο οποίος έχει άλλωστε εντρυφήσει εδώ και χρόνια στο σύμπαν του μεγάλου πεζογράφου, επέτρεψε στο κείμενο του Βιζυηνού να είναι ο πρωταγωνιστής της βραδιάς, σε μια λιτή και όμως ακριβή παράσταση»… ‘Ελενα Γαλανοπούλου/ tospirto.net
… «Η μελέτη, η σοβαρότητα, το θεατρικό ήθος ήταν εμφανή στο συμβολισμό των ρόλων και συγκίνησαν τους θεατές που χειροκρότησαν την παράσταση θερμά και αγκάλιασαν -κυριολεκτικά- στο τέλος τους ηθοποιούς ανταμείβοντάς τους με πολλά μπράβο»… Άγγελα Μαντζιου / city-culture.gr
…»Μια παράσταση βυζαντινή αγιογραφία. Ο Δήμος Αβδελιώδης δημιούργησε μια γέφυρα από τον ηθοποιό στο θεατή, αφού προηγουμένως εμβάθυνε στο θέμα του συγγραφέα και άκουσε τη μουσική του εσωτερικού διαλόγου.»… Ειρήνη Αιβαλιώτου / catisart.gr
…»Μια καταπληκτική παράσταση που έδωσε την ευκαιρία στο κοινό να παρακολουθήσει μένοντας άφωνο τις υπέροχες ερμηνείες των δυο ηθοποιών»… Γιάννης Κοντογεώργος / dhmotis.gr
…»Η υποβλητική ατμόσφαιρα και η συγκλονιστικές ερμηνείες συνεπήραν το κοινό, το οποίο είχε εστιάσει όλη του την προσοχή στην ερμηνεία των ηθοποιών και την εξέλιξη του έργου»…PrevezaBest
«Το έργο λιτό, απέριττο, υποβλητικό καθήλωσε τους θεατές που γέμισαν το ανοικτό θέατρο Συκεών και διδάχθηκαν βαθυστόχαστα νοήματα, αξιοπρεπείς θρήνους, ειλικρινά συγγνώμη»… Βαγγέλης Ραφτόπουλος / city-culture.gr
…»Οι θεατρικές κινήσεις είναι ελάχιστες. Ο μπεκετικός αυτός τρόπος της θεατρικής πραγμάτωσης αφήνει να βγει απ’το υπόγειο μέρος η τεράστια δύναμη του λόγου, έτσι ώστε ο θεατής να βιώσει τόσο αυτή την τεράστια δύναμη που να σοκαριστεί, να προκληθεί η συγκίνηση και το συναίσθημα να βγει πλέον ελεύθερο για να έχουμε αυτή την κάθαρση. Το θέατρο του Δήμου Αβδελιώδη παίρνει πλέον άλλες διαστάσεις. Μπολιάζεται με τις αρχέγονες τελετές, βρίσκει το ανοίκειο των κυριάρχων και επικρατούντων θεατρικών συμβάσεων και τις καταργεί. Δείχνει τη δυναμική του πλησιάζοντας το απλό, δείχνοντας έτσι την πολυπλοκότητα που υπάρχει σε μία σημαίνουσα αφήγηση»…Γιάννης Φραγκούλης / filmandtheater
…»Στην παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη κυριαρχεί η μουσικότητα του λόγου, αφήνοντας τον θεατή να φανταστεί την όψη και να πλάσει τις δικές του εικόνες. Η σκηνή άδεια, μόνο ο φωτισμός «γεμίζει» τον χώρο προβάλλοντας τις σκιές των δύο ηθοποιών στους τοίχους. Ο σκηνοθέτης διαβάζει το κείμενο σαν παρτιτούρα, η παραμικρή ανάσα και παύση είναι μελετημένη στη λεπτομέρεια. Η διδασκαλία του θέλει τις ερμηνείες να κρατούν αποστάσεις από συναισθηματική εμπλοκή, να παραμένουν στο επίπεδο της αφήγησης και να μην οδηγούνται στην απόλυτη ενσάρκωση των προσώπων»… Κωνσταντινίδης Νεκτάριος Γεώργιος
