Η Αθηνά Παππά ηθοποιός με πολυετή πείρα στα θεατρικά δρώμενα σε μια όμορφη και ειλικρινής συνέντευξη στο Young People.gr. Μας αποκαλύπτει για το πως προέκυψε η υποκριτική στη ζωή της, αλλά και τι είναι αυτό που τη χαρακτηρίζει. Μας μιλά για τις στιγμές σταθμό της θεατρικής της πορείας όπως η συνεργασία με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μιχάλη Κακογιάννη και Μ. Βολονάκη. Στην ερώτησή μας αν υπήρχε κάποιος ρόλος που την έκανε να αλλάξει η προσωπικότητά της, μας απάντησε: “Όχι κανένας ρόλος δεν άλλαξε την προσωπικότητά μου απλά με επηρέασαν κάποιοι ρόλοι ώστε να αναζητήσω… Η προσωπικότητα δεν αλλάζει απλά εξελίσσεται”. Κλείνοντας μας μιλά για την παράσταση “τι με κοιτάς έτσι;” στο θέατρο “Έαρ Βικτώρια”. Η συνέντευξη ολοκληρώνεται στέλνοντας το δικό της μήνυμα προς τους αναγνώστες μας, αλλά και με το πως βλέπει το μέλλον του θεάτρου στην χώρα μας.

Διαβάστε την συνέντευξη της Αθηνάς Παππάς στο Young People.gr

Πως προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σας; Τι είναι αυτό που σας χαρακτηρίζει; 

Από μικρό παιδί ήθελα να σπουδάσω θέατρο. Ήταν πάντα το όνειρό μου. Καθώς μεγάλωνα έπαιζα θέατρο με τα αδέλφια μου στην αυλή του σπιτιού μας. Σκαρφιζόμασταν διάφορά πράγματα και σαν παιδιά βρίσκαμε τρόπους να δοκιμάζουμε, να αυτοσχεδιάζουμε, και έτσι να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας αλλά και δημιουργικά. Στο σπίτι πάντα ακούγαμε μουσική και μαζί με τα αδέλφια μου είχαμε φτιάξει μια κομπανία που το εύρος της ήταν η αυλή του σπιτιού μας και αργότερα τα πάρτι και οι φίλοι. Μεγαλώνοντας είδα ότι το θέατρο ήταν μέρος της καθημερινότητάς μου και έτσι μέσα από το γυμνάσιο και το λύκειο όπου συμμετείχα σε θεατρικές παραστάσεις αλλά και σε διάφορα πολιτιστικά δρώμενα τα οποία οργάνωνα, με ενθάρρυναν και οι καθηγητές μου να στραφώ στο θέατρο και επαγγελματικά και έτσι παράλληλα με τις σπουδές μου στο Πολιτικό τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σπούδασα και θέατρο, όπου τελικά με κατέκτησε κυριολεκτικά.

Με χαρακτηρίζει το πείσμα η επιμονή και η υπομονή.

Δραστηριοποιείστε πολλά χρόνια στο θέατρο. Από όλες τις συνεργασίες σας ποια είναι αυτή που σας στιγμάτισε; 

Αρκετές. Αλλά θα επισημάνω αυτές που αποτέλεσαν σταθμούς στη ζωή μου και που μετέπειτα χαρακτήρισαν αλλά και καθόρισαν την πορεία μου.

Πρώτος σταθμός και το βάπτισμά μου στο θέατρο ήταν η συμμετοχή μου στην Πορνογραφία του Μ. Χατζιδάκι. Με επέλεξε μαθήτρια ακόμα στη δραματική σχολή να υποδυθώ ένα σπουδαίο ρόλο και να συμμετέχω στην ιστορική αυτή παράσταση. Αποτέλεσε Φάρο στην μετέπειτα εξέλιξή μου η συνεργασία μου με τον σπουδαίο αυτό δημιουργό και καθόρισε την εξέλιξή μου. Δεύτερος σταθμός στη ζωή μου ήταν και η συνεργασία μου με άλλους δύο σπουδαίους σκηνοθέτες και δημιουργούς οι οποίοι με εμπιστεύθηκαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να εξελίξω την υποκριτική μου αλλά και την αισθητική μου. Ο Μ. Βολανάκης και ο Μ. Κακογιάννης. Με τον Μ. Βολονάκη εκτός από τους ρόλους που έπαιξα (Μπρεχτ – Ο Κύκλος με την Κιμωλία – Μήδεια) μαθήτευσα μαζί του πάνω στην Αρχαία Τραγωδία αλλά και το σύγχρονο Αμερικάνικο θέατρο. Με τον Μιχάλη Κακογιάννη συνεργάστηκα στις Τρωάδες και μου εμπιστεύτηκε τον ρόλο της Ωραίας Ελένης. Η δουλειά μαζί του εξελίχτηκε από σχέση συνεργασίας και αλληλοεκτίμησης σε μια βαθειά φιλία. Αυτοί οι τρεις υπέροχοι άνθρωποι – υπήρξαν για μένα οι τρεις σταθμοί της ζωής μου.

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση “Τι με κοιτάς έτσι”. 

Η παράσταση βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Μια γυναίκα που πάσχει από μανιοκατάθλιψη προσπαθεί μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοχειρίας να διηγηθεί την ζωή της με σαρκασμό και αυτοσαρκασμό. Μια γυναίκα όμορφη αλλά βαθειά διαταραγμένη που τελικά της λείπει η αγάπη έτσι όπως αυτή την είχε φαντασιωθεί και που αναρωτιέται τι ήταν αυτό που την έκανε να φτάσει στο σημείο να νοσήσει, Η παράσταση αυτή έχει όλο το θέατρο μέσα της. Από την τραγωδία στην κωμωδία, στο μπουρλέσκ, και στο μελό, από την θλίψη στην χαρά από το τραγούδι στο κλάμα από την αλήθεια στο ψέμα, σε οδηγεί από μόνη της στο μαγικό κόσμο του θεάτρου και πραγματικά δεν σε κάνει να πλήξεις εν αντιθέτως ζητάς παραπάνω.

Θέλετε να στείλετε κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα; Ποια είναι για εσάς η πρόκληση της παράστασης; 

Η πρόκληση αυτής της παράστασης είναι μεγάλη γιατί κάθε μονόλογος είναι πρόκληση πόσο μάλλον ένας τέτοιος μονόλογος που αναφέρεται σε ένα τέτοιο θέμα. Η υποκριτική εδώ παίζει σε λεπτές αποχρώσεις και σε μεγάλου βάθους βουτιές. Είναι μια κατάθεση ψυχής κυριολεκτικά και μεταφορικά. Χρειάζεσαι μεγάλη ψυχική δύναμη, πειθαρχία και προετοιμασία πριν από κάθε παράσταση και απόλυτη συγκέντρωση. Είναι ένα προσωπικό στοίχημα με μεγάλο ρίσκο. Είναι εν τέλει η προσωπική συνομιλία μου με αυτή τη γυναίκα που πασχίζει να εξιλεωθεί και να δώσει απαντήσεις σε όλα αυτά που την απασχολούν και που τελικά απασχολούν όλους εμάς. Και πάνω απ όλα είναι το καθήκον μου ως μεταφορέα της υποκριτικής τέχνης να εξασφαλίσω την απόλαυση αλλά και να κρατήσω αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών που μέσα από την αφήγηση μπαίνουν στα άδυτα της ψυχής της ηρωίδας.

Με τι συναισθήματα θα θέλατε να φεύγει ο θεατής από την παράσταση;

Με αισιοδοξία και εν τέλει με ανακούφιση αλλά και με μια μεγαλύτερη κατανόηση των ανθρώπων που πάσχουν από μανιοκατάθλιψη φίλων γνωστών η και συγγενών τους.

Πως μπορεί ή με ποιους τρόπους ένας ηθοποιός να καταφέρει να ερμηνεύσει έναν τέτοιο δύσκολο ρόλο. 

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει συνταγή, Ο καθένας μας κουβαλάει την δική του βαλίτσα, την διανοητική βαλίτσα του. Μέσα σ αυτήν έχει βάλει όλα αυτά που αποτελούν προτεραιότητες για την ίδια του την ζωή αλλά και την τέχνη του. Πολλές φορές αυτά τα δύο συνυπάρχουν και με το πέρασμα του χρόνου γίνονται ένα. Αυτό που πιστεύω ακράδαντα όμως για κάτι τόσο δύσκολο απαιτείται και ανάλογη πείρα εκτός του ταλέντου και φυσικά δουλειά, δουλειά, δουλειά.

Υπήρξε κάποιος ρόλος που σας επηρέασε τόσο ώστε να αλλάξετε κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς σας; Και ποιον ρόλο ονειρεύεστε κάποια μέρα να ερμηνεύσετε στο θέατρο;

Όχι κανένας ρόλος δεν άλλαξε την προσωπικότητά μου απλά με επηρέασαν κάποιοι ρόλοι ώστε να αναζητήσω και να ψάξω βαθύτερα τον εαυτό μου και να εξελίξω έτσι την τέχνη μου και την προσωπικότητά μου. Η προσωπικότητα δεν αλλάζει απλά εξελίσσεται. Οι ρόλοι πολλοί ακόμα που θέλω να παίξω και από το κλασσικό αλλά και από το σύγχρονο ρεπερτόριο… α ναι θέλω να παίξω και έναν αντρικό ρόλο.

Πως βλέπετε το μέλλον του θεάτρου;

Πάντα βλέπω τα πράγματα θετικά, είναι μέρος της προσωπικότητάς μου να τα βλέπω θετικά Πιστεύω στο ανθρώπινο δυναμικό και στους νέους ανθρώπους που συχνά δουλεύω μαζί τους. Μην ξεχνάτε ότι συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης αυτής είναι ένας πρώην μαθητής μου, ο Κωνσταντίνος Ρόδης, που πριν χρόνια τον έβγαλα στο θέατρο, τον σκηνοθέτησα σε δύο παραστάσεις μου και τώρα ήρθε η ώρα να αντιστραφούν οι ρόλοι πράγμα πολύ συγκινητικό αλλά και ενδιαφέρον. Το μέλλον του θεάτρου βρίσκεται στους νέους. Πιστεύω σε αυτούς. Υπάρχουν δυνατά μυαλά και εκπληκτικά ταλέντα. Η συμπόρευση μαζί τους είναι μαγική. Πιανόμαστε μαζί και προχωράμε. Η γνώση και η πείρα, μαζί με τον αυθορμητισμό και την αδημονία της κατάκτησης κόσμου του θεάτρου είναι μια μαγική πορεία.

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους νέους μέσα από το Young People;

Να μην το βάζουν κάτω. Να προχωρούν μπροστά, να διαβάζουν να μορφώνονται να επιχειρούν με στόχο αλλά και με γνώση. Να μην βρίσκουν την εύκολη λύση αλλά να παλεύουν να βρουν την λύση που θα τους οδηγήσει σε άλλα μονοπάτια πιο τραχιά αλλά πιο ενδιαφέροντα. Η ζωή είναι ωραία, γιατί εμείς την φτιάχνουμε έτσι όπως θέλουμε.

Περί παράστασης “Τι με κοιτάς έτσι;”

• Διαβάστε την κριτική της Ιωάννας Ρουσάκη για την Παράσταση.
• Διαβάστε το δελτίο τύπου της νέας παράστασης.

Ευχαριστούμε την Ηθοποιό Αθηνά Παππά για την πραγματοποίηση της συνέντευξης στο Young People.gr