Η ηθοποιός Κάτια Σπερελάκη μας μιλάει για την αλλαγή καριέρας και την επιλογή της υποκριτικής, καθώς και για την ανάπτυξη της συγγραφικής της δεξιότητας μέσα από το πρώτο της βιβλίο. Την φετινή χρονιά πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Ολυμπιάδα ή ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;” αποκαλύπτοντας μας τις σκέψεις της για την συνεργασία της με τον Πολυχώρο Vault, καθώς και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως προς την ερμηνεία της ή την συγγραφή του κειμένου της παράστασης.
Προτού διαβάσουμε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη της ηθοποιού ας μάθουμε κάποια στοιχεία για την ζωή της. Η Κάτια Σπερελάκη γεννήθηκε στα Χανιά και είναι απόφοιτη της φαρμακευτικής Σχολής Αθηνών, στράφηκε όμως στον χώρο του θεάματος. Σπούδασε στη Δραματική σχολή Χατζίκου καθώς και κλασσικό και σύγχρονο χορό. έχει συμμετάσχει σε αρκετά θεατρικά έργα αλλά και τηλεοπτικές σειρές. Ακόμα έχει μεταφράσει πολλά θεατρικά και λογοτεχνικά έργα.
Στο θέατρο έχει εμφανιστεί στις παραστάσεις, “Έξω η Ελλάδα από το Κιάτο”, “Ο Σιτιάρχης” του Γ. Χριστοφιλάκη, “Υπάρχει και φιλότιμο” του Α. Σακελλάριου, “Η Κασέτα”, “Ρεβέκκα και Μάρκος” κ.α Στον κινηματογράφο έχει παίξει σε ταινίες, “Η φανέλα με το 9” του Π. Βούλγαρη, “Η κοιλιά της Μέλισσας” του Β. Ελευθερίου, “Από τα κόκαλα βγαλμένα” του Σ. Γκορίτσα. Στην τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις τηλεταινίες “Βερενίκη”, Χωρίς Μακιγιάζ”, Εθνική Οδός Χριστουγέννων” καθώς και σε αρκετές σειρές.
Απολαύστε την αποκαλυπτική συνέντευξη της ηθοποιού και συγγραφέας Κάτιας Σπερελάκη.
Από τον χώρο της φαρμακευτικής επιστήμης στροφή στον χώρο του θεάματος. Ποιο ήταν το έναυσμα γι΄αυτή την απότομη αλλαγή καριέρας. Έχετε μετανιώσει αυτή την επιλογή; Θεωρείται πως θα μπορούσε να σας προσφέρει περισσότερα ο επιστημονικός κόσμος;
Από την παρ’ όλίγον καριέρα μου στο χώρο της φαρμακευτικής επιστήμης θα έλεγα ότι μου έχει μείνει η επιστημονική περιέργεια και ένας πρακτικός, σε αντίθεση με τον θεωρητικό δηλαδή, τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων. Η πολλή θεωρία με κουράζει. Από την άλλη, είναι μάταιο να αντιστέκεσαι σε αυτό που πραγματικά θέλεις. Όπως λέει και η Ολυμπιάδα στο έργο μου λοιπόν, δεν μετανιώνω για τίποτα, έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Αν και τον ηθοποιό από τον φαρμακοποιό, του χωρίζει χάος στον τομέα της οικονομικής ασφάλειας!
Βλέποντας σας κάποιος, αντικρίζει μια ταλαντούχα και καλλιεργημένη προσωπικότητα. Μια γυναίκα με γνώσεις από διάφορα πεδία, μια γυναίκα πολυπράγμων, η οποία έχει το θάρρος να πειραματιστεί. Το έργο “Νινα 2” είναι η πρώτη συγγραφική σας απόπειρα. Τι σας βοήθησε να ξεκινήσετε την συγγραφή αυτού του βιβλίου; Να περιμένουμε την έκδοση κάποιου καινούργιου έργου σας; Μιλήστε μας γι΄αυτό το κομμάτι της ζωή σας.
Τον μονόλογο “Νινα 2” τον έγραψα γιατί ήθελα να τον παίξω. Είχα την ιδέα και δούλεψα εντατικά μέχρι να τον τελειώσω, αλλά το θέμα του μου ήταν οικείο, αφού αναφερόταν στη ζωή μιας ηθοποιού. Εξακολουθώ να φιλοδοξώ να γράψω ένα ολοκληρωμένο θεατρικό έργο, δίνοντας τελική μορφή σε μια από τις πολλές ιδέες που έχω στο μυαλό μου. Ελπίζω να με βοηθήσει η τριβή μου με το θεατρικό λόγο, αφού έχω μεταφράσει πολλά θεατρικά.
Την φετινή χρονιά προστίθενται στο βιογραφικό σας δύο συνεργασίες, η μία με τον σκηνοθέτη Σήφη Μάινα και η άλλη με τον Πολυχώρο και κατ΄επέκταση με τον Δημήτρη Καρατζιά. Συνεργάζεστε πρώτη φορά. Περιγράψτε μας την πρώτη σας εντύπωση από τον Πολυχώρο Vault.
Ο Πολυχώρος Vault έχει μια μοναδική ατμόσφαιρα και σου δημιουργεί αμέσως την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στο σπίτι σου, και επιπλέον οι παραστάσεις που παρουσιάζονται εκεί έχουν μια ενιαία γραμμή και ένα υπόγειο νήμα που τις ενώνει, πράγμα σπάνιο για χώρους όπου γίνονται πολλά πράγματα συγχρόνως και συνήθως είναι άσχετα μεταξύ τους. Στο Vault έχεις την αίσθηση ότι είσαι μέρος μιας ευρύτερης οικογένειας. Είμαι πραγματικά χαρούμενη που βρίσκομαι εκεί. Ο Δημήτρης Καρατζιάς και ο Μάνος Αντωνιάδης έχουν κάνει σπουδαία δουλειά. όσο για τον σκηνοθέτη Σήφη Μάινα, ήταν για μένα μια ευτυχής συνεργασία και μια εμπειρία συγχρόνως, αν και ομολογώ ότι η γνώμη μου γι΄αυτόν δεν είναι αμερόληπτη, αφού είναι γιος μου!
Από τον Μάρτιο μέχρι και τον Μάιο σας συναντάμε στον Πολυχώρο Vault, συμμετέχοντας στο καινοτόμο και ιδιαίτερα εντυπωσιακό project “Ο γιος μου…” υποδυόμενη μια μητέρα από τον αρχαίο κόσμο, την μητέρα του Μέγα Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα. Συναντήσατε δυσκολίες σε αυτήν την ερμηνεία;
Θεωρώ ότι το πρότζεκτ “Ο γιος μου” είναι πράγματι εμπνευσμένο και μια εξαιρετική ιδέα του Δημήτρη Καρατζιά, και του είμαι ευγνώμων που μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι μέρος του. Εκτός των άλλων, με ανάγκασε να στρωθώ και να γράψω ένα έργο που απαιτούσε εξαντλητική έρευνα, αφού αναφέρεται σε υπαρκτά ιστορικά πρόσωπα. Επέλεξα την Ολυμπιάδα κυρίως γιατί ήταν μια αυθύπαρκτη προσωπικότητα, μια γυναίκα που είχε και δικό της έργο και δεν χαρακτηριζόταν μόνο από την ιδιότητά της ως μάνα του Αλεξάνδρου. Επιπλέον είχε πολλές σκοτεινές πλευρές, και αυτή και ο Αλέξανδρος, πράγμα γοητευτικό όταν ασχολείσαι με ένα χαρακτήρα, είτε ως συγγραφέας είτε ως ηθοποιός. Η εποχή είναι απλώς το πλαίσιο, και μάλιστα όσο πιο απομακρυσμένο είναι χρονικά, τόσο πιο δύσκολη είναι η ανασύνθεσή του επί σκηνής.
Ο ρόλος της Ολυμπιάδας δεν ήταν άγνωστος για εσάς, καθώς εσείς η ίδια έχετε δημιουργήσει αυτό το εξαιρετικό σενάριο. Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στην συγγραφή του έργου; Κατά την διάρκεια των προβών χρειάστηκε να αλλάξετε το σενάριο για χάρη των σκηνοθετικών αναγκών;
Πριν γράψω την Ολυμπιάδα, δεν είχα ιδιαίτερα ασχοληθεί με αυτή την ιστορική περίοδο, και χρειάστηκε να διαβάσω και ψάξω αρκετά ώστε αυτά που αναφέρω να είναι τεκμηριωμένα. Βέβαια, παρά τις ιστορικές πληροφορίες, η Ολυμπιάδα μου είναι ένα θεατρικό έργο, και η αίσθηση που φιλοδοξώ να αποκομίζει ο θεατής είναι ότι παρακολουθεί τη ζωή μιας γυναίκας να ξετυλίγεται μπροστά του, ενός χαρακτήρα που θα μπορούσε να είναι και αποκύημα της φαντασίας μου…
Η Ολυμπιάδα είναι μια προσωπικότητα που θα προκαλούσε τον θαυμασμό σας;
Η Ολυμπιάδα είναι μια προσωπικότητα που προκαλεί το ενδιαφέρον μου, όχι απαραίτητα το θαυμασμό μου, και θέλω να ελπίζω ότι θα προκαλέσει και το ενδιαφέρον του κοινού. Έκανε πράγματα αδιανόητα για μένα και άλλα που ίσως θα τα έκανα και εγώ. Προσπάθησα να την κατανοήσω, όχι να τη δικαιολογήσω. Γράφοντας ένα έργο και ερμηνεύοντας το, έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις να φωτίσεις ιδιαίτερα κάποιες πλευρές, αν πιστεύεις ότι θα κάνουν τον χαρακτήρα πιο ενδιαφέροντα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάνουμε θέατρο και όχι ιστορική διατριβή.
Βλέπετε στοιχεία του εαυτού σας σε αυτόν τον ρόλο; Αν ναι ήταν δική σας επιδίωξη; ή πραγματικά προσπαθήσατε να διατηρήσετε την προσωπικότητα αυτούσια.
Ο κάθε ηθοποιός βάζει στοιχεία του εαυτού του σε κάθε ρόλο, αναπόφευκτα. Το στοίχημα είναι να ενσωματωθούν και να δημιουργήσουν πάνω στη σκηνή το πρόσωπο που ενσαρκώνεις. Ελπίζω ο θεατής να βλέπει στο πρόσωπο μου την Ολυμπιάδα που εγώ φαντάστηκα και ερμηνεύω.
Τα επαγγελματικά σας βήματα εντυπώνουν μια δυναμική γυναίκα. Είστε πράγματι μια εξελικτική προσωπικότητα, που απορρίπτει την στατικότητα; Υπάρχει κάποια καινούργια ιδέα, την οποία θα θέλατε στο μέλλον να κάνετε πραγματικότητα;
Πάντα υπάρχουν ιδέες και σχέδια. Η πραγματοποίησή τους ή μη εξαρτάται από τις συνθήκες και τη συγκυρία. Ελπίζω και η επόμενη σεζόν να είναι τόσο πολυάσχολη όσο η φετινή. Προς το παρόν, η προσδοκία μου είναι να πάει καλά η Ολυμπιάδα και να συναντηθεί μαζί της το κοινό από τη σκηνή του Πολυχώρου Vault. Είναι ένα στοίχημα που θέλω να κερδίσω. για να παραφράσω μια ατάκα που νομίζω πως χαρακτηρίζει την Ολυμπιάδα, πρέπει να προσπαθήσεις να καθαρίσεις τα γεγονότα.