Υπάρχουν δύο αντιπροσωπευτικές φράσεις δύο σπουδαίων ανθρώπων του πνεύματος, οι οποίες φανερώνουν μία διαφορετική στάση απέναντι σε ένα ακανθώδες θέμα που έχει απασχολήσει πολλούς διανοητές αλλά και απλούς ανθρώπους: το θέμα του Άλλου, του συνανθρώπου. Η πρώτη ανήκει στον σπουδαίο υπαρξιστή φιλόσοφο Ζαν Πωλ Σαρτρ, ο οποίος είχε διατυπώσει την άποψη πως “η κόλαση είναι ο διπλανός μου”. Η δεύτερη ανήκει στον σπουδαίο συγγραφέα Φιόντορ Ντοστογιέφσκι ο οποίος είχε δηλώσει πως για εκείνον “κόλαση είναι να μη μπορείς να αγαπάς”. Ας εξετάσουμε και τις δύο φράσεις, συγκρίνοντας και αναλύοντας στο νόημά τους.
Στην πρώτη φράση διακρίνουμε μία σκληρή αλλά και πεσιμιστική στάση απέναντι στους άλλους, αφού ο φιλόσοφος όχι μόνο δεν τους βλέπει ως μία ευκαιρία για να ολοκληρωθεί ως ύπαρξη, αλλά τους χαρακτηρίζει με μία τόσο σκληρή φράση όπως κόλαση. Ο διπλανός για τον Σαρτρ δεν είναι ένας συνοδοιπόρος ούτε μία ευκαιρία για βελτίωση και ευτυχία. Είναι η καταστροφή και ένας δρόμος προς σε ένα ατέρμονο μαρτύριο. Είναι κάποιος που πρέπει να αποστρέφομαι και να φοβάμαι.
Στη δεύτερη άποψη, βλέπουμε μία έντονη διαφοροποίηση από την πρώτη. Η κόλαση για τον Ντοστογιέφσκι δεν είναι ο άλλος, αλλά η δική μου άρνηση να τον αγαπήσω. Η έλλειψη της αγάπης είναι αυτή που δημιουργεί την κόλαση, η οποία είναι μία υπόθεση τροπική και όχι ένα μέρος με πιρούνες που σε τσιμπάνε ή ένα καζάνι που βράζει. Κόλαση είναι η έλλειψη αγάπης, αυτή που με οδηγεί να θεωρώ τον άλλο όχι ένα βήμα για την ολοκλήρωση προς την τελειότητα αλλά έναν εχθρό. Ο Ντοστογιέφσκι δείχνει να ασπάζεται μία άποψη περισσότερο χριστιανική για το συνάνθρωπο, η κόλαση για εκείνον δεν είναι ένα τροπικό μέρος αλλά μία κατάσταση που επιλέγω για εμένα όταν αρνούμαι να αγαπώ.
Η αγάπη είναι εκείνη που γιατρεύει κάθε πληγή και μας οδηγεί στην ολοκλήρωση. Ο Άλλος δεν είναι εχθρός, αλλά ένας δρόμος προς την κατάκτηση αυτής της πνευματικής ολοκλήρωσης και της εσωτερικής ευδοκίμησης. Ο Άλλος είναι εκείνος που με ολοκληρώνει, όχι κάποιος που πρέπει να μάχομαι και να φοβάμαι. Ο κάθε άνθρωπος επιλέγει πώς θα αντιμετωπίσει τον Άλλον, ο οποίος είναι μία αντανάκλαση του ίδιου του εαυτού του.