Η Βασιλική Μουρίκη γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου του 1996 στην Πάτρα. Σε ηλικία 4-5 χρονών ξεκίνησε μαθήματα χορού από όπου ξεκίνησε και η αγάπη της για την μουσική. Συμμετείχε πάντα σε χορωδίες και εκδηλώσεις ωστόσο μαθήματα μουσικής ξεκίνησε στην ηλικία των 11 χρόνων. Τότε ασχολήθηκε πιο ενεργά με τον χώρο.
Παίζει κιθάρα, γράφει στίχους σε τρεις γλώσσες, Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, μελοποιεί και ερμηνεύει. Συμμετέχει σε live, διάφορα events και έχει πάρει μέρος σε διάφορους διαγωνισμούς. Σε παγκόσμιο διαγωνισμό βγήκε δεύτερη ενώ σε ελληνικό διαγωνισμό του Music Talent Site πήρε την πρωτιά από την οποία ξεκίνησε και μια αξιόλογη συνεργασία με τον Γιώργο Μάστορα.
Ακολούθησαν εμφανίσεις με τον Νίκο Ξαρχάκο και άλλους καλλιτέχνες και συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρεία Fm Records. To 2011 εμφανιζόταν σε εκπομπές της ΕΡΑ ΠΑΤΡΑΣ με την κιθάρα της και το 2013 τραγούδησε για την τελετή έναρξης του Καρναβαλιού στην Πάτρα. Τέλος ο πρώτος της δίσκος έγινε γεγονός την άνοιξη του 2014 με τίτλο «Γύρνα ξανά».
Περιεγρέψέ μας τον ευατό σου.
Είμαι ένας άνθρωπος που χρειάζεται να πιστεύει σε κάτι, να έχει ένα στόχο για να βρίσκει έτσι το κίνητρο να παλεύει για αυτό που θέλει. Πιστεύω πολύ στα όνειρα και στην δύναμή τους καθώς και στην δύναμη που κρύβει η ανθρώπινη φύση. Είμαι αγχωτική και μελαγχολώ όταν τα πράγματα δεν είναι στην »σωστή» κατά τη γνώμη μου σειρά-θέση. Όταν θέλω να πετύχω ένα στόχο, αφοσιώνομαι ολοκληρωτικά σε αυτό και το κυνηγάω δείχνοντας τεράστια επιμονή και υπομονή. Είμαι αρκετά πεισματάρα, θέλω να πιστεύω με την καλή έννοια. Δεν είμαι και πολύ επικοινωνιακός τύπος, ωστόσο είμαι πολύ δεμένη με τους λίγους φίλους που έχω ξεχωρίσει για να κάνω παρέα μαζί τους και εμπιστεύομαι για να μοιράζομαι πράγματα με αυτούς.
Δώσε μας να καταλάβουμε το είδος της μουσικής που τραγουδάς.
Μου αρέσει να δοκιμάζω πολλά και διαφορετικά είδη. Ομολογώ πως παλιότερα ήμουν κάθετη στο να μην πειραματίζομαι με διαφορετικά είδη μουσικής. Είχα μια έτοιμη, δοκιμασμένη »συνταγή», τα πήγαινα πολύ καλά με ένα πολύ συγκεκριμένο είδος μουσικής και αυτό ήταν όλο. Ωστόσο μεγαλώνοντας και διαβάζοντας αρκετά πάνω στην μουσική αλλά διευρύνοντας κιόλας τα μουσικά μου ακούσματα επέλεξα να εμβαθύνω και σε άλλους μουσικούς προορισμούς. Το ύφος που γενικότερα πια εκπροσωπώ χαρακτηρίζεται ως ερωτικό ποπ, ροκ, έντεχνο και country.
Τους πρώτους σου στίχους πότε τους έγραψες; Τι μπορεί να είναι αυτό που σε ωθεί, που σε εμπνέει κάθε φορά που γράφεις;
Ξεκίνησα να γράφω στην Έκτη Δημοτικού. Δεν πίστεψα και πολύ στις δυνάμεις μου αρχικά και δεν βρήκα και την υποστήριξη που θα ήθελα σε πρώτο στάδιο, ωστόσο το εξέλιξα όλο αυτό μετέπειτα και δεν τα παράτησα ποτέ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η ορμή μου να συμπαρασύρει και όσους προσπαθούσαν να με πείσουν να ακολουθήσω κάτι πιο συμβατικό στην ζωή μου όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τραγούδι και τη σύνθεση. Ήμουν πάντα πολύ καλή μαθήτρια και αυτό ήταν κάτι που έκανε τους γονείς μου να προσπαθούν να μου δείξουν πόσες προοπτικές είχα λόγω του μορφωτικού μου επιπέδου αλλά και γενικότερα της επιμέλειας που έδειχνα στα μαθήματά μου και με συμβούλευαν να κρατήσω την μουσική σαν χόμπυ. Όλο αυτό με επηρέαζε στα τραγούδια που αρχικά έγραφα αλλά αυτό που με εμπνέει πιο πολύ πάντα, είναι η αγάπη σε όλες τις εκφάνσεις της. Γράφω καθαρά ερωτικά κομμάτια. Ακόμα και ο πρώτος μου δίσκος έχει να κάνει με ανεκπλήρωτους έρωτες, καταδικασμένες σχέσεις, τέτοιο στυλ. Είναι πιστεύω πολύ διαδεδομένο οι άνθρωποι να εμπνέονται περισσότερο από τη θλίψη παρά από την χαρά, γιατί τη χαρά τη ζεις, δεν έχεις χρόνο να την αποτυπώσεις στο χαρτί, γιατί δεν θες να χάσεις ούτε λεπτό. Η λύπη σε καταβάλει και συχνά έχεις την ανάγκη να την εξωτερικεύσεις. Προσπαθώ απλά να εκφράσω τα ανέκφραστα. Λόγια ίσως που ποτέ δεν ειπώθηκαν και συναισθήματα που ίσως πάλι, δεν παραδέχτηκα ποτέ (στον εαυτό μου κυρίως) μέχρι να τα αποτυπώσω στο χαρτί. Μετά δεν υπάρχει επιστροφή, όταν αρχίσεις να γράφεις… το ζεις και το βιώνεις έντονα το οτιδήποτε. Ωστόσο δεν είναι όλα μου τα τραγούδια βιωματικά.
Γράφεις στίχους σε τρεις διαφορετικές γλώσσες. Πιστεύεις ότι τα συναισθήματα που εκφράζουν οι στίχοι σου μπορούν να τα νιώσουν οι ακροατές σου στον ίδιο βαθμό σε οποιαδήποτε γλώσσα;
Προσωπικά θεωρώ πως η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα, οπότε ναι! Είναι λίγο ουτοπική σκέψη αυτή αλλά μπορεί και να έχω ανάγκη κατά βάθος να πιστέψω σε κάτι που να μας ενώνει όλους.
Πώς αισθάνεσαι την ώρα των ζωντανών εμφανίσεων;
Έχω πάντα άγχος μέχρι να ανέβω στη σκηνή ή γενικά να ξεκινήσει το πρόγραμμα. Τότε όλο αυτό φεύγει από πάνω μου και απλά βγάζω όλο αυτό που έχω μέσα μου. Λατρεύω την μουσική! Κάθε φορά που τραγουδάω μπροστά σε κόσμο στα live νιώθω ευτυχισμένη, ξεχνάω οτιδήποτε μπορεί να με προβληματίζει στην ζωή μου γενικά.
Θεωρείς πως αν δεν είχες συμμετάσχει στον ελληνικό διαγωνισμό, θα είχες την ίδια πορεία; Σε μια ενδεχόμενη αποτυχία σου στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, πως θα αντιδρούσες; Ήσουν σίγουρη για τον εαυτό σου;
Πρώτα στα 16 μου είχα συμμετάσχει σε παγκόσμιο διαγωνισμό τραγουδιού. Είχα ήδη πάρει το ρίσκο και ήμουν προετοιμασμένη για την ενδεχόμενη αποτυχία. Ωστόσο τα αποτελέσματα με δικαίωσαν σαν ερμηνεύτρια καθώς βγήκα 2η. Οπότε μισό χρόνο αργότερα, δεν μου φάνηκε τόσο τραγικό το να πάρω μέρος σε έναν πανελλήνιο διαγωνισμό και να αποτύχω γιατί για μένα ήμουν ήδη νικήτρια. Ήξερα πως όλα είναι συγκυρίες και πως το να έχανα δεν θα μείωνε την αξία μου. Τελικά και ευτυχώς κέρδισα και αυτό ήταν κάτι που μου τόνωσε την αυτοπεποίθηση. Ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για τον εαυτό του σε έναν τέτοιο χώρο, έτσι χρειαζόμουν την επιβεβαίωση πως αξίζω πράγματα στην μουσική.
Υπάρχουν θυσίες που κάνεις σε άλλους τομείς της ζωής σου για τη μουσική και ποιες είναι αυτές;
Πάντα χρειάζεται να κάνουμε θυσίες στην ζωή μας. Η ασχολία μου με την μουσική επαγγελματικά, μου έχει ίσως στερήσει τον ελεύθερο χρόνο που κάποτε ίσως είχα. Τουλάχιστον ομολογώ πως αυτό το καλοκαίρι ήμουν αρκετά ξεκούραστη και το πρόγραμμα μου δεν ήταν βαρύ. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τον χειμώνα που πέρασε, καθώς ήμουν πολύ πιεσμένη με το σχολείο μου (αφού έδινα πανελλήνιες), το φροντιστήριο, τα live που είχα στάνταρ κάθε εβδομάδα και την προώθηση του δίσκου μου »Γύρνα Ξανά». Επίσης όλο αυτό ίσως μου στέρησε πρόωρα την παιδικότητά μου, καθώς από μικρή ηλικία μπήκα σε μια διαδικασία από μόνη μου να αποδείξω πρώτα στον εαυτό μου πως εγώ θα καταφέρω »κάτι» στον χώρο αυτό της μουσικής και έπειτα στους γύρω μου. Είπα ότι θα είμαι »μαχήτρια» στην ζωή μου και ξέχασα το ότι ήμουν και παιδί ξεκινώντας απροσδόκητα να σκέφτομαι σαν μεγάλη. Επιπλέον, έχω να πω πως ο χώρος αυτός κρύβει πολλές πίκρες, που προέρχονται είτε από τον σκληρό ανταγωνισμό που καμιά φορά υπάρχει είτε για άλλους λόγους, αλλά και πολλές χαρές. Ποτέ δεν μπορείς να »ξεκόψεις» από αυτό όσο κι αν σε πονάει κάποιες στιγμές
Το πρώτο μουσικό κομμάτι σε ποια ηλικία το έγραψες;
Στην Έκτη Δημοτικού, όταν ξεκίνησα και τα μαθήματα μουσικής. Δηλαδή πρώτα ξεκίνησα μαθήματα και μετά από καιρό μου ήρθε η έμπνευση να χρησιμοποιήσω τις γνώσεις που είχα αποκτήσει για να κάνω ένα τραγούδι που αφορούσε πράγματα που εκείνη την στιγμή με απασχολούσαν.
Ποιος είναι ο στόχος σου για το μέλλον; Ποια είναι τα όνειρά σου;
Για την ακρίβεια κάθομαι και το σκέφτομαι αυτό σε καθημερινή βάση. Αυτό που δεν θα ήθελα ποτέ να μου συμβεί στο μέλλον, είναι να ξυπνήσω μια μέρα και να πω «τι κρίμα… ήθελα να κάνω και αυτό και δυστυχώς δεν τα κατάφερα…». Θέλω να παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις, γι’ αυτά που έχω στο μυαλό μου. Φαντάζομαι τον εαυτό μου να τραγουδά σε πασίγνωστες μουσικές σκηνές και να δέχεται την αγάπη του κόσμου, γιατί όχι, ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο. Πάντα ήθελα να πετύχω κάτι και στο εξωτερικό. Θέλω επίσης να ασχοληθώ με την υποκριτική και να δείξω προς τα έξω κι αυτή τη πλευρά του χαρακτήρα μου!
«Επιμονή και υπομονή», «Αγάπη και Μίσος», «Αγώνας και Εγκατάλειψη», Ποιες είναι οι σκέψεις σου;
«Επιμονή και υπομονή». Είναι δύο έννοιες που με αντιπροσωπεύουν θα έλεγα σαν άνθρωπο. Όχι από πάντα ίσως, αλλά είναι μάλλον κάτι που εξέλιξα με τον καιρό. Εξάλλου αν θες να πετύχεις πράγματα πρέπει να επιμένεις στον στόχο σου και να υπομένεις τις δυσκολίες.
«Αγάπη και Μίσος», Ποτέ δεν πίστεψα πως η αγάπη και το μίσος μπορούν να ταυτιστούν, δηλαδή ότι το μίσος κρύβει αγάπη ή το αντίθετο. Ίσως επειδή δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Όχι πως πιστεύω ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα συναισθήματα των ανθρώπων και κάποιος που μισούσε κάποιον άλλο ξαφνικά να αναθεωρήσει, απλά ίσως κατά την γνώμη μου αυτό δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση. Ωστόσο θεωρώ πιο εύκολο κάποιοι που αγαπιούνται μετά από έναν χωρισμό ή κάτι τέτοιο να μισήσουν ο ένας τον άλλο, αλλά περισσότερο σαν στάση αυτοάμυνας σε ένα απωθημένο.
«Αγώνας και Εγκατάλειψη», Θεωρώ πως η ζωή γενικά είναι ένας αγώνας δρόμου, αν εγκαταλείψουμε όμως αυτή μας την προσπάθεια, έχουμε χάσει τα πάντα.
Η πρώτη σου επαφή με το χώρο της μουσικής ήταν στην ηλικία των 4-5 ετών. Υπήρχαν στο οικογενειακό σου περιβάλλον μουσικά ερεθίσματα;
Από πολύ μικρή τραγουδούσα και όλοι μου έλεγαν ότι έχω ωραία φωνή. Πάντα έπαιρνα σόλο στην χορωδία και στο δημοτικό τα παιδιά στο σχολείο μου ζητούσαν να τραγουδάω στα διαλείμματα ή τις εκδρομές. Οι γονείς μου δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με την μουσική αλλά τους άρεσε να ακούνε συνέχεια ραδιόφωνο κι έτσι είχα ξεκινήσει κι εγώ να μαθαίνω τραγούδια. Τα πρώτα μου ακούσματα ήταν τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου και οφείλω να πω πως η ηρωίδα μου ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Επίσης άκουγα πολύ Χατζηδάκη, Θεοδωράκη και Μάνο Λοϊζο.
Τι ήταν αυτό που οδήγησε ένα παιδί 11 χρονών στην απόφαση να ξεκινήσει μαθήματα μουσικής; Θεωρείς ότι ήταν συνειδητή επιλογή;
Ναι, ήταν καθαρά συνειδητή επιλογή. Από πολύ πιο μικρή ηλικία είχα ζητήσει από τους γονείς μου να ξεκινήσω μαθήματα μουσικής. Είχα πάει σε ένα ωδείο όταν πήγαινα Δευτέρα και για έναν λόγο που ποτέ δεν κατάλαβα, όταν μου έδωσαν την κανονική κιθάρα και είδαν πως ήμουν αρκετά μικρόσωμη για να την κρατήσω, είπε ο διευθυντής του ωδείου πως έπρεπε να μεγαλώσω λίγο πρώτα και μετά να ξεκινήσω μαθήματα για να μπορώ να την κρατάω καλά. Μετά από χρόνια έμαθα πως θα μπορούσε να μου έχει κάνει μάθημα με μικρότερη κιθάρα, κάτι που τότε δεν ήξερα πως υπάρχει, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν το έκανε.
Ποια η δική σου διαδικασία σύνθεσης ενός τραγουδιού, αρχίζεις από το στίχο ή τη μουσική, και γιατί;
Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές μου έρχεται στο μυαλό και ο στίχος και η μουσική ταυτόχρονα. Δεν μπορώ να το αιτιολογήσω κάπως, αλλά αυτό μου συμβαίνει συνήθως. Όταν δεν γίνεται αυτό, η διαδικασία της σύνθεσης ξεκινά με το να γράψω αρχικά στο χαρτί στίχους που ξεπηδούν αυθόρμητα από το μυαλό μου.
Η επιλογή του μουσικού οργάνου που συνοδεύει τη φωνή σου, που δημιουργείς μέσα από αυτό πώς προέκυψε;.
Ίσως είχα δει τότε σε μια χορωδία που συμμετείχα ότι από όλα τα όργανα που συνόδευαν το πρόγραμμά μας, μόνο η κιθάρα σου έδινε την ελευθερία και να παίζεις και να τραγουδάς και να την κουβαλάς παντού. Μου άρεσε πολύ και το πιάνο αλλά δεν ξεκίνησα μαθήματα ακριβώς γιατί δεν είναι εφικτό να μεταφερθεί, μόνο αν έχεις αρμόνιο και πάλι δεν είναι τόσο εύκολο.
Τι διαφορετικό θεωρείς πως έχει μια κιθάρα από τα άλλα μουσικά όργανα;
Είναι παρεϊστικο όργανο και μεταφέρεται παντού. Σου προσφέρει πολλές ελευθερίες και σε βοηθά να ανακαλύψεις τις ικανότητές σου. Θεωρώ πως όταν ξεκινάς κιθάρα, είναι αναπόφευκτο, αν έχεις και καλή φωνή, να βρεθείς να τραγουδάς με τις ώρες στο δωμάτιό σου και κατόπιν σε σχολικές γιορτές και εκδηλώσεις, χαχαχα. Κάπως έτσι ξεκινάει πάντα μου φαίνεται!!
Θέλεις να μας αναφέρεις κάποιους Έλληνες αλλά και ξένους καλλιτέχνες που αυτή τη στιγμή είναι οι αγαπημένοι σου;
Έχω τεράστια αδυναμία στον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, ωστόσο τον τελευταίο καιρό δηλώνω φανατική fan της Μποφίλιου και της Ζουγανέλη επίσης. Από ξένους καλλιτέχνες ξεχωρίζω την Christina Aguilera, την Beyonce αλλά και διάφορα συγκροτήματα όπως, One Republic,The Fray και Script.
Τι πιθανότητες έχει ένας νέος μουσικός, τραγουδοποιός στη χώρα μας, πιστεύεις ότι του δίνονται οι ευκαιρίες;
Πάντα υπάρχουν δυσκολίες, αλλά αυτό αποτελεί και την τέλεια δικαιολογία για να τα παρατήσει κανείς. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος και δεν με πτοούν οι δυσκολίες, αντίθετα πεισμώνω και τα καταφέρνω. Ή τουλάχιστον αυτό ευελπιστώ να πετύχω κι εδώ. Ξέρω, από μέσα, πόσο έχουν αλλάξει οι συνθήκες στον καλλιτεχνικό χώρο στις μέρες μας, αλλά επίσης ξέρω την ισχυρή θέληση που έχω να τα καταφέρω. Αυτό πρέπει να έχουν όλοι σε οποιονδήποτε τομέα κι αν θέλουν να δραστηριοποιηθούν. Για μένα τα λέει όλα το εξής ρητό: Ο σοφός άνθρωπος θα δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες από αυτές που θα συναντήσει. Οι ευκαιρίες ποτέ δεν θα είναι αρκετές για έναν νέο μουσικό, δεν θα βρεθεί ποτέ ή κατάλληλη στιγμή ούτε το κατάλληλο περιβάλλον για να τα καταφέρει, αν ο καθένας από μόνος του δεν έχει αποφασίσει εκ των προτέρων να μην αφήσει τίποτα να του στερήσει το να εκπληρώσει τον στόχο του.
Πως πιστεύεις ότι βλέπει η σημερινή νεολαία τη μουσική, έχει καλά ακούσματα ή δεν την απασχολεί πλέον η «ποιότητα»;
Δεν θεωρώ πως οι νέοι δεν είναι προβληματισμένοι. Σίγουρα τα »κλαμπάδικα» κομμάτια »πουλάνε» αρκετά, αλλά τελευταία έχει παρατηρηθεί και μεγάλη στροφή προς το έντεχνο. Για κάποιο λόγο ο νέος άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστέψει σε ένα ίνδαλμα που να αποτελεί πρότυπο και όσον αφορά τη δουλεία του και την καλλιτεχνική του πορεία, αλλά και όσον αφορά τη ζωή του. Ως άτομο 18 χρονών, μπορώ να πω πως μας συγκινεί η εικόνα ανθρώπων που είναι μαχητές και τα κατάφεραν με δυσκολία να φτάσουν την κορυφή στην μουσική βιομηχανία. Μας αγγίζουν οι στίχοι που μας δίνουν τροφή για σκέψη όπως αυτοί του Γεράσιμου Ευαγγελάτου που για μένα είναι μακράν ο καλύτερος στιχουργός της γενιάς μου. Θαυμάζουμε αυτούς που ανεβαίνουν στην σκηνή και σε μαγεύουν από την πρώτη στιγμή με την φωνή και την ερμηνεία τους κι όχι με τα χορευτικά. Προτιμάμε αυτούς που »τσαλακώνονται» και είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους κυρίως, αυτούς που βγάζουν συναίσθημα πάνω στο τραγούδι και κλαίνε επί σκηνής, αντί για αυτούς που κοιτάνε να σε κάνουν να χορέψεις κι όχι να προβληματιστείς, να παρασυρθείς από τον ήχο κι όχι από τον στίχο ο οποίος μπορεί να είναι και κακής ποιότητας και να φύγεις από εκεί χωρίς ουσιαστικά να έχεις πάρει τίποτα…
Σημείωση: Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης της Βασιλικής Μουρίκη στο Young People συνεργάστηκαν οι ομάδες της Έκφρασης και Υλοποίησης και η ομάδα συνεντεύξεων.