Ένα ζεστό και ηλιόλουστο πρωινό βρέθηκα στην Πανεπιστημίου, στην οδό  Άνθημου Γαζή, στον αριθμό 9, ένα όμορφο μαγαζί η “Δραχμή”, με τραπεζάκια κάτω από μεγάλα δένδρα και ανάμεσα σε υπέροχα λουλούδια βρεθήκαμε με τον κ. Κτεναβό για καφέ και αυτό που συνέβη δεν ήταν ακριβώς συνέντευξη, θα το έλεγα περισσότερο έναν καφέ με έναν καλό φίλο από τα παλιά, μου μίλησε για τα πάντα με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ήρθε η ώρα να τα πω και εγώ σε εσάς.

Ο Λάμπρος Κτεναβός γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο και όπως μου είπε έχει υπέροχες  αναμνήσεις από τον τόπο που τον μεγάλωσε, ο τρόπος με τον οποίο μιλάει για αυτόν θυμίζει σκηνή από μια καλογραμμένη ταινία με θέμα τις ξεχασμένες πατρίδες, μόνο που για αυτόν το Αγρίνιο μόνο ξεχασμένο δεν είναι και κατάλαβα πως έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του, αφού η φωνή του κάθε φορά που ανέφερε τον τόπο του εξέπεμπε μια νοσταλγία και μια τρυφερότητα. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για την απόφαση του να γίνει ηθοποιός αλλά η απάντηση του με έφερε προ εκπλήξεως.

Διαβάστε τη Συνέντευξη του Ηθοποιού Λάμπρου Κτεναβό

Θέλατε από παιδί να ασχοληθείτε με το θέατρο; Αν όχι τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε ήταν μια βαθιά εσωτερική ανάγκη την οποία αποφασίσατε να εκφράσετε ή υπήρχε ο σπόρος και εξαιτίας κάποιων γεγονότων άνθησε;

Όχι δεν ήθελα από μικρός  να ασχοληθώ με το θέατρο, για να είμαι ειλικρινής  δεν είχα φανταστεί ποτέ πως θα γινόμουν ηθοποιός. Είχα ασχοληθεί μόνο μια φορά με το θέατρο ως παιδί, όταν το ΔΗΠΕΘΕ στο Αγρίνιο ζητούσε ένα μικρό παιδάκι, έκανα αίτηση δεν με πήραν, τέλος. Ασχολήθηκα ξανά στα εικοσιτέσσερα με αφορμή μια παράσταση που είδα στο Θέατρο Τέχνης και τότε ερωτεύθηκα με το θέατρο.

Έχετε θέσει έναν υψηλό στόχο όσον αφορά την καριέρα σας, και αν Ναι ποιος είναι αυτός;

Έχω θέσει ως στόχο ένα καλό βιογραφικό. Όταν σε τριάντα χρόνια γυρίσω να κοιτάξω πίσω θέλω το βιογραφικό μου να είναι γεμάτο από καλές επιλογές και γεμάτες δουλειές τις οποίες όταν τις κάνεις νιώθεις ικανοποίηση και χαρά και όταν μετά από λίγα χρόνια τις σκέφτεσαι σε γεμίζουν το ίδιο με τότε.

Θέατρο ή τηλεόραση;

Θέατρο!

Δράμα ή κωμωδία;

Το ένα είναι μέσα στο άλλο, στην κωμωδία υπάρχει πάντα το δράμα, ακόμη και αν δεν είναι εύκολα αντιληπτό, όπως και το αντίστροφο. Το ίδιο συμβαίνει και στην ζωή.

Είστε πρόθυμος να πειραματιστείτε με ρόλους κόντρα σε εσάς ή προτιμάτε ρόλους κοντά σε εσάς.

Φυσικά και είμαι πρόθυμος, μου αρέσει πολύ να πειραματίζομαι με ρόλους διαφορετικούς από την προσωπικότητα μου. Τρελαίνομαι!

Τι προσδοκίες έχετε από τον χώρο του θεάματος;

Το θέατρο είναι ναρκωτικό. Δεν προσδοκώ κάτι, όπου με βγάλει. Εγώ δηλώνω απλά ερωτευμένος με το θέατρο και του έχω εμπιστοσύνη.

Πώς νιώθετε κάθε φορά που είστε στην σκηνή;

Πριν ανέβω στην σκηνή νιώθω άγχος. Όταν είμαι πάνω στην σκηνή δεν είμαι εγώ, μπαίνω στα παπούτσια κάποιου άλλου και προσπαθώ να νιώσω πλήρως τα δικά του συναισθήματα. Νιώθω τον ρόλο, όχι εμένα. Όταν είσαι εκεί πάνω βρίσκεσαι σε έναν αγώνα, κάνεις ένα ταξίδι και δεν υπάρχει τέρμα.

Έχετε άγχος πριν την παράσταση;

Ναι βέβαια πολύ και συνήθως αγχώνομαι πιο πολύ για αυτά που δεν βλέπει ο θεατής, Πίσω από την σκηνή είναι ένας άλλος κόσμος, επικρατεί μια τρέλα, μια όμορφη τρέλα βέβαια αλλά παραμένει τρέλα, ρούχα, αξεσουάρ, αλλαγές κουστουμιών, λόγια, μικρόφωνα… Τρέλα, μια τρέλα που όμως εγώ την λατρεύω!

Η υποκριτική για εσάς είναι δουλειά, χόμπι ή κάτι άλλο;

Είναι η ζωή μου,απλά είμαι πολύ τυχερός που κάνω ως επάγγελμα αυτό που αγαπάω.

Συμμετέχετε στην σειρά “Η ζωή εν Τάφω” μιλήστε μου λίγο για αυτή και τον ρόλο σας.

Είναι μια παραγωγή της ΕΡΤ, η σειρά βασίζετε στο ομώνυμο βιβλίο του Στρατή Μυριβήλη. Την διασκευή του κειμένου καθώς και την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Τάσος Ψαρράς. Τα γυρίσματα θα πραγματοποιηθούν κατά κύριο λόγο στην Μυτιλήνη. Ο ρόλος τον οποίο καλούμε να ενσαρκώσω είναι ο ρόλος του Μπήλιου, ενός φτωχού πλην τίμιου σιδερά. Η ιστορία πραγματεύεται τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, τον πόνο που προκαλεί καθώς και την λαχτάρα για ειρήνη. Ο Μπήλιος, ο Γιγάντης, ο Αλιμπέρης όπως και οι άλλοι ήρωες είναι άνθρωποι που λαχταρούν για ζωή, που φοβούνται αλλά τολμούν, είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Βλέπετε το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο;

Μισογεμάτο.

Ποίο είναι το μότο σας αυτή την περίοδο;

La vita ‘e bella!

Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια;

Αυτό είναι έκπληξη! Θα πρέπει να περιμένετε  10 χρόνια για να το δείτε (γελάει).

Που μπορούμε να σας απολαύσουμε φέτος;

Φέτος όσον αφορά την τηλεόραση θα με βρείτε στην ΕΡΤ όπως είπαμε στη σειρά “Η ζωή εν τάφω”. Επιπλέον θα με βρείτε στην όμορφη Θεσσαλονίκη στο ΚΘΒΕ (Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος) στην παράσταση “Τόσο Κοντά” (Clooser) του Πάτρικ Μάρμπερ, σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζηβανού. Η πρεμιέρα θα γίνει στις 15/12/2018 στο Φουαγιέ του Κρατικού θεάτρου.

Τέλος ποια συμβουλή θα θέλατε να δώσετε σήμερα στους νέους μέσω του Young People;

Βούτα! Βούτα στην ζωή. Έτσι και αλλιώς δεν έχεις κάτι να χάσεις, αλλά και αν χάσεις μην το βάζεις κάτω, κάνε reset και ξεκίνα από την αρχή. Τόλμα η ζωή είναι μικρή.

Σημείωση: Για την ολοκλήρωση – δημοσίευση της συνέντευξης του ηθοποιού Λάμπρου Κτεναβού εργάστηκαν – Στην επιμέλεια, η ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης και στην σύνταξη των ερωτήσεων, η Εύη Γαλάνη. Ευχαριστούμε τον Ηθοποιό Λάμπρο Κτεναβό για την πραγματοποίηση της συνέντευξης στο Young People.gr