Mε τον όρο παχυσαρκία περιγράφεται η υπερβολική ή και η ανώμαλη συσσώρευση λίπους στο σώμα ή σε ορισμένες περιοχές του, σε τέτοιο βαθμό που να επηρεάζεται δυσμενώς η υγεία του ατόμου. Είναι το αποτέλεσμα παρατεταμένου και ανεπιθύμητου θετικού ενεργειακού ισοζυγίου, που έχει ως συνέπεια την αποταμίευση ενέργειας με τη μορφή λίπους και την αύξηση του σωματικού βάρους. Διαφορετικά ορίζεται ως μια χρόνια, πολυπαραγοντική νόσος με πολλές διαφορετικές μορφές που έχουν κοινό αποτέλεσμα πάνω στο σώμα, το αυξημένο σωματικό λίπος.

Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) είναι ένας δείκτης αξιολόγησης παχυσαρκίας και λόγω του εύκολου υπολογισμού του είναι ένα ευρέως διαδεδομένο διαγνωστικό εργαλείο των πιθανών προβλημάτων υγείας ενός ατόμου σε σχέση με το βάρος του. Δημιουργήθηκε από τον Adolphe Quetelet το 1832 και υπολογίζεται από τον τύπο: ΔΜΣ = βάρος(kg) / (ύψος)2 (m2) σύμφωνα με το Διεθνές σύστημα μονάδων(SI).

• ΔΜΣ μικρότερος από 18,5 δείχνει ότι το άτομο είναι ελλιποβαρές.
• ΔΜΣ μεταξύ 18,5 και 24,9 δείχνει ότι το άτομο έχει φυσιολογικό βάρος.
• ΔΜΣ μεταξύ 25 και 29,9 δείχνει ότι το άτομο είναι υπέρβαρο.
• ΔΜΣ 30 και πάνω δείχνει ότι το άτομο πάσχει από παχυσαρκία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι για τα παιδιά χρησιμοποιούνται ξεχωριστοί πίνακες, ενώ για άτομα στα οποία λείπει τμήμα του σώματος (κάποιο άκρο ή κάποιο όργανο του σώματος) θα έχουν μικρότερο ΔΜΣ.