Ο άνθρωπος ανάλογα με την ψυχολογική και την πραγματική κατάσταση την οποία υφίσταται, βιώνει και τα ανάλογα (άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά) συναισθήματα κάθε φορά. Ωστόσο συχνά διστάζει να τα εκφράσει. Πόσα “μου λείπεις”, “σε αγαπώ”, “φοβάμαι” έχουν μείνει ανείπωτα; Πόσες φορές νευρίασες με κάποιον σύντροφο ή φίλο σου και προτίμησες να κρατήσεις μέσα σου την δυσαρέσκεια που σου προκάλεσε η συμπεριφορά του άλλου; Πόσες φορές ήθελες κάποιον ή κάποια και δεν θέλησες να του το πεις ή να του το δείξεις με κάποιον τρόπο; Και άλλες πόσες φορές ζήλεψες τον σύντροφο σου και δεν του το έδειξες; Αν αναλογιστούμε ο καθένας ξεχωριστά και προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στις παραπάνω ερωτήσεις, θα συνειδητοποιήσουμε ότι σίγουρα έχουμε βρεθεί σε κάποια από τις προαναφερθείσες καταστάσεις και έχουμε κρύψει ή έχουμε προσπαθήσει να κρύψουμε τα συναισθήματα μας.
“Μα γιατί να το κάνουμε αυτό;”, θα ρωτήσει κανείς. Η απάντηση όμως δεν είναι και τόσο απλή. Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν αυτό ακριβώς που νιώθουν. Δυσκολεύονται να προσδιορίσουν τα συναισθήματα τους. Πόσο μάλλον να τα εκφράσουν κιόλας. Άλλοι πάλι είναι άτομα που θέλουν να αποφεύγουν τις συγκρούσεις είτε γιατί θα χαλάσει η ηρεμία και η γαλήνη τους είτε γιατί θεωρούν ότι είναι ανήμποροι να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους σε καταστάσεις τσακωμών. Είναι βέβαια και εκείνοι που φοβούνται ότι εκφράζοντας τον φόβο, την ζήλεια, τον θυμό τους θα πάψουν να είναι αρεστοί στους άλλους καθώς θα γκρεμιστεί η “τέλεια” εικόνα του εαυτού τους που προσπαθούσαν να κατασκευάσουν μέχρι εκείνη την στιγμή.
Πιστεύουν ότι θα φανούν αδύναμοι και κατ’ επέκταση ευάλωτοι. Σε αυτούς μπορεί να προστεθεί και εκείνη η κατηγορία ανθρώπων που διστάζουν να εκφράσουν τα θετικά τους συναισθήματα, όπως την αγάπη, τον έρωτα, την ευτυχία γιατί φοβούνται την απόρριψη και την απογοήτευση. Φοβούνται μήπως ο άλλος δεν νιώθει το ίδιο και έτσι δεν λάβουν την απάντηση που επιθυμούν και αναμένουν με αποτέλεσμα να απογοητευτούν. Θεωρούν ότι, εκφράζοντας τις βαθύτερες σκέψεις τους, ο άλλος μπορεί να εκμεταλλευτεί τα συναισθήματα τους και να τους πληγώσει στο τέλος. Είναι λοιπόν η άμυνα τους αυτή, η άμυνα απέναντι στους λοιπούς ανθρώπους.
“Πρώτα από όλα, είναι σημαντικό να μπορείς και να θέλεις να εκφράζεις τα συναισθήματα σου γιατί μόνο έτσι θα επικοινωνήσεις ουσιαστικά με τον εσωτερικό εαυτό σου και θα τον μάθεις καλύτερα”
Τελικά όμως αξίζει να “κρυβόμαστε”; Προσωπικά, θα απαντήσω αρνητικά. Πρώτα από όλα, είναι σημαντικό να μπορείς και να θέλεις να εκφράζεις τα συναισθήματα σου γιατί μόνο έτσι θα επικοινωνήσεις ουσιαστικά με τον εσωτερικό εαυτό σου και θα τον μάθεις καλύτερα. Έτσι θα καταφέρεις να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα μέσα σου, θα καταφέρεις να ανακαλύψεις το καλύτερο για εσένα, αυτό που σε κάνει ειλικρινά ευτυχισμένο-η και έτσι να εξελιχθείς και να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Εξωτερικεύοντας όσα νιώθεις και σκέφτεσαι θα βιώσεις μέσα σου μια ανακούφιση, μια ηρεμία. Επίσης, εκφράζοντας τα συναισθήματα σου θα έρθεις πιο κοντά με τους ανθρώπους που επιθυμείς. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να ξέρουν τί αισθάνεσαι για εκείνους, έχουν ανάγκη από κάποια όμορφα λόγια κάποιες στιγμές τους, αναζητούν την συναισθηματική ειλικρίνεια και εκτιμούν ακόμα περισσότερο τα άτομα που εκφράζονται, που είναι δυνατά και δεν διστάζουν να εκδηλωθούν. Έτσι γνωρίζουν ποιος-α πραγματικά είσαι και μαθαίνουν να σε αγαπούν για αυτό που είσαι, για αυτά που νιώθεις και σκέφτεσαι.
Και κάτι τελευταίο. Οι στιγμές έρχονται και φεύγουν πολύ γρήγορα και δεν γυρίζουν πίσω. Όπως και οι καταστάσεις, τα πρόσωπα που φέρνουν οι στιγμές μπορεί να μεταβληθούν πολύ γρήγορα. Για αυτό μην φοβάσαι να πεις όσα θέλεις και νιώθεις. Μην κρατήσεις για τον εαυτό σου ένα “σε αγαπώ”, “μου λείπεις”, “σε χρειάζομαι”, μην καταπιέσεις μέσα σου τον θυμό και την απογοήτευση σου. Εξέφρασε τα και μην χάσεις αυτή σου την ευκαιρία. Μπορεί να κάνεις κάποιον-α πολύ χαρούμενο-η ή να έρθεις πολύ κοντά με εκείνον-η που θέλεις.
Μπορεί πάλι να μαλώσεις με τον άλλον και να υπάρξει σύγκρουση. Αλλά και αυτό χρειάζεται γιατί συμβάλλει στην επίλυση των προβλημάτων, στον επαναπροσδιορισμό των καταστάσεων και την αναθεώρηση των ανθρωπίνων σχέσεων. Και αν αυτό το “σε αγαπώ” δεν είχε την ανταπόκριση που περίμενες; Τότε δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα ή περίεργα γιατί είναι πολύ καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά να μετανιώνεις για κάτι που εκείνη την στιγμή, ενώ το ήθελες και το αισθανόσουν, δεν το έκανες. Και αν είσαι από τα άτομα που φοβούνται την απογοήτευση, αναλογίσου ότι η συγκεκριμένη απογοήτευση είναι πολύ μικρότερη από άλλες που έχεις νιώσει μέχρι στιγμής ή που επρόκειτο να νιώσεις κατά την διάρκεια της ζωής σου. Αξίζει λοιπόν μια προσπάθεια!