Ο Στέφανος Βρυνιώτης, με 12 χρόνια πιάνο, με πτυχίο στην αρμονία αλλά τελικά τον κέρδισε το μπουζούκι. Τα πρώτα του μουσικά ακούσματα ήταν Τσιτσάνης, Χιώτης, Μητσάκης, Κηρομύτης, Παγιουμτζής, Ρούκουνας, Μπαγιαντέρας, Παπαϊωάννου, Διονυσίου κ.α Θα τον συναντήσουμε με τη λαϊκή ορχήστρα «Τρανσπόρτο» σε όλα εκείνα τα στέκια που συχνάζουν φίλοι της ρεμπέτικης αλλά και της λαϊκής μουσικής.
Είναι άνθρωπος κατά των σχεδίων, προτιμά να βλέπει να εξελίσσονται τα πράγματα και αναλόγως να πράττει, δηλώνοντας πάντα έτοιμος να αντιμετωπίσει τα «γυρίσματα των καιρών»… Τον τελευταίο χρόνο ασχολείται αποκλειστικά με την οικογενειακή επιχείρηση (Ωδείο – έρευνα). Η ενασχόλησή του με τη μουσική ξεκίνησε από μικρή ηλικία και ίσως αυτό να ήταν η κινητήριος δύναμη στην απόφασή του ν α ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική.
Διαβάστε τη συνέντευξη του Στέφανου Βρυνιώτη στο YoungPeople.
Περιέγραψέ μας το εαυτό σου…
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά λοιπόν! Με λένε Στέφανο Βρυνιώτη, γεννήθηκα στις 11 Δεκεμβρίου το 1988 στην Αθήνα. Αποφοίτησα από το ΤΕΙ Πειραιά στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων και στην συνέχεια έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Μάρκετινγκ στο Αμερικανικό Κολέγιο της Ελλάδος, Deree. Η οικογένεια μου έχει το «Ωδείο Έρευνα» στο κέντρο της Αθήνας από το 1988. Έχω πτυχίο στην Αρμονία, έκανα 12 χρόνια πιάνο (δεν το συνέχισα) και παίζω και μπουζούκι.
Τραγουδάω επαγγελματικά από τα 17 μου (μεγάλη αγάπη το τραγούδι και γενικότερα η μουσική!) και παίζω μπουζούκι όπως προανέφερα τα τελευταία 5 χρόνια. Έπρεπε να κάνω ένα μικρό κενό έως ότου αποφασίσω τι με τραβάει περισσότερο! Ο πατέρας μου έπαιζε μπουζούκι και έτσι είπα ότι το μήλο πρέπει να πέσει κάτω από την μηλιά!
«Στην πιάτσα» κυκλοφορούμε σαν η λαϊκή ορχήστρα «Το Τρανσπόρτο» είμαστε παντός καιρού όσον αφορά το ρεπερτόριο και το είδος των μαγαζιών! (πάντα μιλάμε για λαϊκό πρόγραμμα). Επίσης τους τελευταίους 3 μήνες έχω ξεκινήσει και μια προσωπική μου επιχείρηση το JustBands.gr το οποίο ασχολείται με τις 2 μεγαλύτερες μου αγάπες: Την μουσική και το μάρκετινγκ!
Ποια ήταν τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα και ποια τώρα!!!
Τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα ήταν Τσιτσάνης, Χιώτης, Μητσάκης, Κηρομύτης, Παγιουμτζής, Ρούκουνας, Μπαγιαντέρας, Παπαϊωάννου, Διονυσίου, Καζαντζίδης, Βαμβακάρης, Μπέλλου τα πιο βασικά ας πούμε! Γενικότερα Μεγάλωσα με το λαϊκό και το Ρεμπέτικο και είναι αναπόσπαστα κομμάτια της μουσικής μου παιδείας. Τα τωρινά μου μουσικά ακούσματα δεν διαφέρουν και πολύ, με την διαφορά ότι σαφώς περιέχουν και πιο καινούργιους καλλιτέχνες!
Θέλεις να μας αναφέρεις κάποιους καλλιτέχνες που ήταν πρότυπό σου.
Νομίζω ότι αυτός που λάτρευα πάρα πολύ ήταν ο Καζαντζίδης! Μου άρεσε που τα τραγούδια του μιλούσαν για την ξενιτιά, για την μάνα, για τον Χάρο, για την αγάπη, για την φτώχεια. Ήταν τραγούδια τα οποία πέραν του έρωτα, περιέγραφαν καθημερινά κοινωνικά φαινόμενα μέσα από τα μάτια και τα βιώματα ανθρώπων και ίσως αυτό ήταν που μου άρεσε περισσότερο σε αυτά! πχ «Απόκληρος σε αυτή την κοινωνία»!
Τα τραγούδια που ερμηνεύεις σε ποιο κυρίως ύφος είναι; Ήταν επιλογή σου; Ή με ποιο τρόπο οδηγήθηκες σε αυτό;
Τα τραγούδια που ερμηνεύω είναι ρεμπέτικα και λαϊκά αναλόγως πάντα το μαγαζί και τον κόσμο που βρίσκεται από κάτω. Περισσότερο θα έλεγα κλασσικά λαϊκά χωρίς να υπάρχει έλλειψη όμως και του σύγχρονου ρεπερτορίου μιας θεωρώ ότι σε αυτή την δουλειά το πρώτο μέλημα του μουσικού είναι πως θα διασκεδάσει ο κόσμος και όχι τι αρέσει σε εμένα. Πολύ μεγάλη επιρροή για την μουσική μου πορεία και μετέπειτα εξέλιξη ήταν ο πατέρας μου μιας και αυτός ήταν που με πήρε πρώτη φορά για δουλειά μαζί του! Πραγματικά δεν θα άλλαζα αυτό το κομμάτι της ζωής μου με τίποτα!
Αν δεν είχες την τύχη να γεννηθείς σε μια μουσική οικογένεια. Πιστεύεις ότι θα είχες αυτή την εξέλιξη;
Δύσκολη ερώτηση! Δεν ξέρω με σιγουριά αλλά νομίζω ότι το γεγονός ότι γεννήθηκα σε μια μουσική οικογένεια η οποία όμως δεν με πίεσε να ακολουθήσω την μουσική, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη μου. Συνήθως όταν οι γονείς πιέζουν τα παιδιά τα αποτελέσματα είναι πάντα τα αντίθετα. Στην περίπτωση μου πραγματικά δεν υπήρξε καμιά πίεση.
Υπήρξαν στιγμές σύγκρισης με τον μπαμπά σου, ως μουσικό; Υπήρξε, ίσως ο φόβος, για το αν θα ικανοποιούσες τυχόν προσδοκίες-όνειρα που είχε για σένα; Σε επηρέασε άμεσα ή έμμεσα στις επιλογές σου; Αν ναι με ποιον τρόπο;
Δεν νομίζω ότι υπήρξαν στιγμές σύγκρισης με τον πατέρα μου και ούτε νομίζω ότι πιέστηκα από τυχόν προσδοκίες του πατέρα μου να ακολουθήσω τα χνάρια του. Ο πατέρας μου φρόντισε να μου δώσει τις σωστές βάσεις και μετά με άφησε να εξελιχθώ μόνος μου χωρίς να ασκεί πίεση.
Σαφώς και υπάρχει μια «σκιά» να το πω η οποία όμως υπάρχει για να με βοηθήσει να πάω ψηλότερα και όχι για να με κρατήσει πίσω. Ο ίδιος πάντα μου έλεγε ότι θέλει να ακολουθήσω αυτό που θέλω να κάνω εγώ και που με θα κάνει ευτυχισμένο. Για να το θέσω πιο απλά μέσω του πατέρα μου έμαθα να αγαπώ την μουσική επομένως ναι, η επιρροή είναι άμεση!
Αν ανατρέξουμε στα τραγούδια του παρελθόντος, σε στίχους, μουσική, είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να βρούμε ομοιότητες μεταξύ αυτών. Τα τελευταία χρόνια, μάλλον συμβαίνει το αντίθετο, όλα κάτι μας θυμίζουν… Γιατί πιστεύεις συμβαίνει αυτό;
Τα παλιά τραγούδια είχαν άλλη νοοτροπία, μιλάγανε για εποχές που τα πράγματα ήταν πιο αγνά και πιο αθώα κατά κάποιο τρόπο. Ίσως όπως ανέφερα και πιο πάνω, να ευθύνεται και το γεγονός ότι τα τραγούδια εκείνης της εποχής είχανε μια ποικιλία όσον αφορά την θεματολογία τους. Σήμερα ο απώτερος στόχος είναι τα τραγούδια να γράφονται όσο πιο εμπορικά γίνεται, για να πουλήσουν όσο περισσότερο γίνεται και σε 3 μήνες -το πολύ ένα χρόνο- να έχουν ξεχαστεί και αντικατασταθεί με κάποιο άλλο προσωρινό «hit».
Όλα τα σημερινά τραγούδια μιλάνε για την αγάπη, την καψούρα και τον χωρισμό. Ίσως για αυτό να ευθύνεται ότι η γενιά μας και οι γενιές λίγο πριν από εμάς, δεν ζήσανε καταστάσεις όπως πόλεμος, φτώχεια, κατοχή, ξενιτιά ή το να περιμένεις 2 μέρες για να δεις το κορίτσι που αγαπάς! Η κάθε εποχή έχει τα δικά της βέβαια και πρέπει να προσαρμοζόμαστε στα δεδομένα της εκάστοτε εποχής!
Αναφέρθηκες στη λαϊκή ορχήστρα «τρανσπόρτο». Θα ήθελες να ανατρέξεις στο πώς δημιουργήθηκε – (αφορμή, στόχοι). Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στη προσπάθειά σας;
Η Λαϊκή Ορχήστρα «Το Τρανσπόρτο» δημιουργήθηκε πριν από 5 χρόνια όταν μας φωνάξανε να παίξουμε σε ένα μαγαζί και σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να έχουμε κάποια ταυτότητα! Το σχήμα μας αποτελείται από 2 μπουζούκια, κιθάρα πλήκτρα και γυναικεία φωνή (Τραγουδάμε όλοι όσοι παίζουμε όργανα).
Η βάση της μπάντας είναι: ο Κλεάνθης Τσακνάκης (μπουζούκι) ο Ευγένιος Ζαρκάδας (κιθάρα) και εγώ. Το όνομα «Τρανσπόρτο» ήταν δικιά μου ιδέα και μου ήρθε ως εξής: «Στην μουσική όταν λέμε Τρανσπόρτο, εννοούμε την αλλαγή τονικότητας σε ένα κομμάτι για να το φέρουμε στα μέτρα μας» Έτσι και εμείς ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες του κάθε μαγαζιού όσον αφορά τα άτομα και το ρεπερτόριο, άρα σκέφτηκα γιατί να μην το βγάλουμε «Τρανσπόρτο» το όνομα της μπάντας;
Έχουμε έναν πολύ μεγάλο κύκλο καλών συνεργατών-μουσικών και αναλόγως τις ανάγκες του μαγαζιού και του προγράμματος αποφασίζουμε και με τι line up θα πάμε για δουλειά!
Δεν αντιμετωπίσαμε δυσκολίες διότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε και φροντίζουμε να το κάνουμε με όλο μας το μεράκι, με απώτερο σκοπό ο κόσμος που βρίσκεται στο εκάστοτε μαγαζί που παίζουμε, να φύγει χαμογελαστός, να έχει διασκεδάσει και να μας ξαναέρθει!
Όταν τραγουδάς, ποια είναι τα συναισθήματά σου;
Όταν τραγουδάω τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα! Είναι αναλόγως την ψυχολογία που έχω εκείνη την στιγμή και το τραγούδι που ερμηνεύω! Το μόνο σίγουρο είναι ότι κατά την διάρκεια της δουλειάς το χαμόγελο είναι πάντα παρόν!
Τι είναι αυτό που κάνει το μπουζούκι ξεχωριστό όργανο για σένα.
Το μπουζούκι είναι ένα όργανο το οποίο για εμένα είναι πολύ ιδιαίτερο, πρώτον γιατί έπαιζε ο πατέρας μου μπουζούκι, και δεύτερον γιατί νιώθεις την πενιά του να σε αγγίζει! Έκανα και 12 χρόνια πιάνο πριν το μπουζούκι και θεωρώ ότι ποτέ δεν με άγγιξε όπως το μπουζούκι.
Πέρα από την ερμηνεία τραγουδιών άλλων καλλιτεχνών, έχεις επιχειρήσει να γράψεις και να μελοποίησης;
Έχω γράψει 11 τραγούδια όσον αφορά το στιχουργικό κομμάτι και έχω μελοποιήσει τα 2 από αυτά! Σιγά σιγά ελπίζω ότι θα καταφέρω να τα μελοποιήσω όλα! Έμπνευση να υπάρχει!
Τι σκέφτεσαι όταν ακούς τη λέξη «ΦΘΟΡΑ». Σε φοβίζει;
Η λέξη φθορά δεν με τρομάζει, είναι λένε φυσικό επακόλουθο της καθημερινότητας. Όλα τα πράγματα φθείρονται με τον καιρό, απλά θεωρώ ότι είναι στο χέρι μας εν μέρει το πόσο θα φθαρούμε καθώς και στο πως θα διαχειριστούμε αυτή την φθορά. Σημασία έχει να ζούμε την κάθε στιγμή γιατί δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει και όταν το καταλάβουμε θα είναι πολύ αργά!
Τσιτσάνης, Καζαντζίδης, Βαμβακάρης κ.α μεγάλα ονόματα της Ελληνικής μουσικής σκηνής με ιστορία μεγάλη. Βλέπεις να έχουν απήχηση στη σημερινή νεολαία.
Βεβαίως και έχουν απήχηση στην σημερινή νεολαία. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα παρατηρείται μια στροφή της νεολαίας προς το Ρεμπέτικο με πρώτη επιλογή σαν διασκέδαση κουτούκια και ταβερνάκια που «ρεμπετάρουνε»! Το ρεμπέτικο ήταν το ρόκ της εποχής του και παραμένει «ρόκ» ακόμα και σήμερα!
Δημιούργησες το justbands.gr, στο Διαδίκτυο, ποιος ο λόγος, ποιος ο σκοπός αυτής της προσπάθειας;
Το justbands.gr δημιουργήθηκε ουσιαστικά για 2 λόγους. Ο πρώτος είναι ότι εγώ σαν Στέφανος είχε τύχει πολλές φορές να θέλω να πάω να διασκεδάσω σε κάποιο live, αλλά δεν υπήρχε ένα μέρος στο οποίο να μπορώ να βρω μαζεμένα Live Events. Τότε σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν υπήρχε ένας online οδηγός νύχτας για Live Events ο οποίος θα περιέχει Live από όλη την Ελλάδα, όποιαδήποτε μέρα της εβδομάδος, από ρόκ, ρεμπέτικο, λαϊκό μέχρι funk και soul!
Ο Δεύτερος λόγος ήταν ότι υπάρχουν πόσα συγκροτήματα τα οποία πραγματικά αξίζουν και επειδή δεν είναι έχουν κάποιο μεγάλο όνομα δεν ασχολείται κανένας ουσιαστικά για την προώθηση και στήριξη τους, οπότε γιατί να μην το κάνω εγώ μιας και σαν μουσικός ξέρω πόσο σημαντικό είναι να έχεις κάποιον να σε στηρίζει! Επίσης μαζί με τους μουσικούς-συγκροτήματα προβάλλονται και τα ίδια τα μαγαζιά που διοργανώνουν Live Events!
Βλέπεις να έχει απήχηση; Ο σκοπός επιτυγχάνετε;
Μέχρι τώρα είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος με την πορεία του JustBands.gr. Έχουμε υπάρξει χορηγοί επικοινωνίας σε πολύ μεγάλα Event όπως το Tribute στον Rory Gallagher που έγινε τον Δεκέμβριο στο Kyttaro – Shadow Play Vol.4 Band of Friens + Σπυριδούλα- και έχουμε αποκτήσει πολύτιμους συνεργάτες όπως η 4P Productions, οι Destiny Heroes The Band, οι Rocka Parmezana, οι Shutters, το Bat City, το Blitz, οι Indigo The Band, οι Shutters, οι What the Funk, ο Γιώργος Λάσκαρις, ο Βαγγέλης Τσακνάκης και άλλοι πολλοί! Πραγματικά δεν περίμενα να έχει τόση απήχηση και ξαφνικά μας στέλνουνε για να καταχωρήσουμε live από Βόλο, Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Κρήτη! Είναι ένα project το οποίο πιστεύω ότι έχει ακόμα πολλά να προσφέρει!
Ποια η αποψή σου για την μουσική σήμερα, πως βλέπεις την σημερινή νεολαία στο θέμα της μουσικής;
Η μουσική σήμερα -όπως όλα τα πράγματα πλέον- έχει γίνει μέρος μιας νοοτροπίας κατά την άποψη μου η οποία λέει ότι εάν δεν πουλάει, δεν είναι εμπορικό, δεν αποφέρει κέρδη άρα δεν μας κάνει. Η νεολαία από την άλλη θα μπορούσα να πω ότι είναι πολυδιάστατη, δηλαδή και στο Club θα πάει, και στα μπουζούκια θα πάει αλλά και στο κουτουκάκι για να ακούσει ένα ρεμπέτικο…
Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια; Γνωρίζοντας τις δυσκολίες της σημερινής κοινωνίας Βλέπεις να καταφέρνεις να φτάνεις στους στόχος σου;
Τα μελλοντικά μου σχέδια? Δύσκολη ερώτηση και αυτή μιας και είμαι ένας άνθρωπος που είναι κατά των «σχεδίων». Προτιμώ να βλέπω πως εξελίσσονται τα πράγματα και αναλόγως να ελίσσομαι και να εξελίσσομαι… Δεν ξέρω τι μπορεί να φέρει το μέλλον ξέρω όμως με σιγουριά ότι θα είμαι εδώ έτοιμος να αντιμετωπίσω όσο καλύτερα μπορώ τα γυρίσματα του καιρού.
Σημείωση: Όλο το υλικό, φωτογραφίες, βίντεο που χρησιμοποιήθηκε για την συνέντευξη στο Young People, είναι από το προσωπικό αρχείο του Στέφανου Βρυνιώτη. Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης, συνεργάστηκαν, η ομάδα συνεντεύξεων και η ομάδα υλοποίησης και έκφρασης.
