Να μην είσαι αχάριστος, μην την σπαταλάς, μην την πετάς στα σκουπίδια. Εκείνο το ρημαδιασμένο το τηλεφώνημα για ένα τόσο απλά μεγάλο «πώς είσαι;», να το απαντάς με λαχτάρα, μην το υποτιμάς, μην το υποβαθμίζεις.
Το μήνυμα αυτό, που θα τελειώνει μ’ ένα «πες μου τα νέα σου και να σε προσέχεις», δεν είναι δεδομένο, είναι προνόμιο λίγων. Είναι σπουδαίο κι ανεκτίμητο, τ ακούς; Μην ψάχνεις αναίτια δηθενιές πίσω του, κάποιος αφιέρωσε 3 λεπτά από τη ζωή του, που δεν θα τα πάρει ποτέ πίσω κι αυτό μόνο υποκρισία δεν μπορεί να είναι. Κανείς δεν τον υποχρέωσε να νοιαστεί, να σε σκεφτεί, να ανησυχήσει για εσένα.
“Δεν είναι κτήμα σου η αγάπη, ποτέ δε θα είναι κανενός. Αυτή είναι κι η μαγεία της”
Να μην την τρέμεις την αγάπη, ακόμα κι αν παλιότερα δεν την είχες ή δεν μπορούσες να την διακρίνεις. Να μην της κρύβεσαι, να μην την αποποιείσαι, να μην την προσπερνάς.
Να ανατρέχεις σε μηνύματα και φωτογραφίες, που της δίνουν μορφή κι υπόσταση στις δύσκολες στιγμές σου, να την κάνεις καταφύγιο, να τη φοράς σαν σωσίβιο σωστικό.
Μην την παραμερίζεις, μην την αψηφάς και μην την έχεις δεδομένη. Να την αποδέχεσαι, να την δουλεύεις, να την αφήνεις να μεγαλώνει μέσα σου κι όταν το αισθανθείς να την μοιράζεσαι. Δεν είναι κτήμα σου η αγάπη, ποτέ δε θα είναι κανενός. Αυτή είναι κι η μαγεία της. Μπορούν όλοι να τη δώσουν κι ας μην αντέχουν όλοι να τη δεχτούν