Muse: Οι πιο alternative ανάμεσα στους alternative.

Ένα alternative rock συγκρότημα, δημιουργήθηκε το 1994 από μερικούς φοιτητές στο Τέινμάουθ του Ντέβον. Ο σχηματισμός του συγκροτήματος ξεκίνησε όταν ο Matthew Bellamy (φωνητικά, κιθάρα, πιάνο των Muse), πήρε τη θέση του κιθαρίστα, στην μπάντα του Dominic Howard (ντραμς, συνθεσάιζερ), τους Carnage Mayhem, ζητώντας ταυτόχρονα από τον Christopher Wolstenholme (μπάσο, φωνητικά, πλήκτρα, κιθάρα, φυσαρμόνικα) να μάθει να παίζει μπάσο ενώ εκείνη την περίοδο έπαιζε ντραμς. Τα υπόλοιπα αρχικά μέλη της μπάντας έφυγαν, όταν ο Bellamy πρότεινε να γράφουν τα δικά τους τραγούδια παρά να παίζουν άλλων.

Oι γεμάτες ενέργεια και οπτικά εντυπωσιακές εμφανίσεις με την ανάμειξη στις συνθέσεις τους πολλών μουσικών ειδών, όπως space rock, progressive rock, alternative rock, heavy metal, κλασσική μουσική και electronica έκαναν τους Muse ιδιαίτερα γνωστούς και καταφέρνοντας να ξεχωρίσουν. Για την επιλογή του ονόματος τους, η μπάντα χρειάστηκε να αλλάξει πολλές φορές το γνώμη για να καταλήξει στο “Muse”. Το πρώτο όνομα για την μπάντα του Bellamy και του Howard ήταν “Gothic Plague”. Το 1994 η μπάντα, για να διαγωνιστεί σε μία τοπική μάχη συγκροτημάτων, χρησιμοποίησε το όνομα Rocket Baby Dolls με μία goth – glam εικόνα, καταφέρνοντας να κερδίσουν το διαγωνισμό. Μετά από αυτή τη νίκη τα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να παίρνουν τους εαυτούς τους στα σοβαρά. Το όνομα “Muse” ο Bellamy το εμπνεύστηκε από τον καθηγητή καλλιτεχνικών του, Samuel Theoun.

“Ήθελαν το όνομα να αντικατοπτρίζει την αίσθηση που είχε ο Matt ότι είχε καλέσει το συγκρότημα με τον ίδιο τρόπο που τα μέντιουμ καλούν πνεύματα σε περιόδους συναισθηματικής ανάγκης“

Η αρχή μιας μεγάλης πορείας 

Οι Muse έδωσαν τις πρώτες τους συναυλίες σε Λονδίνο και Μάντσεστερ. Μετά την  συνάντησή τους με τον Dennis Smith, τον ιδιοκτήτη του Sawmills Studio κανόνισαν τις πρώτες τους ηχογραφήσεις και την κυκλοφορία του Muse EP από την εταιρία Dangerous που ανήκε στο Sawmill Studio. Στη συνέχεια υπέγραψαν με τους Smith και Jaffery και ηχογράφησαν τα πρώτα τρία άλμπουμ τους, “Showbiz”, “Origin of Symmetry” και “Absolution” με την δισκογραφική εταιρεία Taste Media.

Η Taste Media κανόνισε συμφωνίες για τους Muse με διάφορες δισκογραφικές εταιρείες στην Ευρώπη και την Αυστραλία, επιτρέποντάς τους να διατηρήσουν τον έλεγχο της καριέρας τους στις επιμέρους χώρες. Στην έκφραση όμως αμφιβολιών από την δισκογραφική εταιρεία για το φωνητικό ύφος του Μπέλαμι (θεωρώντας ως “radio-friendly”) ζητώντας από τους Muse να αλλάξουν κάποια από τα τραγούδια τους πριν από την έκδοση του άλμπουμ στις Ηνωμένες Πολιτείες, το συγκρότημα αρνήθηκε και εγκατέλειψε την εταιρία.

Η Δισκογραφία του Συγκροτήματος Muse

• Showbiz (1999): Το άλμπουμ επέδειξε το μελαγχολικό ύφος των Muse. Οι στίχοι στα τραγούδια αναφέρονται στις ανθρώπινες σχέσεις και στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, στην προσπάθεια εδραίωσης στη γενέτειρά τους.
• Origin of Symmerty (2001): Σε αυτό το άλμπουμ το συγκρότημα πειραματίστηκε με εκκλησιαστικά όργανά και το μέλλοτρον. Το άλμπουμ δέχτηκε καλές κριτικές από τους κριτικούς και το NME βαθμολόγησε το άλμπουμ με 9/10.
• Absolution (2003): Ήταν το πρώτο που έφτασε στο νούμερο 1 των βρετανικών charts.
• Black Holes and Revelation (2006): Πήρε το όνομά του από το ενδιαφέρον του συγκροτήματος για την επιστήμη και την πολιτική διαμαρτυρία, βρέθηκε στο νούμερο 1 σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, μεγάλο μέρος της Ευρώπης, και στην Αυστραλία.
• The Resistance (2009): Ηχογραφήθηκε στην Ιταλία και έφτασε το νούμερο 1 σε 19 χώρες το 2009. Οι κριτικές ως επί το πλείστον ήταν θετικές.
• The 2nd Law (2012): Το τραγούδι Survival, που περιλαμβάνεται στο άλμπουμ, ήταν το επίσημο τραγούδι των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.
• Drones (2015): Το μήνυμα του άλμπουμ είναι πως κάποιος ακόμα και μόνος του, μπορεί να ξεπεράσει χάρη στις δικές του δυνάμεις ένα περίπλοκο διεφθαρμένο σύστημα ή μια διεφθαρμένη κυβέρνηση και να απελευθερωθεί.
• Simulation Theory (2018): Σε αυτό το άλμπουμ ανανέωσαν το ύφος τους, προτείνοντας από synth – rock μέχρι synth – pop ήχους, επικεντρωμένοι στην ιδέα της φαντασίας που γίνεται πραγματικότητα.

Singles που αγαπήσαμε

• “Sunburn” (2000)
• “Feeling Good” (2001)
• “Time Is Running Out” (2003)
• “Supermassive Black Hole” (2006)
• “Undisclosed Desires” (2009)
• “Resistance” (2010)
• “Madness” (2012)
• “Supremacy”(2013)
• “Dead Inside” (2015)
• “Reapers” (2016)
• “Dig Down” (2017)
• “Pressure” (2018)

Βίντεο του συγκροτήματος Muse

Επίσης, έχουν κυκλοφορήσει και τέσσερα live albums:

• “Hullabaloo” – Soundtrack (2002), που είναι επίσης και συλλογή από B-sides.
• “Absolution Tour” (2005).
• “HAAP” (2008) από τη συναυλία του συγκροτήματος στο Στάδιο Γουέμπλεϊ το 2007.
• “Live at Rome Olympic Stadium (2014). 

Επίλογος

Εν κατακλείδι, οι Muse παραμένουν για πάνω από 20 χρόνια το πιο alternative ανάμεσα στα alternative rock συγκροτήματα. Έχουν καταφέρει να γίνουν γνωστοί σε όλη την Ευρώπη και πέρα από αυτήν ενώ δεν χάνουν την ευκαιρία να “επισκέπτονται τους fans τους” με τις μεγάλες περιοδείες που κάνουν σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στην Ελλάδα.

Η διάκρισή τους έγκειται στα μεγάλα τραγούδια τους και στην πλούσια δισκογραφία τους, στα δυναμικά live ανά τον κόσμο δημιουργώντας κάθε φορά ένα απίστευτο υπερθέαμα, στη διάθεσή τους για πειραματισμό αποτελώντας την αιτία δημιουργίας του χαρακτηριστικού ήχου της μπάντας. Οι χαρακτηριστικές αγγελικές άριες, ο υψηλός τόνος της φωνής του τενόρου Bellamy και οι πολλές vibrato στιγμές, ο ήχος της ισπανικής κιθάρας, του βαρύ μπάσο και των riff αποτελούν κάποια ακόμα χαρακτηριστικά που έκαναν γνωστούς τους Muse και με τα οποία κατάφεραν να ξεχωρίσουν από τα υπόλοιπα συγκροτήματα.

Σημείωση: Το άρθρο – αφιέρωμα για το συγκρότημα Muse, θα ανανεώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανάλογα με την εισροή πληροφοριών και ειδήσεων από όσο το δυνατόν αξιόπιστων πηγών που θα αφορούν το συγκεκριμένο συγκρότημα!!! Παρακάτω αναγράφονται οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το αφιέρωμα.