Θα καταπιαστώ κυρίως με αυτούς που βρίσκονται στις καρέκλες της εξουσίας (Πολιτικούς), και με αυτούς που μας κάνουν την λεγόμενη “πλύση εγκεφάλου” (εκδότες, ιδιοκτήτες καναλιών, δημοσιογράφοι κ.α.) Πρώτα αυτοί που μας βομβαρδίζουν καθημερινά μέσα από την τηλεόραση, ραδιόφωνο, ιντερνέτ, εφημερίδες, περιοδικά κ.α.
Παίζοντας το δικό τους βασικό ρόλο, προσπαθούν να μας περάσουν τα δικά τους συμφέροντα ως δικά μας και κατά ένα μεγάλο βαθμό τα καταφέρνουν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που γίνεται τον τελευταίο καιρό, μια αναστάτωση για την ιστορία της Ελλάδας. Θέλουν ξαφνικά να μας μορφώσουν, να μας μάθουν από πού κρατάει η “σκούφια” μας. Δημιουργία ασήμαντων θεμάτων σε πρωτεύων με στόχο τον απροσονατολισμό μας από τα σοβαρά θέματα της καθημερινότητας.
Ο ρόλος των εφημερίδων, περιοδικών & τηλεόρασης
Εφημερίδες, τηλεόραση, περιοδικά: μας δίνουν τη σωστή ιστορία (έτσι λένε) και στο τέλος αυτό που καταφέρνουν είναι να μας μπερδέψουν. Ίσως αυτός να είναι και ο σκοπός τους ή να μας κάνουν να σιχαθούμε τις ρίζες μας. Οι Έλληνες να σιχαθούν τους Έλληνες που έδωσαν και τη ζωή τους για τα ιδανικά της ελευθερίας. Και ποιοι μας τα λένε αυτά; Αυτοί που τόσα χρόνια μας έχουν τρελάνει στα ψέματα, οι εκδότες, ιδιοκτήτες καναλιών, δημοσιογράφοι κ.α.
Όλοι να σκίζονται και να αγωνίζονται για την αλήθεια και το καλό του Έλληνα. Έχουμε φτάσει σήμερα να γελάμε με κάθε λέξη τους, με κάθε φράση τους, με την προσπάθεια τους να μας εξηγήσουν το ποιο είναι το σωστό για το μέλλον μας. Για το ποιο δρόμο θα πρέπει να ακολουθήσουμε, για το ποιοι φταίνε που φτάσαμε ως εδώ (και όπως λέει και η ιστορία μας, όπως μας λένε αυτοί. Οι Έλληνες έτσι ήμασταν). Και ποιοι μας τα λένε αυτά;
Οι πολιτικοί μας
Οι επόμενοι “ψεύτες”, οι πολιτικοί και κυρίως οι δικοί μας. Οι οποίοι χαρακτηρίζονται από τους ξένους (αναλυτές, πολιτικούς, ερευνητές) ως οι πιο αποτυχημένοι (αφού οδήγησαν ένα κράτος λίγο πριν τη χρεοκοπία). Ταυτόχρονα όμως, και η πιο ανθεκτικοί, καθώς μετά από αυτό, ένας ολόκληρος λαός, τους αφήνει ακόμα στη θέση τους.
Συνεχίζουν (σχεδόν το μεγαλύτερο ποσοστό από τους ίδιους που έφεραν τη χώρα στα όρια της) να παίρνουν (ίσως αποφάσεις για εμάς και γράφω ίσως γιατί πλέον μπορεί να είναι τα εκτελεστικά όργανα και όχι αυτοί που παίρνουν τελικά τις αποφάσεις). Όμως δεν παύουν να είναι ακόμα στη θέση τους.
Πώς τα καταφέρνουν;
Σίγουρα με πολλούς τρόπους, και ένας από αυτούς, το ψέμα!!! Δείτε το βίντεο μέσα από την ταινία “Υπάρχει και φιλότιμο” που επέλεξα για να καταλάβετε και να χαμογελάσετε το πώς επιβίωναν οι πολιτικοί μας, αλλά και την συμπεριφορά μας ως πολίτες απέναντί τους.
Μια ταινία από τη δεκαετία του ’60 με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα ως Μαυρογιαλούρο, με τίτλο “Υπάρχει και φιλότιμο”, για να διαπιστώσετε πως όλα αυτά δεν είναι καινούργια. Πολλοί λένε πως όταν σταματήσουμε να βλέπουμε τη συγκεκριμένη ταινία ως κωμωδία ίσως να αρχίσει να αλλάζει κάτι.
Οι μελέτες των πανεπιστημίων
Μελέτες από πανεπιστήμια του εξωτερικού (στην Ελλάδα δεν χρειάζεται) έδειξαν πως το ψέμα κυριαρχεί στη ζωή του πολιτικού και μάλιστα είναι από τους βασικότερους λόγους επιβίωσής του. Όσο για τους πολιτικούς της πατρίδας μας σίγουρα το επόμενο χρονικό ορίζοντα θα γίνουν έρευνες από πανεπιστήμια του εξωτερικού ως “φαινόμενο”.
Είναι απίστευτο οι ξένοι μέσα από μελέτες και έρευνες να γνωρίζουν κάτι που εμείς το ζούμε στο πετσί μας από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 και που πήρε σάρκα και οστά σε έντονο βαθμό τα τελευταία 30 χρόνια. Και ίσως να γίνουν παράδειγμα προς αποφυγήν ή (ελπίζω πως όχι), δάσκαλοι το πως μπορούν να τα καταφέρουν και πολιτικοί άλλων χωρών.
Και τώρα;
Και εάν με τους δημοσιογράφους γελάμε ακούγοντας σαν ανέκδοτα όλα αυτά που προσπαθούν να μας περάσουν. Όταν εμφανίζονται και οι πολιτικοί στα παράθυρα τότε έχουμε τις καλύτερες τηλεοπτικές κωμικές σειρές. Οι ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους απίθανες. Οι απαντήσεις από τους πολιτικούς ακόμα πιο απίθανες, με αερολογίες, ατεκμηρίωτες αοριστολογίες κ.τ.λ. Η κάθε κίνηση τους η κάθε λέξη, φράση όλα θυμίζουν επαγγελματίες ψεύτες που διδάσκονται σε σχολές.
Και εμείς τους κοροϊδεύουμε γελώντας μαζί τους αλλά στο τέλος οι περισσότεροι από εμάς τους στεκόμαστε με διάφορους τρόπους. Όπως ψηφίζοντας τους. Μήπως και εμείς τελικά λέμε ψέματα στον εαυτό μας; Που σε όλη την περίοδο τους βρίζουμε και την ημέρα των εκλογών τους ψηφίζουμε ή μήπως έχουμε τόσα χρόνια αποκτήσει ανοσία. Ας ελπίσουμε να μην γίνουμε και εμείς σαν και αυτούς ή έστω τόσο ώστε να ζούμε μέσα σε ένα ψεύτικο κόσμο που η αλήθεια θα τείνει να σβήνει. Ας δούμε λίγο τους εντίμους, είτε πολιτικούς, είτε δημοσιογράφους και ας τους στηρίξουμε ως το τέλος.
Αλήθεια; Τελικά μας διαφεντεύουν οι ψεύτες;
Βίντεο από την ταινία “Υπάρχει και φιλότιμο”
Σημείωση: Ο συντάκτης του άρθρου θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του.