ΑρχικήΑρθρογραφίαΆρθραΤραύματα βαθιά και ανομολόγητα.

Τραύματα βαθιά και ανομολόγητα.

"Τώρα είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Κάθε θαρραλέα παραδοχή, είναι σαν ένας κρίκος στην αλυσίδα που σιγά σιγά φτιάχνουμε και ορθώνουμε το ανάστημά μας απέναντι στην κακοποίηση"

Η κακοποίηση και η βία, δεν είναι μόδα της εποχής. Δεν έχουν φύλο, ηλικία, μήτε χρώμα. Δεν έχουν σωστό timing, ούτε βγαίνουν στο φως με το που συμβαίνουν. Δεν υπάρχει το «γιατί τώρα» για μια τραυματισμένη ψυχή να μοιραστεί τα ανομολόγητά της. Οι πληγές είναι βαθιές, νωπές και ξάγρυπνες. Ζωντανεύουν μπροστά στο άκουσμα μιας είδησης, σ’ ένα άγγιγμα, σε μια μνήμη. Είναι χαραγμένες κι ανεξίτηλα ζωγραφισμένες επάνω στο δέρμα, στις ψυχές και στο νου όσων τις έζησαν.

Ζωντανεύουν μπροστά στο άκουσμα μιας είδησης, σ’ ένα άγγιγμα, σε μια μνήμη

Τις συναντάς σε γήπεδα, σκηνές, γραφεία, σπίτια, τάξεις κι όλων των λογιών τους χώρους. Δεν είναι ξένο το θέμα όσο κι αν προσποιείται η κοινωνία πως είναι αόρατο. Παρ’ όλα αυτά, τα στόματα σιωπούν, τα μάτια κλείνουν κι οι κλειστές πόρτες αφουγκράζονται όλα εκείνα τα ουρλιαχτά της απόγνωσης, την ίδια στιγμή που οι θύτες, σφυρίζουν περήφανα και περπατούν ανάμεσα μας.

Γιατί τώρα;

Γιατί τώρα; Γιατί τώρα είμαστε πολλές, είμαστε πολλοί. Τώρα ακουγόμαστε κι ας αργήσαμε να φωνάξουμε την αλήθεια μας. Τώρα είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον. Κάθε θαρραλέα παραδοχή, είναι σαν ένας κρίκος στην αλυσίδα που σιγά σιγά φτιάχνουμε και ορθώνουμε το ανάστημά μας απέναντι στην κακοποίηση. Οι πληγές δεν θα κλείσουν, δεν θα γιατρευτούν, μα τουλάχιστον δεν θ’ ανοίξουν άλλες καινούριες.

Γιατί τώρα; Γιατί ο χρόνος της σιωπής είναι ο χειρότερος εχθρός. Σε τρώει, σε αλλοτριώνει, σε διαλύει στιγμή με τη στιγμή. Δεν μιλάς. Γιατί στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής σου σε χλεύασαν, σου είπαν ότι θέλουν αποδείξεις, δεν σε πίστεψαν, σε έδιωξαν. Δεν μιλάς, γιατί πίστευες ότι μπορούσες να το είχες αποφύγει ή να είχες αντιδράσει καλύτερα. Δεν μιλάς, γιατί δεν είσαι έτοιμος να του δώσεις σάρκα και οστά ξανά, να το κοιτάξεις στα μάτια, να το ξορκίσεις.

Τώρα, είμαστε όλοι μαζί. Τώρα μας τρέμουν αυτοί. Γιατί τώρα; Γιατί τα καταφέραμε!

Μας Είπαν...

Διαβάστε το μήνυμα τους...

"Να μη φοβούνται να εξερευνούν και να εκφράζουν τη σκιά τους"...

Καραμίχος

Ηθοποιός

"Να ακολουθούν την καρδιά τους και να μην κάνουν εκπτώσεις στα θέλω και στην αξιοπρέπεια τους"...

Κρονάκη

Δημοσιογράφος

Σχετική Αρθρογραφία

Οπαδική βία: Όταν το πάθος γίνεται έγκλημα.

Οπαδική βία ονομάζουμε μια μορφή βίας που χρησιμοποιεί τα...

Η Μουσική στην Ιστορία: Η περίπτωση του Ρεμπέτικου.

Τα τραγούδια, οι ύμνοι, η ποίηση και τα παρεμφερή...

Μητέρα, μια λέξη χίλιες έννοιες.

Είναι ευρέως γνωστό πως μια μητέρα έχει πολλές ιδιότητες,...

Η ζωή μέσα από τα μάτια ενός αδέσποτου.

Πόσες φορές έχουμε έρθει αντιμέτωποι με γατάκια και σκυλάκια...

- Read Interesting Site Topics The Most Popular Interview

Η γυναίκα ενώπιον της Ιστορίας και του αύριο.

Δύο συνήθη ερωτήματα, τα οποία προβληματίζουν αρκετούς: «Γιατί χρειάζεται η ύπαρξη της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας;» και «Γιατί χαίρει μεγαλύτερης αναγνώρισης από την -συνήθως άγνωστη- Παγκόσμια Ημέρα...

Έρωτας: Το όνειρο που θέλουν πολλοί να ζήσουν μα λίγοι το τολμούν.

Ένταση, πάθος, τρέλα, έρωτας, αγάπη… Λέξεις και συναισθήματα που καθορίζουν...

Οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα.

Ανθρώπινες σχέσεις... Μια έννοια, δύο λέξεις, πολλές ερμηνείες και...

- New Post & Article Archive