Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ της Μεγάλης Βρετανίας και έχει καταγωγή από τον Βαρνάβα Ανατολικής Αττικής, ενώ είναι κόρη του γνωστού Καρδιοχειρουργού Νίκου Αναστασίου και της Δερματολόγου Μαρίνας Αδαμοπούλου. Η Βάσια Αναστασίου στα 29 της χρόνια έχει ένα αξιοζήλευτο βιογραφικό που αντικατοπτρίζει την πολύπλευρη προσωπικότητά της.

Είναι απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου MSc in Media and Communications από το London School of Economics της Μεγάλης Βρετανίας. Επίσης είναι υποψήφια διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης καθώς και ασκούμενη δικηγόρος σε ιδιωτική ελληνική εταιρεία, μετά την απόκτηση του δευτερού πτυχίου της στην Νομική σχολή. Για αρκετά χρόνια εργάστηκε στο τμήμα Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων γνωστής εταιρείας.

Σε ότι αφορά την πολιτική της ενασχόληση, εκλέχθηκε ως Δημοτική Σύμβουλος σε ηλικία 19 ετών και διετέλεσε δύο τετραετίες στον Δήμο Μαραθώνα. Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ήταν υποψήψια βουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής στην Ανατολική Αττική κατακτώντας την 4η θέση, ενώ είναι μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής και από το 2020 Αναπληρώτρια Γραμματέας Επικοινωνίας του κόμματος.

Η προεκλογική της καμπάνια αλλά και οι θέσεις της αφορούν κυρίως στα δικαιώματα των γυναικών, στην μάχη κατά της βίας και του σεξισμού καθώς και στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Εξέχουσα σημασία για αυτήν παίζει η περιβαντολλογική κρίση που διανύει ο πλανήτης μας καθώς έχει κάνει πλήθος παρεμβάσεων για τα παραπάνω ζητήματα.

Διαβάστε τη συνέντευξη της Βάσιας Αναστασίου

Οι σπουδές σου και το πλούσιο προσοντολόγιο σου δείχνουν ότι είσαι ένα άτομο με πολλά ενδιαφέροντα και γνώσεις. Τι σε κάνει να είσαι τόσο ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα;

Γεννήθηκα με λόξιγκα, άρα μάλλον ήμουν ανήσυχο πνεύμα από την γέννηση μου… Αστειεύομαι φυσικά. Θεωρώ πως είναι στην φύση των νέων παιδιών να είμαστε δημιουργικοί και να βάζουμε συνεχώς νέους στόχους. Εξάλλου αν δεν δοκιμαστείς σε διαφορετικά αντικείμενα ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το που είσαι πραγματικά καλός ή καλή.

Η διαδρομή μου μέχρι σήμερα δεν είχε μόνο επιτυχίες ή στιγμές χαράς. Αντιθέτως ήταν πολλές οι δυσκολίες που κλήθηκα να αντιμετωπίσω. Δυσκολίες για τις οποίες είμαι ευγνώμων αφού με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα, μια νεαρή γυναίκα με στόχους και όραμα για το μέλλον μου στον επαγγελματικό καθώς και στον προσωπικό τομέα.

Με την ολοκλήρωση των σπουδών μου στην επικοινωνία, η οποία είναι πραγματικά το πάθος μου, θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου ότι ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα, για έναν νέο κόσμο που ανοιγόταν μπροστά μου μέσα από ένα πτυχίο νομικής. Παράλληλα με το δεύτερο αυτό πτυχίο μου εργαζόμουν στην επικοινωνία.

Ο συνδυασμός των ανωτέρω αντικειμένων πιστεύω πως μου προσέφερε ένα μοναδικό δώρο, την δυνατότητα να αντιμετωπίζω τα θέματα από διαφορετική σκοπιά και να δίνω λύσεις που δεν θα μπορούσα να σκεφτώ μέσα από μια μονόπλευρη προσέγγιση.

Αυτό που συμβουλεύω τα νέα παιδιά, έχοντας υπάρξει και η ίδια στην θέση του πιεστικού συνδυασμού σπουδών και δουλειάς με τα Long hours που συνεπάγεται, είναι να τα κάνετε όλα μαζί. Αφού μπόρεσα εγώ, μπορεί ο καθένας. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι ξεχωριστό, αντιθέτως δηλώνω περήφανα μια από τους πολλούς της υπέροχης γενιάς μου, της γενιάς που ονειρεύεται και ελπίζει και που συγχρόνως αντιμετωπίζει τόσες δυσκολίες. Της γενιάς των «Κλεμμένων Ονείρων».

Από μικρή ηλικία ασχολήθηκες ενεργά με την πολιτική σε αυτοδιοικητικό επίπεδο και αργότερα σε βουλευτικό. Τι είναι αυτό που σε ώθησε να το κάνεις;

Η ενασχόληση μου με την τοπική αυτοδιοίκηση ξεκίνησε σε ηλικία 19 ετών. Θυμάμαι την πρώτη φορά που μπήκα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και με κοιτούσαν μερικοί σαν να είμαι εξωγήινος. Μάλιστα είχαν σχολιάσει αρνητικά τα αθλητικά παπούτσια που φορούσα… Αυτό το κοριτσάκι όμως, όπως με αποκαλούσαν χαρακτηριστικά στην αρχή συγκεκριμένοι από τους τοπικούς «άρχοντες», είχε ψηφιστεί από τον λαό για να τον εκπροσωπήσει. 

Στην πορεία κατάλαβαν πως η ηλικία είναι μονάχα ένας αριθμός και πως όπως είχα πολλά να μάθω εγώ από την εμπειρία εκλεγμένων αυτοδιοικητικών, αντίστοιχα είχαν να μάθουν και εκείνοι από έναν άνθρωπο με διαφορετική προσέγγιση και σκοπιά στα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας. Θεωρώ πως με τις τοποθετήσεις μου και τις πράξεις μου αναθεώρησαν σύντομα.

Παρ’ όλα αυτά φοράω σαν παράσημο τον χαρακτηρισμό πολιτικός εξωγήινος καθώς ποτέ δεν θέλω να μπω στο καλούπι του κλασσικού Έλληνα πολιτικού με όλα τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται. Εξάλλου έχει απαξιωθεί πλήρως αυτό το πρότυπο και συνεχίζει να απαξιώνεται από μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών που είτε δυστυχώς απέχουν από την εκλογική διαδικασία είτε στηρίζουν νέα πρόσωπα.

Μετά από μια οχταετία στον Δήμο πήρα την απόφαση να κατέβω στις βουλευτικές εκλογές, όπου ο κόσμος με τίμησε και με ανέβασε στην 4^η θέση με ένα πολύ αξιοσέβαστο αριθμό σταυρών. Είμαι σίγουρη πως αρκετοί δεινόσαυροι του κόμματος έτριβαν τα μάτια τους και δεν χάρηκαν καθόλου.

Αυτό με έκανε να χαρώ διπλά γιατί συνειδητοποίησα πιο πολύ από ποτέ ότι η αλλαγή είναι κοντά. Είδα γνωστούς μου αλλά και παιδιά που δεν γνωρίζω προσωπικά από άλλα κόμματα να καταγράφουν εξαιρετικά αποτελέσματα και χάρηκα ακόμα περισσότερο. Ο κόσμος έκρουσε το καμπανάκι και σύντομα θα οδηγηθούμε στην ανασύσταση του θεσμού της πολιτικής.

Γιατί υπάρχει αυτή η αποστροφή προς το πολιτικό γίγνεσθαι από τις πιο νεαρές ηλικίες; Πιστεύεις ότι οι νέοι πρέπει να έχουν πιο ενεργό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα;

Γιάννη θα σου μιλήσω ειλικρινά. Από πολύ μικρή ηλικία ένιωθα αποστροφή προς τους πολιτικούς όμως μεγάλη αγάπη για την πολιτική. Δεν πρέπει να τα συγχέουμε και να μπερδευόμαστε. Η πολιτική είναι μια πραγματικά ενδιαφέρουσα και με ουσιαστικό impact ενασχόληση, αφού διαμορφώνει τις ίδιες μας τις ζωές. Μέσα από την πολιτική μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο το μέλλον μας. Τι πιο λογικό από τα νιάτα, από το μέλλον δηλαδή αυτής της χώρας, να αποφασίζει για το μέλλον. Δυστυχώς οι περισσότεροι συνομήλικοι μας και πολύ λογικά αν θες την γνώμη μου δεν ιντριγκάρονται από την συγκεκριμένη ενασχόληση καθώς εκλείπουν τα υγιή πρότυπα από άποψης προσώπων. Ο πολιτικός είναι συνώνυμο του λαμόγιου και τον φανταζόμαστε σαν μια φιγούρα σκοτεινή και απαρχαιωμένη. Και σωστά γιατί προς το παρόν στην πλειοψηφία τους αυτό είναι.

Όμως πρέπει και μπορούμε να το αλλάξουμε. Καλώ όλα τα νέα παιδιά, όποια πολιτική ιδεολογία του δημοκρατικού τόξου κι αν υποστηρίζουν να κατέβουν στον αγώνα. Η χαρά της παλιάς κοπής πολιτικού είναι η δική μας γενιά στον πάγκο. Με την συμμετοχή μας ανατρέπουμε τις ισορροπίες και μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για έναν καλύτερο κόσμο, για μια Ελλάδα ίσων ευκαιριών και αξιοκρατίας, όπου οι φίλοι μας δεν μένουν πια μακριά μας, σε χώρες που ο ουρανός σκοτεινιάζει νωρίς και όπου οι γονείς μας και οι παππούδες, οι γιαγιάδες μας χαμογελάνε ξανά. Αυτό είναι το όραμα μου και θα το πετύχω όσο πόλεμο κι αν δεχτώ από απαρχαιωμένους μηχανισμούς και λογικές. Το αύριο μας ανήκει.

Έχεις ασχοληθεί πάρα πολύ με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της γυναίκας με συνεχή αγώνα κατά του σεξισμού και της βίας. Πως σχολιάζεις τα πρόσφατα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βιασμών που αναδύθηκαν στο φως;

Η βία και σε συνέπεια η σεξουαλική βία είναι δειλή, όπως και όσοι την διαπράττουν. Αυτό που λέω σε όλες τις γυναίκες και τους άντρες που έχουν δεχτεί τέτοιες αποτρόπαιες και εγκληματικές συμπεριφορές είναι φωνάξτε δυνατά, μιλήστε, αποκαλύψτε τους. Μιλήστε με ονοματεπώνυμο και οδηγήστε τους θύτες στην δικαιοσύνη και φυσικά στην κοινωνική αποξένωση και αποκοπή. Λυπάμαι πάρα πολύ για τις γυναίκες που πέρασαν κάτι τέτοιο, ειλικρινά σαν γυναίκα δεν μπορώ να διανοηθώ πως είναι δυνατόν ένας άντρας που τον γέννησε μια γυναίκα να διαπράξει μια τέτοια πράξη.

Όμως συγχρόνως θαυμάζω όσες μίλησαν και τις σέβομαι βαθιά για την γενναιότητα τους καθώς αποτελούν πρότυπα για όλους όσους δεν έχουν βρει ακόμα το θάρρος να μιλήσουν. Πιστεύω πως το θάρρος είναι μέσα στον καθένα και στην καθεμία μας και απλά περιμένει την κατάλληλη στιγμή που είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε για κάτι που τόσο πολύ μας πονάει. Από την άλλη όψη του νομίσματος δυστυχώς είδα ανθρώπους που θεώρησαν ότι η χρονική αυτή συγκυρία με τις θαρραλέες γυναίκες που βγήκαν μπροστά, με την χρυσή μας Σοφία στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ήταν μια ευκαιρία για να πάρουν 15’ δημοσιότητας, χωρίς συγκεκριμένες κατηγορίες, καταστρέφοντας ανθρώπους και υπολήψεις με γενικές περιγραφές και βάζοντας τους όλους στο ίδιο καζάνι.

Σαν γενικό συμπέρασμα θα ήθελα να αναφέρω πως δυστυχώς ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία όπου θεωρείται «οκ» το να «την πέσεις και λίγο» σε μια γυναίκα… «και που ξέρεις μωρέ, μπορεί και να κάτσει». Φυσικά δεν μιλάω για το υγιές και φυσιολογικό φλέρτ μεταξύ ανθρώπων, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μην ευοδωθεί. Όχι δεν μιλάω για αυτό καθόλου. Μιλάω για το λάθος αυτονόητο αν θες,  του να φλερτάρει ένας άντρας σε θέση εξουσίας μια γυναίκα που μπορεί να τον «έχει ανάγκη» επαγγελματικά, πολιτικά, ακαδημαϊκά. Αυτό είναι απλά χυδαίο και ανήθικο. Στο φως των τελευταίων δηλώσεων πάντως είδα πολύ υποκριτικές συμπεριφορές, από άντρες κυρίως, οι οποίοι έσπευσαν να υπερασπιστούν περίτρανά την γενναία μας Σοφία, όμως στην καθημερινότητα τους ζούνε και κινούνται σεξιστικά και υποτιμητικά προς το γυναικείο φύλο.

Ο αγώνας σου κατά του bulling, του σεξισμού, της βίας, της ομοφοβίας και όλων των ομόκεντρων κύκλων του μίσους που στοχοποιούν κοινωνικές ομάδες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά θεωρείς ότι βρίσκει στήριξη στην κοινωνία;

Ο αγώνας κατά του bullying, του σεξισμού, της ομοφοβίας και όλων των μορφών βίας που υπάρχουν ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικών προτιμήσεων δεν είναι για εμένα ένα πολιτικό statement. Μια κολόνια που φοράω επειδή πουλάει, όπως κάνουν αρκετοί. Για εμένα ο αγώνας αυτός αντικατοπτρίζει την ανατροφή μου και το ποια είμαι. Ποτέ δεν θα δεχτώ να προσβάλλουν τον διπλανό μου ή την διπλανή μου, ποτέ δεν θα κάτσω αμέτοχη όταν πειράζουν το διαφορετικό παιδί δίπλα μου, όπως και δεν έκατσα ποτέ. Από τα σχολικά μου χρόνια «οι τραμπούκοι» με έβρισκαν πάντα απέναντι τους να τους χαλάω την πιάτσα, αποκαλύπτοντας την δειλή τους φύση.

Αυτό που πρέπει να περάσει στην κοινωνία και φυσικά σε όλους όσους πέφτουν θύματα των άρρωστων αυτών συμπεριφορών της βίας είναι ότι ο ομοφοβικός είναι ο προβληματικός, ότι ο βίαιος πρέπει να ζήσει στο περιθώριο, ότι ο σεξιστής πρέπει να αποκαλυφθεί και να εξευτελιστεί. Είμαι πολύ ειρηνικός άνθρωπος και προάγω την αγάπη και τις βασικές διδαχές του Χριστιανισμού για όλους και προς όλους. Όμως όχι για τον βιαστή, όχι για τον σεξιστή, όχι για τον bully. Τα δικαιώματα του καθένα από εμάς σταματάνε εκεί που ξεκινάνε του διπλανού μας. Σε κάθε μορφή βίας απαντάω και θα απαντάω με τα λόγια μου και πάνω από όλα με απόλυτη απόπειρα να εκθέσω τους θύτες. Η φωνή μας είναι η δύναμη μας και ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί μερικά λόγια στήριξης και αγάπης να σώσουν την ζωή κάποιου που υποφέρει.  Από εκεί και πέρα έχω εμπιστοσύνη στην κοινωνία μας και στην δικαιοσύνη ναι. Θα κάνει τα υπόλοιπα.

Τα τελευταία χρόνια περισσότερο από ποτέ βλέπουμε το περιβάλλον να εκπέμπει sos προς όλες τις κατευθύνσεις. Φονικοί τυφώνες και πυρκαγιές, απώλεια ανθρωπίνων ζωών και καταστροφή τεράστιων εκτάσεων χλωρίδας και πανίδας. Ποια είναι η θέση σου σχετικά;

Το περιβάλλον δεν είναι ένα ελιτίστικο θέμα, είναι ζήτημα ποιότητας ζωής. Η ανησυχία των ανθρώπων για καθαρό νερό και καθαρό αέρα δεν είναι ελιτίστικη. Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα που αυξήθηκαν κατακόρυφα μετά τις φονικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών στην Ελλάδα και ο αριθμός ατόμων που ανέπτυξαν άσθμα εκ τότε δεν είναι ένα ελιτίστικο ζήτημα. Οι ψαράδες μας που γίνονται μάρτυρες της μείωσης του θαλάσσιου πληθυσμού με ότι συνεπάγεται για το ίδιο τους το επάγγελμα αλλά και για την ανθρωπότητα σαν σύνολο, πέρα από τα ίδια τα ζώα, δεν είναι ελιτίστικο ζήτημα. Ζώα πεθαίνουν, η φύση πενθεί και άνθρωποι κυριολεκτικά ή μεταφορικά νοσούν επίσης.

Η περιβαλλοντική κρίση δεν είναι μια θεωρητική έννοια που διαβάζουμε σε πανεπιστημιακές εργασίες. Ο πλανήτης μας είναι το σπίτι μας και το σπίτι αυτό γκρεμίζεται. Οι φονικές πυρκαγιές της Αυστραλίας είναι πολύ πιο κοντά μας από ό,τι φανταζόμαστε. Από το Μάτι στην Αυστραλία είναι ένα λυπητερό τραγούδι δρόμος. Τα τραγικά αποτελέσματα της καταστροφής του οικοσυστήματος που βιώνουμε πια στην πραγματικότητα μας είναι τόσο αληθινά και τόσο αντιληπτά.

Ο συνδυασμός έξυπνου αναπτυξιακού περιβαλλοντικού σχεδιασμού από την πλευρά της πολιτείας, καινοτομιών στην περιβαλλοντική διακυβέρνηση, δημιουργίας θετικού κλίματος προς την επιχειρηματικότητα στους τομείς της πράσινης οικονομίας και καλλιέργειας περιβαλλοντικής συνείδησης στους πολίτες, συναπαρτίζουν το απαραίτητο πλαίσιο, ώστε η προστασία του περιβάλλοντος και η βιώσιμη ανάπτυξη να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας.

Πες μας κάτι που δεν ξέρουμε για σένα και θέλεις να το μοιραστείς.

Θέλω να μοιράζομαι με την κάθε ευκαιρία την αγάπη μου και την ευγνωμοσύνη μου στην οικογένεια μου, τους υπέροχους γονείς μου, την αδερφή μου και τον σκύλο μου. Θεωρώ πως η οικογένεια είναι το σημαντικότερο δώρο στην ζωή μας καθώς είναι δίπλα μας όχι μόνο στα γέλια και στις χαρές αλλά και στα σκοτάδια μας. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε άσχημες μέρες και κουβαλάει ο καθένας τον δικό του σταυρό. Έχω μάθει πίσω από το χαμόγελο μου να κρύβω τον πόνο και όσα με απασχολούν. Κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος για εμένα και θα ήθελα να μοιραστώ επίσης είναι ότι έχω αλλάξει περίπου 10 σχολεία. Είναι αρκετά το ξέρω και σίγουρα δεν ήταν εύκολο για εμένα δεδομένου του νεαρού της ηλικίας μου.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αγγλία, όπου οι γονείς μου, γιατροί στο επάγγελμα, εργάζονταν σε διάφορα νοσοκομεία ανά την χώρα, με αποτέλεσμα να μετακινούμαστε συχνά. Θεωρώ ότι η διαρκής εναλλαγή παραστάσεων με έκανε να γίνω κοινωνική και εξωστρεφής προκειμένου να προσαρμοστώ στις συνθήκες και να ανταπεξέλθω ψυχικά. Σίγουρα η επαγγελματική μετανάστευση δεν είναι εύκολο στοίχημα καθώς βίωσα στο πετσί μου πως μπορεί να επηρεάσει όλη την οικογένεια ανά περιόδους. Έβλεπα τον μπαμπά μου λιγότερο από ότι θα ήθελα και συχνά ζούσαμε σε διαφορετικές χώρες ή πόλεις. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα παιδιά που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, που κάνουν οικογένειες μακριά από γιαγιάδες, παππούδες και άλλους συγγενείς, είναι πολύ γενναία παιδιά και αξίζουν τον θαυμασμό μας.

Ποια είναι τα ενδιαφέροντα σου στον ελεύθερο σου χρόνο; Τι είναι αυτό που σε χαλαρώνει και σου φτιάχνει τη διάθεση μετά από μια δύσκολη μέρα;

Γιάννη μου το τρέξιμο είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας για εμένα. Οι μεγάλοι περίπατοι που κάνω στον Βαρνάβα, το χωριό μου δίπλα στην θάλασσα μου δίνουν τον χρόνο να σκεφτώ και να επεξεργαστώ τα δεδομένα με μια άλλη οπτική. Ο αθλητισμός είναι ζωή και παροτρύνω όλους να τον βάλουν στην μέρα τους. Πέρασα μια περίοδο όπου ήταν όλα λίγο too much, είχαν πέσει όλα μαζί αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Στην αρχή αντιμετώπισα την ένταση και το άγχος με λάθος τρόπο, κλείστηκα στον εαυτό μου και έβγαινα αρκετά, με αποτέλεσμα όλα να διογκώνονται και να φαίνονται ακόμη χειρότερα. Έπειτα πήρα την απόφαση να το δω αλλιώς και να βάλω τη γυμναστική στην καθημερινότητά μου, όσο κουρασμένη κι αν ένιωθα από την δουλεία. Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα ένιωσα ειλικρινά άλλος άνθρωπος.

Ποιό είναι το πρότυπό σου;

Ο πατέρας μου. Ήταν είναι και θα είναι πάντα ο ήρωας μου. Ο άνθρωπος με τα χέρια του Θεού όπως λένε οι ασθενείς του (είναι καρδιοθωρακοχειρουργός) που τόσο τον αγαπούν. Ο μπαμπάς μου είναι αυτοδημιούργητος, αφού τα γράμματα και η μόρφωση δεν ήταν οικογενειακή παράδοση. Οι γονείς του ήταν άνθρωποι της βιοπάλης που έδωσαν τα πάντα για να στηρίξουν τα παιδιά τους να γίνουν επιστήμονες. Εκ τότε δούλεψε πολύ σκληρά για να καταφέρει να γίνει ένας από τους καλύτερους γιατρούς στην Ευρώπη στο αντικείμενό του. Μάλιστα ήταν στην ομάδα των γιατρών που είχαν χειρουργήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Harefield του Λονδίνου. Ο πατέρας μου με μαθαίνει κάθε μέρα και κάτι καινούριο, μα πάνω από όλα με έχει μάθει να είμαι πρώτα άνθρωπος και μετά όλα τα άλλα. Δεν είμαστε τα πτυχία μας και η δουλειά μας. Είμαστε η ψυχή μας, η καλοσύνη μας και η αγάπη που δίνουμε στον συνάνθρωπό μας. Ακόμα κι αν το σωστό είναι το δύσκολο, πάντα θα διαλέγω τον δύσκολο δρόμο.

Τι είναι αυτό που εύχεσαι για τη νέα χρονιά; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να δώσεις σε όλους τους νέους ανθρώπους για να μην πάψουν να ονειρεύονται;

Σε όλα τα παιδιά της γενναίας μου γενιάς θέλω να πω πως είμαστε πολλοί, είμαστε μαζί και θα τα καταφέρουμε. You’ll never walk alone. Ακόμα και όταν όλα μοιάζουν δύσκολα και σκοτεινά, κάθε πρωί θα βγαίνει ο ήλιος και κάθε μέρα θα είμαστε πιο δυνατοί. Ξέρω πως αρκετά παιδιά διαβάζοντας την παρακάτω ιστορία θα νιώσουν ένα διττό συναίσθημα και ίσως και έναν κόμπο στον λαιμό. Θυμάμαι λοιπόν στην προεκλογική μου εκστρατεία, οι πολιτικοί μου «αντίπαλοι» να λένε για εμένα πως γελάω πολύ…. Το λέγαν για κακό Γιάννη, δεν τους άρεσε; τους παραξένευε; Ίσως…  Να χαμογελάτε λοιπόν. Ακόμα κι όταν όλα πάνε λάθος, ακόμα και όταν οι πιθανότητες είναι εναντίον σας και ο κόσμος μοιάζει εχθρικός, να χαμογελάτε με όλη σας την ψυχή. Τους σαστίζει…. Και χαμογελώντας να σηκώνετε τα μανίκια και να κάνετε αυτό που πρέπει και αυτό που γεννηθήκατε για να κάνετε. Δεν υπάρχει δεν μπορείς! Υπάρχει δεν θέλουν. Και για όλους όσους δεν θέλουν να δουν την γενιά μας να θριαμβεύει εμείς θα χαμογελάμε και θα τα καταφέρνουμε

Ακολουθήστε τη Βάσια Αναστασίου στο Instagram

Σημείωση: Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης της Βάσιας Αναγνώστου συνεργάστηκαν: Στην επιμέλεια η ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης ενώ στην σύνταξη των ερωτήσεων ο Γιάννης Μπιτζούνης. Ευχαριστούμε την Βάσια Αναστασίου για την συνέντευξη.