Ποιον ρόλο υποδύεστε στην παράσταση; Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τη συγγραφέα του έργου, κα Μαρία Τσιμά.

Νεφέλη Τζεβελέκη: Ο ρόλος μου στη παράσταση είναι αυτός της Κριστέλλας. Ένα κορίτσι που φεύγει από τη χώρα της και έρχεται στην Ελλάδα μαζί με τη μητέρα της για ένα καλύτερο μέλλον. Ενηλικιώνεται και συναντά τον Στρατό. Τον πρώτο της έρωτα. που την δολοφονεί. Γίνεται λοιπόν ένα ακόμα θύμα της σκληρής πατριαρχίας. «Στην Αλβανία τη φώναζαν Κριστέλλα, εδώ Στέλλα».

Την ηθοποιό και συγγραφέα, Μαρία Τσιμά, είχαμε την τύχη να συναντήσουμε στη δραματική σχολή, Πράξη 7. Μέσα από το μάθημά της, Λογοτεχνία στη Σκηνή, μας έφερε σε επαφή με πολύ σπουδαία λογοτεχνικά κείμενα, αλλά και με την ουσιαστική, αλληλέγγυα, και απαραίτητη λειτουργία της ομάδας. Αναζητώντας κείμενα διαβάσαμε τη συλλογή διηγημάτων της, «Ίσια Δικαιώματα» που αποτελείται από 7 μονόπρακτα και φτάνοντας σε αυτό της Κριστέλλας, καταλάβαμε όλοι πως αυτή θα είναι η ιστορία μας.

Ποιον ρόλο υποδύεστε στην παράσταση; Ποια είναι για εσάς η μεγαλύτερη δυσκολία που έχει να αντιμετωπίσει ένας νέος ηθοποιός σήμερα;

Παύλος Παπαχρήστου: Έχουμε επιλέξει να εφαρμόσουμε στο κείμενο μια αφηγηματική προσέγγιση η οποία αφενός δεν ταυτίζει ολοκληρωτικά τον ηθοποιό με το πρόσωπο του έργου που μιλά, αφετέρου προσδίδει στην δραματουργία την αίσθηση ενός αφηγηματικού θεάτρου που έχει ως κύριο στόχο την επικοινωνία της ιστορίας, χωρίς ακραίους συναισθηματισμούς και λυρικούς τόνους. Πρακτικά, βέβαια, υπάρχουν τα πορτρέτα των χαρακτήρων της παράστασης όπως είναι η Κριστέλλα, η μητέρα της, ο Στράτος και οι αφηγητές – κοινωνοί του έργου.

Εδώ και δεκαετίες, οι άνθρωποι που επιλέγουν να ακολουθήσουν τον δρόμο του θεάτρου γνωρίζουν εκ των προτέρων μια σειρά από αλήθειες η οποία δυστυχώς μέσα στα χρόνια δεν αλλάζει αλλά αποκτά νέα προσωπεία. Δε θα σταθώ στη σκληρότητα του χώρου, στις πενιχρές οικονομικές απολαβές και στον συνεχή αγώνα για επιβίωση.

Νομίζω πως η μεγαλύτερη πρόκληση είναι το γεγονός πως καλείσαι να ανταπεξέλθεις σε όλα μόνος σου. Τελειώνεις τη σχολή, τρέχεις σε οντισιόν ελπίζοντας να σταθείς τυχερός , εργάζεσαι σε συνθήκες που σπάνια είναι αξιοπρεπείς και παλεύεις συνεχώς να πνίξεις τον εγωισμό σου. Με λίγα λόγια ψάχνεις τη θέση σου μέσα στο χαοτικό σύνολο.

Ποιον ρόλο υποδύεστε στην παράσταση; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε ως ομάδα; Πώς τις ξεπεράσατε;

Αλίκη Χολέβα: Στην Κριστέλλα είμαι μία από τους αφηγητές. Τα κομμάτια που έχουμε επιλέξει να αφηγηθώ αφορούν κυρίως μια άλλη εποχή, την εποχή στα χρόνια της Αλβανίας όπου η μητέρα της Κριστέλλας ζούσε μια δύσκολη αλλά κατά τα άλλα ανέμελη ζωή.

Σε συνδυασμό με τους άλλους δύο αφηγητές (Παύλο Παπαχρήστου και Νίκο Παλιούρα) έχουμε προσπαθήσει να δώσουμε πνοή στην ιστορία της Κριστέλλας χρησιμοποιώντας ευφάνταστους και εναλλακτικούς τρόπους αφήγησης για να καταλήξουμε σε ένα αποτέλεσμα που πρώτα απ’ όλα θα μας ευχαριστεί, θα είναι ενδιαφέρον αλλά και δεν θα χάνει τίποτα από τη σοβαρότητα και τη σημαντικότητα του έργου.

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε ως ομάδα, μπορούμε να πούμε ότι άρχισαν να φαίνονται από τις πρώτες κιόλας μέρες, αλλά ξεπεράστηκαν άμεσα έχοντας πάντα κίνητρο τη μεταξύ μας εμπιστοσύνη, φιλία, ομαδικότητα και επαγγελματισμό. Από την αρχική σκέψη του έργου, του χώρου που αυτό θα ζωντανέψει μέχρι και την τελευταία φράση που εκφωνείται στην σκηνή, η κάθε επιλογή παρουσίαζε πάντα μια εναλλακτική που έπρεπε να κρατηθεί ή να πεταχτεί, και αυτό κάθε φορά δημιουργούσε ένα δημιουργικό, ή και όχι, κόλλημα.

Στο τέλος όμως καταλήγαμε πάντα σε μια ομόφωνη απάντηση που μας ευχαριστούσε όλους και μας έδινε τη σιγουριά να συνεχίσουμε.

Ποιον ρόλο υποδύεστε στην παράσταση; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε μέσα από τη συγκεκριμένη παράσταση;

Νατάσα Τσαμπά: Στην παράσταση υποδύομαι τη μητέρα της Κριστέλλας, μιας γυναίκας που πήρε τη γενναία απόφαση να μεταναστεύσει με την -τότε σε βρεφική ηλικία- κόρη της από την Αλβανία στην Ελλάδα. Αναζητώντας γαλήνη, ασφάλεια και φυσικά ένα καλύτερο μέλλον για εκείνη και την κόρη της σε έναν τόπο που φάνταζε καλύτερος από εκείνον που άφηνε πίσω.

Αγωνίζεται για αυτό το μέλλον αντιμετωπίζοντας την ανέχεια, τη μοναξιά, τον ρατσισμό. Το μόνο όπλο της είναι ένα νανούρισμα, με αυτό προσπαθεί να κοιμήσει τον χρόνο. Η κόρη της ενηλικιώνεται και την κάνει περήφανη. Και τελικά η κόρη της, η Κριστέλλα, δολοφονείται από τον σύντροφό της. Δολοφονείται επειδή είναι γυναίκα. Δολοφονείται επειδή ο σύντροφός της θεωρεί ότι του ανήκει.

Είναι θέση της ομάδας να μιλούμε για γυναικοκτονία. Ζούμε σε μια πολύ σκληρή εποχή, στην οποία πρέπει επιτέλους οι θεσμοί να αναλάβουν την ευθύνη τους. Παγώνουμε ξανά και ξανά σε κάθε νέο άκουσμα βίαιου περιστατικού. Είναι γεγονός ότι το κράτος μάς έχει απογοητεύσει πολλάκις. Η ευχή είναι να μη μας απογοητεύσει και η κοινωνία.

Ποιον ρόλο υποδύεστε στην παράσταση; Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος του θεάτρου στη ζωή μας;

Μαρία Καμπούρη: Στην παράσταση υποδύομαι την Κριστέλλα. Την Κριστέλλα όμως από το μέλλον. Που έχει μεγαλώσει στο Παγκράτι, έχει πάει στο σχολείο και το έχει αγαπήσει, έχει σπουδάσει και ερωτευτεί. Και στο τέλος, έχει δολοφονηθεί από την πρώτη της αγάπη.

Σε κάθε παράσταση λοιπόν, βιώνω τη ζωή μου και το τέλος της. Κάπως έτσι όμως δεν είναι και μια θεατρική παράσταση; Μια δημιουργία γεννάται επί σκηνής και στο τέλος τα φώτα σβήνουν και αυτή πεθαίνει. Μέχρι να γεννηθεί ξανά. Αυτό που χαρίζει το θέατρο, τόσο στους ηθοποιούς όσο και στο κοινό, είναι μαγεία.

Για αυτή τη μια ώρα που ο θεατής παρακολουθεί, δημιουργούνται κόσμοι μπροστά του, χαρακτήρες, εποχές και φεύγει με εικόνες και συναισθήματα. Και τονίζω τα συναισθήματα, γιατί δυστυχώς πιστεύω πως ζούμε σε μια κοινωνία συναισθηματικά νεκρή. Λείπει η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση.

Αν καταφέρουμε να αφήσουμε έστω και έναν θεατή συγκινημένο, προβληματισμένο για εμάς είναι επιτυχία. Γιατί για αυτή τη μια ώρα καταφέραμε να συνομιλήσουμε και να του «δημιουργήσουμε» και εμείς με τη σειρά μας, κάτι μέσα του.

Ποιον ρόλο υποδύεστε στην παράσταση; Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της ομάδας;

Νίκος Παλιούρας: Στην παράσταση έχουμε δημιουργήσει κάποια αφηγηματικά χωρία μέσω των οποίων οι τρεις αφηγητές -ένας εκ των οποίων είμαι κι εγώ- εξηγούν, περιπαίζουν, σχολιάζουν και προωθούν τη δράση.

Μετά την ολοκλήρωση αυτού του δεύτερου κύκλου παραστάσεων της «Κριστέλλας» θα μπούμε στη διαδικασία διαμόρφωσης της επόμενης παράστασης, η οποία θα παρουσιαστεί μέσα στην επόμενη χρονιά. Είμαστε σε διαδικασία αναζήτησης των επόμενων υλικών τα οποία θα συνθέσουν το νέο μας καλλιτεχνικό εγχείρημα, με στόχο πάντα τον διάλογο με το κοινό.