Η Φιλίτσα Καλογεράκου, μας λέει τι είναι αυτό που την χαρακτηρίζει, αν έχει αλλοιωθεί η προσωπικότητά της μέσα από την πορεία της μέχρι σήμερα. Τί ρόλο έπαιξε και παίζει στην καριέρα της η συμμετοχή της στη τηλεοπτική σειρά “Μαρία η άσχημη”, αλλά και το πόσο βοηθούν, η τηλεόραση και το θέατρο, στην ολοκλήρωση ενός ηθοποιού.

Μας αποκαλύπτει τους φόβους της, αλλά και την πρόκληση της παράστασης “Λένι Ρίφενσταλ” στο θέατρο Μπέλλος. Μας γνωρίζει τους ανθρώπους του θεάτρου Μπέλλος που συνεργάζεται αυτή την περίοδο. Πως αντιμετωπίζει κάποια άσχημη κριτική και κλείνοντας στέλνει το δικό της μήνυμα προς τους αναγνώστες του Young People.gr

Η Φιλίτσα Καλογεράκου γεννήθηκε στην Αθήνα μια ζεστή μέρα του Μαΐου, αποφοίτησε το 2005 από τη Δραματική Σχολή Αθηνών Γιώργος Θεοδοσιάδη. Η πρώτη της θεατρική δουλειά ήταν με τον Θύμιο Καρακατσάνη “Πλούτος” του Αριστοφάνη, που παίχτηκε και στην Επίδαυρο το 2006. Αμέσως μετά πρωταγωνίστησε στη σειρά “Μαρία η άσχημη”. Ακολούθησε η Κύπρος με τη σειρά “Diet please”. Και στη συνέχεια συνεργασίες στο θέατρο με τον Κώστα Βουτσά, τον Τάκη Παπαματθαίου, την Κέλλυ Σταμουλάκη, τον Αλέξανδρο Λιακόπουλο, τον Γιώργη Κοντοπόδη κ.α

Η συνέντευξη με την ηθοποιό Φιλίτσα Καλογεράκου

Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη Φιλίτσα Καλογεράκου;

Το πάθος …Και τις χαρές κ τις λύπες τις βιώνω έντονα.

Σε είδαμε στην τηλεοπτική σειρά “Μαρία, η άσχημη”. Κατά πόσο πιστεύεις ότι σε βοήθησε στην μετέπειτα καριέρα σου;

Σαφώς η τηλεόραση παίζει ένα σημαντικό ρόλο, αν έλεγα το αντίθετο θα ήμουν αγνώμων και αχάριστη.

Πόσο σημαντικό θεωρείς ότι είναι για έναν ηθοποιό να διαθέτει εμπειρία τόσο τηλεοπτικά όσο και θεατρικά; Βοηθούν στην ολοκλήρωση ενός ηθοποιού;

Η εμπειρία βοηθά σε όλα τα επαγγέλματα… Κανείς δε γεννήθηκε να τα ξέρει όλα… Και μέχρι το τέλος δεν τα έχεις μάθει όλα…

Πολλές φορές ένας ρόλος μπορεί να χαρακτηρίσει έναν ηθοποιό. Πιστεύεις ότι μετά την ενσάρκωση ενός πολύ πετυχημένου ρόλου, ένας ηθοποιός μπορεί να παγιδευτεί μέσα σε αυτόν;

Όταν έπαιζα στην Μαρία την άσχημη, είχα ξεχάσει πως είναι η Φιλίτσα, επειδή για 11 ώρες την ημέρα ήμουν η Μαρκέλλα Στεφανέλλη. Όταν τέλειωσε χρειάστηκα ένα διάστημα για να με ξαναθυμηθώ… Είναι κι αυτό μια εμπειρία!

Πολλοί ισχυρίζονται ότι η ζωή του ηθοποιού είναι δύσκολη. Ισχύει κάτι τέτοιο; Τι δυσκολίες υπάρχουν;

Δύο φορές το χρόνο, αν όχι και παραπάνω, ψάχνεις για δουλειά… Και αυτό είναι μόνο μια από τις δυσκολίες…

Η θεατρική παράσταση που βλέπουμε στο θέατρο “Μπέλλος” είναι ένας μονόλογος που πραγματεύεται τη ζωή μιας από τις πιο αμφιλεγόμενες καλλιτέχνιδες τού 20ου αιώνα, όπου καθόρισε την τέχνη τού κινηματογράφου και ταυτόχρονα τής προπαγάνδας. Θέλετε να μας πείτε την υπόθεση και τι είναι αυτό που εσάς, σας έχει κάνει εντύπωση;

Την υπόθεση την είπατε εσείς και ευχαριστώ πολύ! Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι ότι η παράσταση “Λένι Ρίφενσταλ” πραγματεύεται την ευθύνη του ατόμου απέναντι στον όχλο κ του καλλιτέχνη απέναντι στο έργο του.

Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες στις πρόβες; Και πως τις ξεπέρασες; Φοβήθηκες κάποια στιγμή μήπως δεν θα μπορούσες να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του ρόλου;

Ακόμα φοβάμαι… Πριν από κάθε παράσταση τρέμω ολόκληρη μπροστά σε αυτά που πρέπει να νιώσω, να εκφράσω και να περάσω στο κοινό.

Τι έχει να πει, σε εσένα προσωπικά, αυτός ο ρόλος και τι στο κοινό;

Ερχόμαστε σε άμεση επαφή με τον σκοτεινό μας εαυτό… Όλοι μας τον έχουμε! Το θέμα είναι να βρούμε το κουράγιο να τον φέρουμε μπροστά μας, να τον κοιτάξουμε κατάματα, χωρίς φόβο και ντροπή για να τον νικήσουμε. Λίγο πριν την αυγή είναι το πιο βαθύ σκοτάδι.

Πείτε μας κάποιους λόγους για να έρθει κάποιος να δει τη παράσταση;

Θα σας απαντήσω με μια ατάκα από το έργο: “Μην έχετε αυταπάτες, όλα όσα γίνανε θα ξαναγινούν. Σήμερα εμείς, αύριο τα παιδιά μας και μετά τα παιδιά των παιδιών μας… Όσο υπάρχουν ταπεινωμένοι λαοί στον κόσμο!”

Μίλησέ μας λίγο για τους ανθρώπους του θεάτρου “Μπέλλος”, όλους αυτούς που βρίσκονται πίσω από αυτή τη προσπάθεια ώστε να πραγματοποιηθεί η παράσταση.

Κατ’ αρχάς θέλω να ευχαριστήσω τον Γιώργη Κοντοπόδη, τον σκηνοθέτη της παράστασης, που με πίστεψε και μου έδωσε κάθε δυνατή βοήθεια για να ενσαρκώσω αυτόν τον πολύ δύσκολο ρόλο!

2ον Να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο Λιακόπουλο που ήταν δίπλα μου σε κάθε βήμα και 3ον τον συγγραφέα του έργου Άγγελο Ανδρεόπουλο που με εμπιστεύτηκε.

Δεν ξεχνάω τον αγαπημένο φίλο και συνάδελφο Θανάση Κουρλαμπά, όχι μόνο που μας δάνεισε τη φωνή του, αλλά για τον ενθουσιασμό που έδειξε! Τέλος να ευχαριστήσω το θέατρο Μπέλλος που τόλμησε μαζί μας.

Πως διαχειρίζεσαι μία τυχόν άσχημη κριτική του κοινού, που μπορεί να προκύψει μέσα στη δουλειά;

Μια κριτική, χωρίς επιχειρήματα δεν μου λέει κάτι, γιατί δεν με βοηθά στο να γίνω καλύτερη, ενώ μια κριτική με επιχειρήματα με εξελίσσει.

Αλλοιώνεται ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα, μέσα από την ενασχόληση με την υποκριτική; Εσύ πιστεύεις πως έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας σου, η προσωπικότητά σου μέσα από αυτή την πορεία;

Η τέχνη, και τους ηθοποιούς, αλλά και το κοινό μας κάνει πληρέστερους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα μας κάνει πιο ανθρώπους.

Κάνοντας την αυτοκριτική στην παρουσία σου στο χώρο της υποκριτικής, υπάρχει κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις;

Τα λάθη είναι ανθρώπινα, χωρίς αυτά δεν θα έφτανα στη Φιλίτσα που είμαι σήμερα. Είναι και αυτό μια άλλη εμπειρία!

Ποιο είναι το μήνυμα που ήθελες να στείλεις στους νέους ανθρώπους μέσα από το Young People.GR

Το έργο στο οποίο πρωταγωνιστώ θέτει ερωτήματα. Να μην πάψουμε ποτέ να αναρωτιόμαστε…


Σημείωση: Για την δημοσίευση της συνέντευξης συνεργάστηκαν, στην επιμέλεια η ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης ενώ στην σύνταξη των ερωτήσεων η Ιωάννα Καριώρη. Ευχαριστούμε την ηθοποιό Φιλίτσα Καλογεράκου για την πραγματοποίηση της συνέντευξης.

Σχετική Αρθρογραφία

Παρόμοια Θεματολογία, Προτεινόμενες συνεντεύξεις...