“Mία ακόμα θυσία” από την θεατρική ομάδα “Ανδρομέδα”.

"Στην συνέντευξη που ακολουθεί μοιράζονται μαζί μας συναισθήματα, απόψεις και δεν φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομά τους"

Πέντε νέες κοπέλες με φρέσκιες ιδέες δίνουν συνέντευξη στο Young People.GR Είναι ειλικρινής και “Ντόμπροι” χαρακτήρες. Μοιράζονται μαζί μας συναισθήματα, απόψεις και δεν φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.

Η θεατρική ομάδα “Ανδρομέδα” δημιουργήθηκε με σκοπό να ενσαρκώσουν τις ιστορίες ανθρώπων που θυσιάστηκαν για την κοινωνία. Σχολιάζουν κοινωνικά φαινόμενα και εκφράζουν τους λόγους για τους οποίους θεωρούν πως είναι σημαντικό κάποιος να δει την παράστασή τους. Ολοκληρώνοντας την συνέντευξη στέλνουν το δικό τους μήνυμα… ένα ακόμα λιθαράκι για την κοινωνία μας.

Διαβάστε την κριτική της παράστασης “Γυναίκες από χώμα”

Η Θεατρική ομάδαΑνδρομέδα” αποτελείται από τους εξής ηθοποιούς:

Η Συνέντευξη της θεατρικής ομάδας “Ανδρομέδα”

Η Θεατρική ομάδα Ανδρομέδα αποτελείται από Αναστασία Τσούτση, Σοφία Ρούβα, Ντίνα Κούκου, Φανή Γρύλλη, Έφη Σισμανίδου

Το όνομά της ομάδας σας “Ανδρομέδα” τι σημαίνει ακριβώς και πώς προέκυψε;

Αναστασία Τσούτση: Η Ανδρομέδα κατά τη μυθολογία έπρεπε να θυσιαστεί δεμένη σε ένα βράχο για να σωθεί η πόλη της…

Σοφία Ρούβα: …επίσης, η Ανδρομέδα στα αραβικά λέγεται «Ελ-Μαρά», που σημαίνει «αλυσόδετη γυνή». Μέσα από τις δράσεις μας σαν ομάδα θέλουμε να μιλήσουμε για όλες εκείνες τις φορές που ένας άνθρωπος ή μια ομάδα «θυσιάστηκαν» στο βωμό της «ευημερίας» μιας κοινωνίας.

Θα θέλαμε να μας αναφέρετε όλη την ομάδα και λίγα λόγια για το ρόλο του καθενός.

Ντίνα Κούκου: Η ομάδα μας αποτελείται από τέσσερις νέες γυναίκες. Συγκεκριμένα, είμαστε η Φανή Γρύλλη, η Ντίνα Κούκου, η Σοφία Ρούβα και η Αναστασία Τσούτση. Ο ρόλος της καθεμίας είναι να στηρίζει την άλλη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την καλή λειτουργία της ομάδας!

Φανή Γρύλλη: Από την αρχή της δημιουργίας αυτής της ομάδας, ποτέ δεν είχαμε στο μυαλό μας το θέμα του ρόλου, το τι θα παίξει η καθεμία. Μας ενώνουν πολλά πράγματα που μας οδήγησαν στην απόφαση να ήμαστε μαζί, και παρ’ όλες τις διαφορές μας σαν χαρακτήρες, διαχειριζόμαστε από κοινού και επιτυχημένα τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε κάθε φορά σε όποιο ζήτημα προκύπτει.

Ποιες ήταν οι πρώτες εντυπώσεις και συναισθήματα όταν σας παρουσίασαν τον ρόλο που θα υποδυθείτε; Υπήρξε κάτι που να σας προκάλεσε προβληματισμό και φόβο; 

Ντίνα Κούκου: Το μόνο που μας δημιούργησε προβληματισμό και φόβο είναι ότι δεν υπάρχει ρόλος να υποδυθούμε. Είναι άνθρωποι, ζωή! Είναι θέατρο – ντοκουμέντο, υπάρχει “γύμνια” του λόγου, ο λόγος μεταφέρεται χωρίς στολίδια μέσα από τη δική μας αλήθεια.

Αναστασία Τσούτση: Έτσι είχαμε διαρκώς στο νου μας να βαδίζουμε προσεκτικά και με σεβασμό. Δεν προσπαθήσαμε να παίξουμε αυτές τις γυναίκες, αλλά μέσα από την προσωπική μας αλήθεια να δούμε πως θα το αισθανόμασταν αν το ζούσαμε εμείς.

Έχετε υποδυθεί στο παρελθόν τόσο έντονους ρόλους;

Φανή Γρύλλη: Δεν πρόκειται για ρόλο, αλλά για ιστορία. Και πρόκειται για μια ιστορία απανθρωπιάς που συνέβη στην πόλη μου, πριν από μόλις 6 χρόνια. Αυτό από μόνο του νομίζω ότι δείχνει πολλά.

Σοφία Ρούβα: Ποτέ όμως τόσο έντονους και αληθινούς.

Πώς κρίνετε την διαπόμπευση των γυναικών αυτών από την πολιτεία;

Φανή Γρύλλη: Καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος. Ο ρόλος της πολιτείας απέναντι στον πολίτη γύρισε εντελώς ανάποδα, και αυτό τα λέει όλα. Και το πιο τρομαχτικό είναι ότι έγινε με τρόπο που παρουσιάστηκε ως κάτι εντελώς νόμιμο και αναγκαίο.

Σοφία Ρούβα: Απαράδεκτη, παράνομη, μα και απόλυτα στοχευμένη.

Τα άτομα που βρέθηκαν στο στόχαστρο των διώξεων, ήταν άτομα γυναικείου φύλου και ειδικότερα αλλοδαπές. Θεωρείτε πως η επιλογή δεν ήταν τυχαία; Και αν για ποιο λόγο;

Φανή Γρύλλη: Οι άνθρωποι που βρέθηκαν στο στόχαστρο αυτών των διώξεων ανήκαν σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Ήταν τοξικοεξαρτημένα άτομα, που κατηγορήθηκαν για την οροθετικότητα τους, δύο χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιήθηκαν αρκετά καλά από τα ΜΜΕ ώστε να σκορπίσουν τον τρόμο. Επίσης ήταν γυναίκες, που δυστυχώς εξακολουθούν να θεωρούνται από πολλούς ως το «ασθενές φύλο» ακόμα και σήμερα. Δεν πιστεύω ότι ήταν τυχαία επιλογή…

Αναστασία Τσούτση: … και ας διευκρινίσουμε ότι δεν ήταν αλλοδαπές. Αυτό έλεγε το κράτος τότε, όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Σίγουρα λοιπόν, η επιλογή δεν ήταν τυχαία.

Ποια είναι η άποψή σας για την πορνεία; Νιώσατε απέχθεια για τον εαυτό σας υποδυόμενες έναν ρόλο ο οποίος έχει σαν βασική ιδέα την καταναγκαστική σεξουαλική επαφή γυναικών για να καταφέρουν να επιβιώσουν;

Ντίνα Κούκου: Απέχθεια νιώθω μόνο με όσους διαχωρίζουν τους ανθρώπους σύμφωνα με τα στερεότυπα.

Σοφία Ρούβα: Η μόνη απέχθεια που νιώθω είναι για τους ανθρώπους που δεν σέβονται τους γύρω τους και πατούν επί πτωμάτων. Που δεν σταματούν πουθενά, που δεν διστάζουν να εκμεταλλευτούν τα ανθρώπινα πάθη για προσωπικό τους όφελος.

Η πορνεία και το bullying είναι δύο από τα φαινόμενα που υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια. Ποιο θεωρείτε ότι είναι πιο τραυματικό για έναν άνθρωπο και γιατί;

Φανή Γρύλλη: Πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικά κοινωνικά φαινόμενα, τα οποία δεν μπορώ να συγκρίνω. Σε κάθε περίπτωση, δεν θεωρώ ότι τα ανθρώπινα τραύματα μπορούν να μπουν στο ζύγι.

Αναστασία Τσούτση: Ναι, τραυματικά είναι και τα δύο φαινόμενα. Δεν ξέρω πως μπορώ να βάλω σε μια ζυγαριά δύο ανόμοια πράγματα που το μόνο τους κοινό είναι το τραύμα.

Τι γεύση αφήνει το έργο αυτό στους θεατές και γιατί πιστεύετε ότι αξίζει να έρθουν να το δουν.

Σοφία Ρούβα: Γιατί πρόκειται για ένα περιστατικό που μας αφορά όλους. Γιατί η κοινωνική αδικία που έγινε σε αυτές τις γυναίκες, θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να στρέψει την κάννη της στο πρόσωπο του καθενός μας. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τα λάθη του παρελθόντος. Γιατί πρέπει να γνωρίζουμε για να πάψουμε να φοβόμαστε.

Ντίνα Κούκου: Θεωρώ ότι η παράσταση είναι μια αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης για το Αids, τους τοξικοεξαρτημένους, της διαπόμπευσης των γυναικών αυτών και της κρατικής αδικίας, δεδομένου ότι το κείμενο βασίστηκε σε πραγματικές μαρτυρίες.. Αυτά είναι θέματα που αφορούν τους πάντες.

Δεν μιλάμε για κάτι υποθετικό, δεν βλέπουμε κάτι φανταστικό, ακούμε… κάτι βιογραφικό και μάλιστα από το πολύ κοντινό παρόν

Πείτε μας 2 λόγια για την συνεργασία σας με το πολυχώρο Vault.

Αναστασία Τσούτση: Η συνεργασία μας ήταν και εξακολουθεί να είναι άριστη. Η βοήθεια του Δημήτρη Καρατζιά σε όλα τα επίπεδα ήταν για μας ανεκτίμητη, καθώς και όλων των υπόλοιπων συνεργατών που έχουν φροντίσει να κάνουν αυτόν τον χώρο ένα υπέροχο περιβάλλον για να βρίσκεται και να δουλεύει κανείς.

Ντίνα Κούκου: Εκτιμώ τον Πολυχώρο VAULT πρωτίστως ως θεατής. Μου αρέσουν οι παραστάσεις που φιλοξενούσε και φιλοξενεί, έχουν ένα κοινωνικοπολιτικό ουσιαστικό χαρακτήρα!

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για το μέλλον;

Σοφία Ρούβα: Υπάρχουν κάποιες σκέψεις για τα επόμενα βήματα που σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλουμε να συνεχίσουμε να λέμε ιστορίες που να μας θυμίζουν πόσο εύκολο είναι ένας άνθρωπος να χάσει την υπόστασή του στο όνομα μιας «κοινωνίας».

Αναστασία Τσούτση: Να συνεχίσει η Ανδρομέδα, η ομάδα μας να μιλά για θέματα που πρέπει να ειπωθούν, να συζητηθούν.

Ποιο θα ήταν το δικό σας μήνυμα στο αναγνωστικό κοινό του youngpeople.gr;

Φανή Γρύλλη: Όσο μπορούμε πρέπει να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε, να ενημερωνόμαστε, και να ψάχνουμε. Να ψάχνουμε πιο πολύ που βρίσκεται η αλήθεια μέσα στα πράγματα.

Ντίνα Κούκου: Πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε αν ξέρουμε τα δικαιώματά μας, αν γνωρίζουμε την πραγματική σχέση μας με τον κράτος!

Σημείωση: Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης με την Θεατρική ομάδα “Ανδρομέδα” συνεργάστηκαν, στην επιμέλεια η Ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης και στην σύνταξη των ερωτήσεων η Μαρία Διονυσοπούλου. Ευχαριστούμε την θεατρική ομάδα “Ανδρομέδα” και τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Δημήτρη Καρατζιά για την πραγματοποίηση της συνέντευξης.

Δημοφιλείς Συνεντεύξεις