String Demons, το συγκρότημα που έχει ξεχωρίσει με τις μοναδικές μουσικές προτάσεις του. Ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά του είναι τα εκκριτικά live αλλά και τα έγχορδα όργανα. Το συγκρότημα String Demons αποτελείται από τα αδέρφια Λυδία και Κωνσταντίνο.

Οι String Demons μας αποκαλύπτουν την πηγή έμπνευσης του ονόματος, όπως και τα αισθήματα τους την περίοδο δημιουργία της μπάντας. Μας παρουσιάζουν το “theatrika”, τη μουσική τους ζωή τα τελευταία 2 χρόνια σε 7 τραγούδια… όπως χαρακτηριστικά λένε! Επίσης βασίζονται και επηρεάζονται από την κλασική, τη metal και την παραδοσιακή μουσική!

Οι επιρροές προέρχονται όχι μόνο από την ίδια τη μουσική, αλλά από οτιδήποτε… Τον λίγο ελεύθερο τους χρόνο επιλέγουν να ησυχάζουν από νότες και μουσική! Πρόκληση για αυτούς είναι να καταφέρουν να παίζουν μουσική με τον τρόπο που τους αρέσει με οδηγό την αλήθεια, το ένστικτο και την προσωπική τους αισθητική. Τέλος στέλνουν το μήνυμά τους σε όλους μας.

Διαβάστε την συνέντευξη του συγκροτήματος String Demons

Ας συστηθούμε, λοιπόν, STRING DEMONS.

Οι S.D ουσιαστικά είμαστε τα δύο αδέρφια Λυδία και Κωνσταντίνος… και παίζουμε μουσική. Η Λυδία παίζει βιολί και τραγουδάει και ο Κωνσταντίνος τσέλο, τύμπανα και τραγουδάει. Τα τελευταία 2 χρόνια έχουμε γράψει μουσική και παίζουμε live στις παραστάσεις (πάνω από 450 παραστάσεις) ”Το Πάρτυ της ζωής μου” με την Ελένη Ράντου και στο Ραπουνζέλ χωρίς παραμύθι του Ηλία Καρελλά.

Όπως καταλαβαίνετε επειδή ο αριθμός των εμφανίσεων έχει σπάσει το προσωπικό μας κοντέρ είμαστε λιγάκι… τόσο δα… σαλταρισμένοι, αλλά καθώς είμαστε ”δεμένα” αδέλφια θα την βρούμε την άκρη.

Από που προέρχεται το όνομά σας; Και πώς προέκυψε το συγκρότημα;

Το όνομα κάπως γεννήθηκε από την έντονη σκηνική μας παρουσία και την τάση μας γενικά να μας αρέσουν τα γρήγορα και δυνατά παιξίματα, ειδικά στο παρελθόν. Μας έλεγαν δαίμονες… οπότε βγήκε String Demons. Όταν πρωτοακούσαμε τη λέξη δαίμονες βρισκόμασταν σε μία αρκετά δύσκολη περίοδο στις ζωές μας και η ιδέα να φτιάξουμε την μπάντα ήταν σαν μία αρχή της λύτρωσης και της εξόδου από αυτήν την φορτισμένη περίοδο.

Πώς ξεκίνησε για σας το ταξίδι σας στη μουσική;

Μεγαλώσαμε σε μία μουσική οικογένεια, οπότε το ταξίδι είχε αρχίσει πριν το καταλάβουμε. Το… 2ο ταξίδι στη μουσική ξεκίνησε όταν συνειδητοποιήσαμε καλύτερα τους εαυτούς μας και παίξαμε τη μουσική που… είμαστε.

Ποια είναι η μουσική φιλοσοφία του συγκροτήματός σας, και σε ποιο μουσικό κοινό κυρίως απευθύνεστε;

Να ξέρουμε μέσα μας τι έχουν πραγματική ανάγκη να ακούσουν τα αυτιά μας και μετά να το κάνουμε πράξη. Απευθυνόμαστε στους μικρούς και μεγάλους ανθρώπους που θέλουν να ακούσουν και να δούν live χωρίς ταμπέλες.

Πρόσφατα κυκλοφορήσατε το “Τheãtrika”, με τραγούδια από μεγάλες θεατρικές επιτυχίες της χρονιάς και όχι μόνο. Πείτε μας περισσότερες λεπτομέρειες γι αυτό.

Η ”μουσική μας ζωή” τα 2 τελευταία χρόνια σε 7 τραγούδια από το “Το πάρτυ της ζωής μου” και το ”Ραπουνζέλ χωρίς παραμύθι”. Σε γενικές γραμμές δηλαδή, τις πρωτότυπες μουσικές που γράψαμε για αυτές τις 2 παραστάσεις και που παίζουμε live 2 σεζόν τώρα για πάνω από 450 εμφανίσεις συνολικά.

Παρόλα αυτά είναι άλμπουμ που μουσικά και στιχουργικά στέκεται και χωρίς τις παραστάσεις , δηλαδή μπορεί κάποιος να το ακούσει χωρίς να τις έχει δει. Είμαστε περήφανοι για αυτό το άλμπουμ , κρύβει μέσα όλη αυτήν την απίστευτη εμπειρία που περάσαμε αυτά τα 2 χρόνια στο θέατρο συμπυκνωμένη σε 7 τραγούδια που το κάθε ένα ξεχωριστά φωτογραφίζει σημαντικές και πολύ δυνατές στιγμές των έργων.

Θα θέλαμε μέσα από 2 – 3 προτάσεις να μας περιγράψετε τα single:

α) Παραδοσιακό σμυρναίικο “Doctor”: Από τα αγαπημένα μας κομμάτια να παίζουμε live. Πέρα από τη διασκευή που έχουμε κάνει, έχουμε προσθέσει ένα δικό μας riff στο κομμάτι που του δίνει αυτήν την heavy υπόσταση που έκρυβε ήδη μέσα του ο Doctor… απλά εμείς την αποκαλύψαμε κατά κάποιο τρόπο.

β) “Βreathe: τραγούδι που έγραψε η Λυδία εμπνευσμένο από το τραγικό συμβάν με τον George Floyd. Είχε ήδη κυκλοφορήσει πριν γίνει το τραγούδι της παράστασης ”Ραπουνζέλ χωρίς παραμύθι” και με έναν μαγικό τρόπο ταίριαξε σ αυτό το έργο που εστιάζει στον πόλεμο , την απομόνωση, το ρατσισμό.

γ) “Πάρτυ της ζωής μου”: βασισμένο σε λόγια και φράσεις της Ελένης Ράντου από το ομώνυμο έργο της , η Λυδία ολοκλήρωσε τους στίχους και με τη μουσική που γράψαμε η οποία ακολουθεί όλη την πορεία του έργου. Η μουσική του τραγουδιού βοήθησε πολύ και στον τρόπο που μπήκαμε σκηνικά και σωματικά στην παράσταση.

Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές σας; Και πόσο φαίνονται αυτές στη δική σας μουσική;

Όπως λέγαμε και πριν χρόνια έχουμε τρεις πυλώνες που βασιζόμαστε και έχουμε επηρεαστεί πολύ, την κλασική, τη metal και την παραδοσιακή μουσική. Επιρροές στη μουσική που φτιάχνουμε δεν προέρχονται μόνο απ την ίδια τη μουσική αλλά από οτιδήποτε μπορεί να μας κάνει κάποιο κλίκ και να μας έρθει μία ιδέα για κάποιο κομμάτι. Π.χ στο  “Τheãtrika” οι 3 Ξαδέρφες ήταν ένα τραγούδι που γεννήθηκε στα καμαρίνια από μία χιουμοριστική συζήτηση που είχαμε για… 3 ξαδέρφες.

Πως επιλέξατε τα συγκεκριμένα έγχορδα όργανα;

Λυδία: από 5 χρονών κόλλησα αμέσως με το βιολί όταν το έπιασα στα χέρια μου.

Κωνσταντίνος: κάπου στην ίδια ηλικία σε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο άκουσα σε μιά κασέτα (κομμάτι του Χατζιδάκι) τον ήχο του τσέλου και τρελάθηκα!

Τι ακούνε στον ελεύθερο τους χρόνο οι STRING DEMONS; Έχετε να μας προτείνετε κάποιο album;

Είμαστε σε μια περίοδο που επειδή δεν έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο, όσο έχουμε θέλουμε κυρίως να… ησυχάζει λίγο το μυαλό μας από νότες και μουσική! Όταν ακούμε δεν υπάρχει όριο στο τι θα ακούσουμε. Αυτές τις μέρες ακούμε Tiger Lillies. Να ακούσετε τον δίσκο “Plaza” των Socrates.

Ποια η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε αντιμετωπίσει από το ξεκίνημα της πορείας σας;

Ίσως το να μπορέσουμε να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένες ταμπέλες και στεγανά γύρω από τη μουσική -και όχι μόνο- που μάθαμε μεγαλώνοντας… το να καταφέρουμε το μυαλό, την αισθητική και την καρδιά μας να ανοίξουν και να βλέπουμε, να ακούμε και να αισθανόμαστε με έναν καινούργιο τρόπο, πιο απελευθερωμένο και απενοχοποιημένο από τα “κουτάκια” που μαθαίνουμε εμείς οι άνθρωποι να μπαίνουμε μέσα και να “ταμπουρωνόμαστε” από τους φόβους μας μην τυχόν και “χάσουμε τον έλεγχο” (που ούτως ή άλλως δεν τον έχουμε και ποτέ ουσιαστικά).

Ποια πιστεύετε πως είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για εσάς; Ποια είναι τα όνειρα σας και ποιοι οι στόχοι σας για το μέλλον;

Οι στόχοι και τα όνειρά μας και η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι το να μπορούμε να συνεχίσουμε να παίζουμε μουσική με τον τρόπο που μας αρέσει, “υπακούοντας” μόνο στην αλήθεια, στο ένστικτο και στην προσωπική μας αισθητική. Και φυσικά το να συνεχίσουμε να… ζούμε και αν γίνεται να ζούμε και κάπως καλά, γιατί με τόσους πολέμους που βασανίζουν τους ανθρώπους γύρω μας, δεν μπορούμε να μην το σκεφτόμαστε και αυτό ως όνειρο και στόχο.

Ποιο μήνυμά θα θέλατε να στείλετε στους φίλους αναγνώστες του Young – People.GR

Όσο πιο πολύ να αγαπούν τα ζώα και ν αρχίσουν άμεσα κάποιο μουσικό όργανο που γουστάρουν… είναι σαν ψυχοθεραπεία!

Βίντεο String Demons

Instagram String Demons

*Σημείωση: Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης του συγκροτήματος String Demons συνεργάστηκαν: Στην επιμέλεια η Ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης. Ευχαριστούμε το συγκρότημα String Demons και τον Χρήστο Καρυώτη, υπεύθυνο επικοινωνίας & δημοσίων σχέσεων για την πραγματοποίηση της συνέντευξης.