Ο Βαγγέλης Γερμανός, μιλάει στο Young People.gr για το πως βλέπει την ελληνική μουσική σκηνή σήμερα. Τους ανθρώπους της μουσικής που λειτούργησαν ως πρότυπα για εκείνον. Το ρόλο που παίζει η μουσική στη δύσκολη καθημερινότητα των τελευταίων χρόνων, ποια πιστεύει πως είναι η σημερινή σχέση της μουσικής με το διαδίκτυο, τι έχει αλλάξει στον ίδιο από το ξεκίνημά του έως και σήμερα και στέλνει το δικό του μήνυμα στους αναγνώστες μας λέγοντας: “Θα τους έλεγα να μη φοβούνται τίποτα, να απολαύσουν τη ζωή τους και να κερδίσουνε την ψυχή τους!”

Διαβάστε τη συνέντευξη του Βαγγέλη Γερμανού

Τι έχει αλλάξει σε εσάς και τι παραμένει ίδιο από το ξεκίνημά σας μέχρι και σήμερα;

Όταν ξεκίνησα να γράφω τραγούδια και να τα τραγουδάω μπροστά στο κοινό ήμουν φοβισμένος και ντροπαλός στο έπακρο. Δεν ήξερα πως θα τα “εισπράξουν” οι ακροατές μου, ήταν και τόσο παράξενα… Μπανιέρα, Μάσκες, Κρουαζιέρα, Κηπουρός, Απόκληρος, Σκλάβος, Λαθρόβιος… Όταν, στην πορεία, αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν από τον κόσμο χαλάρωσα κι άρχισα να το απολαμβάνω. Όσο περνάει ο καιρός, το απολαμβάνω ακόμα περισσότερο!

Ποια πιστεύετε πως είναι η σημερινή σχέση της μουσικής με το διαδίκτυο, έχει συμβάλλει θετικά ή αρνητικά;

Η συμβολή του internet στην διάδοση του τραγουδιού είναι θετική και πολύ μεγάλη, δεδομένου ότι αντικατέστησε, λίγο – πολύ, το cd που, κατά τη γνώμη μου, υποβίβασε τη σχέση που είχαμε με το βινύλιο. Ο μεγάλος δίσκος, με το εξώφυλλο, τις φωτογραφίες, τις πληροφορίες, τον όγκο του, ήτανε κάτι “χειροπιαστό”, το απολάμβανες ακουστικά και οπτικά… Στο cd “στραβώνεσαι” να διαβάσεις ένα σωρό πληροφορίες σε ελάχιστο χώρο, λόγω μεγέθους, ο ήχος δε, είναι κρύος, αποστειρωμένος, σε αντίθεση με τον “ζεστό” ήχο του βινυλίου.

Ποια η γνώμη σας για την ελληνική μουσική σκηνή;

Απ’ όλα έχει ο μπαξές! Στην ελληνική μουσική σκηνή υπάρχει σήμερα μια μεγάλη γκάμα από styles, συνάδελφοι που υπηρετούν πιστά την παράδοση, δημοτικά (στεριανά και νησιώτικα), ρεμπέτικα, ξένα τραγούδια (rock, swing…) και συνάδελφοι που ερευνούν, αφομοιώνοντας πολλά και διαφορετικά μουσικά styles, φτιάχνοντας εν τέλει το δικό τους, το προσωπικό τους στυλ. Είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί βρισκόμαστε σε ένα γεωγραφικό και πολιτισμικό σταυροδρόμι και η ποικιλία είναι βασικός καλλιτεχνικός παράγων, μαζί με την ενότητα φυσικά.

Θα θέλαμε να μας αναφέρετε κάποιους ανθρώπους της μουσικής που θαυμάζετε και έχουν λειτουργήσει σαν πρότυπα για εσάς.

Θαύμαζα και θαυμάζω ότι με ερεθίζει ακουστικά κι αυτό το αφομοιώνω, το κάνω δικό μου. Ο θαυμασμός μου δεν έχει να κάνει με πρόσωπα, αλλά με τραγούδια. Πιστεύω πως το τραγούδι είναι πάνω από αυτόν που το γράφει. Εκτιμώ και σέβομαι όλους ανεξαιρέτως τους συναδέλφους μουσικούς, Έλληνες και ξένους, χωρίς διακρίσεις. Άρχισα με Beatles, Stones, Animals, Dylan, Χατζιδάκι, Σαββόπουλο, Αρλέτα…

Ποιους δίσκους έχετε στην δισκοθήκη σας;

Έχω καμιά πεντακοσαριά δίσκους, όλων των styles.

Πότε πιστεύετε πως κάνατε τη δική σας “επανάσταση”;

Για μένα, η επανάσταση είναι διαρκής. Η ίδια η ζωή είναι επανάσταση. Αν “επαναπαυθεί” κανείς στις “δάφνες” του, τότε βουλιάζει στην ανία και την αδιαφορία. Είμαι ένας περιπλανώμενος, ένας τυχοδιώκτης από ιδιοσυγκρασία.

Τι σημαίνουν για εσάς οι όροι συναίσθημα και λογική και κατά πόσο επηρεάζουν τις επιλογές της ζωής σας;

Οι αντιθέσεις δεν αποτελούν αντίφαση. Το συναίσθημα και η λογική είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Πρέπει να συνδυαστούν και όχι να συγκρουστούν, γιατί τότε το άτομο ανισορροπεί, γεμίζει ενοχές, αρρωσταίνει και τρέχει στους γιατρούς (μακρυά από μας!). Ακούω πάντοτε την καρδιά μου για τις όποιες αποφάσεις χρειαστεί να πάρω στη ζωή και βάζω το νου μου να δουλέψει για την πραγμάτωσή τους. Το συναίσθημα, λόγω της μουσικής μου ιδιότητας, έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα έναντι της λογικής.

Πιστεύετε πως ο άνθρωπος μεγαλώνοντας οδεύει προς την ωριμότητα;

Οδεύει προς την ωριμότητα θέλει δε θέλει, υποχρεωτικά! Ο χρόνος όμως, άλλους τους βαραίνει κι άλλους τους ελευθερώνει. Η ζωή είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχουμε λάβει, με όλα τα βάσανα και τις αντιξοότητες. Η γιαγιά μου έλεγε: Δεν είναι ζωή αυτή – καλύτερα ζωή παρά θάνατος!

Στις μέρες μας λέγεται πως εκλείπει η κοινωνική αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός. Ποια είναι η γνώμη σας; Που οδεύει το ελληνικό γίγνεσθαι;

Η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός είναι δυναμικές έννοιες. Η κοινωνία βρίσκει την ταυτότητά της όταν συμβαίνουν καταστροφές (πόλεμοι, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί…). Τότε μπαίνει μπρος η ανθρωπιστική βοήθεια, ο εθελοντισμός, η αλληλεγγύη… Το είδα στη φωτιά στο Μάτι, το ακούω να συμβαίνει και στη Βενεζουέλα… Αντίθετα, στις εποχές των “παχιών αγελάδων” οι άνθρωποι ζούμε και πεθαίνουμε “ανίδεοι και χορτάτοι”, χωρίς να δίνουμε σημασία στα προβλήματα του διπλανού μας. Τον τελευταίο καιρό, κάτι μοιάζει να κινείται στη χώρα μας. Ξυπνάμε σιγά – σιγά από την καταστολή που βρισκόμασταν κατά τη διάρκεια της κρίσης. Πιστεύω πως θα καλυτερεύσουν τα πράγματα. Προτιμώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, όχι μισοάδειο.

Η έννοια του πλούτου για τον καθένα είναι διαφορετική. Εσείς πότε θεωρείτε ότι είναι ένας άνθρωπος πλούσιος;

Τα λεφτά, πέρα από το να ζω χωρίς να στερούμαι τα βασικά, δε μου λένε τίποτα. Προβλέπω ότι ο πλούσιος του μέλλοντος δε θα ΄ναι αυτός που θα έχει φράγκα, αλλά αυτός που θα έχει ελεύθερο χρόνο!

Ένας χαρακτηριστικός στίχος τραγουδιού, ποιήματος, μια έκφραση από κάποιο βιβλίο που έχει σηματοδοτήσει τη ζωή σας;

Διαλέγω στην τύχη την πρώτη φράση απ’ την “Μπανιέρα”: “Η λεκάνη μου πετρέλαιο δεν έχει” και την απευθύνω σε όλους αυτούς που ετοιμάζονται να γεμίσουν τρύπες τον πυθμένα της Μεσογείου για να βρούνε πετρέλαιο! Προτιμώ τη θάλασσά μου καθαρή!

Η μουσική σήμερα πιστεύετε πως παίζει το δικό της ρόλο στη δύσκολη καθημερινότητα των τελευταίων χρόνων (οικονομική κρίση, προσφυγικό), και αν ναι με ποιον τρόπο.

Η μουσική και – για τον Έλληνα ειδικότερα – το τραγούδι παρηγορεί, ψυχαγωγεί, εκφράζει και ενώνει τους ανθρώπους σε κάθε εποχή και τόπο. Ο Έλληνας τραγουδάει τον πόνο του και τη χαρά του. Η μουσική, το τραγούδι είναι, για μένα, η σπουδαιότερη μορφή του παγκόσμιου πολιτισμού, ανάμεσα στις τέχνες, πάνω από τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, την επιστήμη, την εργασία…

Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί, ώστε να πραγματοποιείτε ζωντανές εμφανίσεις.Τι να περιμένουμε από εσάς στο Σαββατιάτικο live στο JAZZPOiNT;

Κι εγώ απορώ κάποιες στιγμές, ακόμα και τραγουδιστά: “τι να ΄ναι αυτό που με κουρδίζει; – για ποιο παιχνίδι τη ζωή μου προορίζει;” Η αλήθεια είναι ότι γουστάρω πολύ να παίζω και να τραγουδάω για και με τον κόσμο! Στο JAZZPOiNT θα παίξω λοιπόν για να γουστάρω μαζί με τους φίλους των τραγουδιών μου!

Ποιο μήνυμα θα στείλετε μέσα από το Young People στους νέους σήμερα;

Θα τους έλεγα να μη φοβούνται τίποτα, να απολαύσουν τη ζωή τους και να κερδίσουνε την ψυχή τους!

Βίντεο Βαγγέλης Γερμανός

ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ - ΣΚΛΑΒΟΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (original track)

Σημείωση: Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης του μουσικού και ερμηνευτή Βαγγέλη Γερμανό συνεργάστηκαν: στην επιμέλεια η ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης ενώ στην σύνταξη των ερωτήσεων η Ιωάννα Καριώρη. Ευχαριστούμε τον Κύριο Βαγγέλη Γερμανό και τη δημοσιογράφο Ελευθερία Καμπούρογλου για την πραγματοποίηση της συνέντευξης.