Όταν ο Orson Welles χαρακτήριζε μία γυναίκα ως την “πιο ενδιαφέρουσα του κόσμου”, τότε σίγουρα κάτι θα είχε διακρίνει με τη σπάνια οξύνοια που τον χαρακτήριζε ως μυθικό πρόσωπο της τέχνης. Αλλά και ως ένα άτομο που σπάνια εξέφραζε θετική γνώμη για διασημότητα, θέτοντας πάντοτε αυστηρά καλλιτεχνικά κριτήρια που δεν είχαν ως κριτήριο την εμπορική επιτυχία ή αναγνώριση.
Η Eartha Kitt είναι εκείνη η ιδιαίτερη φωνή που συνδυάζει την εκρηκτική παρουσία με μία ιδιαίτερη χορευτική παρουσία. Υπήρξε μία περφόρμερ που μπορούσε να προσφέρει ένα θέαμα που μπορεί να ευχαριστήσει τόσο αισθητικά, όσο και ακουστικά.
Φωνή, ακτιβιστή και συγγραφική δραστηριότητα
Εξοπλισμένη με μία ιδιαίτερη φωνή, με μία δυναμική παρουσία την οποία συμπλήρωσε μία αξιοπρόσεκτη ακτιβιστική και συγγραφική δραστηριότητα, η ίδια ανήκει στις γυναικείες φωνές που δεν ξεπερνάς αν ακούσεις.
Διάσημη για τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών “C’est si bon” και “Santa Baby”, τα οποία και τα δύο μπήκαν στο top10 του Billboard Hot 100.
Η “catwoman” της μεγάλης οθόνης
Η “catwoman” της μεγάλης οθόνης υπήρξε μία πραγματική γάτα επί σκηνής. Ναζιάρα, ευλύγιστη, επιδέξια και αμαρτωλά αθώα. Ξεκινώντας από το μηδέν, από ένα φτωχό περιβάλλον με ελάχιστους πόρους επιβίωσης για να καταλήξει μία βασίλισσα της σκηνής.
Έγινε γνωστή για την ιδιαίτερη, ολίγον “τσιριχτή” φωνή της, για τις καλλιτεχνικές εκφράσεις του προσώπου της, για το ότι έδωσε κύρος και καλλιτεχνική αξία στην έννοια του καμπαρέ.
Και, φυσικά, η ιδιαίτερη χροιά της φωνής της θα γινόταν συνώνυμα με την Ίζμα από την παιδική ταινία “Ο αυτοκράτορας έχει κέφια”, αφού χάρισε τη φωνή της στη λατρεμένη κακιά που όλοι αγαπήσαμε.
Η Eartha είναι η performer που αναβαθμίζει ποιοτικά τα κακόφημα nightclubs, προσδίδει κύρος στα καμπαρέ που ταυτίζονται με τα καταγώγια της ζωής. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας θηλυκός Prince, καθώς συνδύαζε φωνή και πλούσια σκηνική παρουσία.
Μία γυναίκα με ανοιχτές ιδέες
Μία γυναίκα με ανοιχτές ιδέες, η οποία μαχόταν τα στερεότυπα σε μία εποχή ακόμα πιο απόμακρη και εχθρική με το διαφορετικό, αυτό που θεωρεί πως διαφέρει από το συνηθισμένο. Η καριέρα της στην Αμερική δοκιμάστηκε όταν η ίδια αποδοκίμασε δημόσια τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ενώ υπήρξε στενή υποστηρίκτρια του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών.
Η Eartha ήταν το άτακτό κορίτσι της μουσικής σκηνής, το οποίο μπορούσε από ναζιάρα γατούλα να εξελιχθεί σε ένα διαβολικό κορίτσι τραγουδώντας “I want to be evil”. Η μουσική της ευλυγισία και η ικανότητά της να προσφέρει ένα πλούσιο θέαμα, διαχρονικά την καθιστούν μία από τις καλύτερες γυναίκες performer του 20ου -και όχι μόνο- αιώνα.
