Οι Loose Ties, το πενταμελές συγκρότημα από την Αθήνα, συστήνεται στο YoungPeople.gr, μιλά για την ελληνική πραγματικότητα στη μουσική σκηνή αλλά και τις επιρροές των μελών του. Είναι οι επιρροές και τα ακούσματά μας, σύμφωνα με τους ίδιους που καθορίζουν τον τρόπο που γράφεις, αλλά και η ιστορία που θέλεις να πεις.
Έτσι, τόσο ολόκληρο το album “Retrospect”, όσο και το lead single “Gone” λένε τη δική τους ιστορία. Επίσης, αποκαλύπτουν πως κυλάει μια μέρα στο studio, καθώς και το κύριο αίσθημα που επικρατεί στα Live τους. Όσον αφορά τα Live τους, είναι έτοιμοι να εμφανιστούν στη σκηνή του Rockwood στις 15/10, παρουσιάζοντας το νέο album τους (Διαβάστε περισσότερα) παρέα με τον Δημήτρη Κωβαίο και τη Μπάντα του. Εμείς από τη μεριά μας, περιμένουμε να τους απολαύσουμε και ευχόμαστε να τους δούμε και σε φεστιβάλ του εξωτερικού, μιας και είναι ένας από τους στόχους τους.
Οι Loose Ties αποτελούνται από:
- Δέσποινα Θωμά – Φωνή
- Πέτρος Πρίντεζης – Κιθάρα
- Παντελής Βαμβάκης – Πλήκτρα
- Ντίνος Παπαδόπουλος – Μπάσο
- Γιώργος Ταντασάκης – Τύμπανα
Διαβάστε τη συνέντευξη του συγκροτήματος Loose Ties
Γεια σας Loose Ties, ας ξεκινήσουμε αυτή τη γνωριμία με τα βασικά. Ποιοι είστε και πως βρεθήκατε;
Γεια σας! Είμαστε μια μπάντα απ’ την Αθήνα που γράφει τη δική της μουσική. Ξεκινήσαμε το 2017 από μια αγγελία που έβαλε ο Ντίνος (μπάσο) ξεκινώντας να φτιάξει συγκρότημα. Ο Πέτρος (κιθάρα) κ ο Παντελής (πλήκτρα) είναι μαζί μας από τότε. Ο Γιώργος (ντραμς) έκανε join αργότερα και η Δέσποινα (φωνή) είναι το νεότερο μέλος μας.
Η μουσική για σας αποτελεί χόμπι ή επάγγελμα; Στην Ελλάδα του σήμερα, πόσο εύκολο είναι για ένα μουσικό να ζει αποκλειστικά από τη μουσική;
Κανένας μας δε βιοπορίζεται από τη μουσική, παρότι αφιερώνουμε αρκετές ώρες και πάντα προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η μουσική και γενικά οι τέχνες είναι εδώ και χρόνια παραμελημένες και η κατάσταση έγινε πολύ χειρότερη με την πανδημία, όποτε έχει γίνει πάρα πολύ δύσκολο για τους επαγγελματίες μουσικούς.
Πείτε μας λίγα λόγια για το είδος που εκπροσωπείτε.
Δεν εκπροσωπούμε ακριβώς κάποιο είδος. Μας αρέσει να παίρνουμε στοιχεία από πολλά είδη και να πειραματιζόμαστε στη μουσική που κάνουμε. Αυτή τη ποικιλομορφία θέλαμε να πετύχουμε και στο album μας Retrospect, διατηρώντας μια μουσική συνοχή και κυρίως λέγοντας μια ενιαία ιστορία. Γενικά στόχος μας είναι να καθορίσουμε τον δικό μας ήχο.
Ποιες είναι οι επιρροές σας; Πόσο φαίνονται οι επιρροές αυτές στη δική σας μουσική;
Από αυτούς που γράφουν τα κομμάτια, η τραγουδιστριά μας θα ήθελε να γράφει σαν τον Prince και ο μπασίστας μας έχει επηρεαστεί από τους Roger Waters και Micheal League ως προς το πως λειτουργούν σαν songwriters και band leaders. Πάντα η μουσική που έχεις ακούσει διαμορφώνει το πως γράφεις αλλά δεν ξεκινάμε ποτέ τη διαδικασία λέγοντας θα γράψω κάτι σαν αυτό το τραγούδι.
Κατά πόσο έχουν αλλάξει τα ακούσματά σας στην πορεία του χρόνου; Έχετε να προτείνετε κάποια άλμπουμ για τη συλλογή μας;
Πολύ χοντρικά, όλοι στη μπάντα έχουμε ροκ αφετηρία στα μουσικά μας ακούσματα. Από κει και πέρα μας αρέσει να εξερευνούμε νέα είδη συνεχώς. Τον τελευταίο καιρό έχουμε επικεντρωθεί σε νέες δουλειές ντόπιων καλλιτεχνών. Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε να προτείνουμε το Little pieces του George Gaudy, το emotional algebra από Apostolo kalt Orchestra και το 2 AM από Daphne and the Fuzz.
Πως βλέπετε την ελληνική μουσική σκηνή; Είναι μια σκηνή που ανεβαίνει σιγά σιγά;
Η ελληνική μουσική σκηνή βγάζει συνεχώς καλές δουλειές που έχουν κάτι να πούνε και έχει και μεγάλη ποικιλομορφία, ως προς τα είδη που παίζονται. Αρκετά συχνά βρίσκουμε δημιουργούς που σχεδόν μας εκπλήσει η ποιότητα της μουσικής που έχουν παράξει. Από αυτή την οπτική πάμε καλά. Στο κομμάτι της προβολής που παίρνουν τέτοιες εναλλακτικές δουλειές ή στο οικονομικό κομμάτι τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα.
Πρόσφατα κυκλοφορήσατε το “Gone”, το οποίο ομολογουμένως βρήκα αρκετά ενδιαφέρον. Πείτε μας περισσότερες λεπτομέρειες γι αυτό και φυσικά που μπορούμε να το βρούμε.
Το Gone είναι κομμάτι του δίσκου μας Retrospect που κυκλοφόρησε φέτος και είναι το πρώτο (και ελπίζουμε όχι το τελευταίο μας) video clip. Είναι ένα τραγούδι πολυ προσωπικό, ουσιαστικά αποτελεί γέννημα βιωματος. Μπορείτε να το βρείτε στο youtube σαν video clip και όλο το δίσκο μας σε πλατφόρμες όπως το spotify και το bandcamp.
Αναφέρετε ότι το “Gone” πρόκειται για μια εξιστόρηση. Ποια είναι λοιπόν η ιστορία πίσω από το τραγούδι;
Εν γένει θα λέγαμε πως μιλάει, όχι για τον έρωτα, αλλά για την αγάπη που νιώθει κανείς όταν άθελα του κάνει έναν καθ΄ όλα ελαττωματικό άνθρωπο, είδωλο. Και είναι δυσάρεστο, γιατί εν ολίγοις ερωτεύεσαι κάποιον που ζει μόνο στη φαντασία σου και το πρωτότυπο, αυτό που ζει και αναπνέει, μόνο να σε πληγώσει μπορεί. Και τότε φεύγεις. Η φεύγει εκείνος. Εξου και ο τίτλος, “Gone”.
Αν και όλοι μιλάνε για αυτό το riff (καταλαβαίνετε ποιο εννοώ) που παίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθεση ενός κομματιού, στο Gone ακούσαμε τη μπασογραμμή να παίρνει τα ηνία. Αυτή λοιπόν ήταν και η αρχή σύνθεσης;
Το Gone ξεκίνησε σαν ένα ρεφραίν της Δέσποινας, το οποίο εξέλιξε σε ολόκληρο τραγούδι για την μπάντα. Μας το έφερε με τη μορφή μιας φωνητικής γραμμής συνοδευόμενο με μια ακουστικη κιθάρα. Καταλάβαμε αμέσως ότι για να αποδοθεί ο δυναμισμός του κομματιού έπρεπε να ξεκινήσουμε απ' το ρυθμικό μέρος, οπότε αρχίσαμε με τα ντραμς και μετά φτιάχτηκε η μπασογραμμή και έπειτα τα άλλα όργανα ως πιο συνοδευτικά στοιχεία που όμως προσφέρουν πολλά στη μουσικότητα και την αφήγηση του τραγουδιού.
Πως κυλάει μια μέρα στο στούντιο; Υπάρχει κάτι που σας χαλαρώνει στο στούντιο (ποτό, μουσική); Ισχύουν τα ίδια και για τα live;
Ευτυχώς δεν χρειαζόμαστε αλκοόλ για να αντέξουμε ο ένας τον άλλον. Η πρόβα έχει μια καλή ισορροπία δημιουργικότητας, εξάσκησης αλλά και πλάκας, κυρίως κακού χιούμορ. Στα μάτια μας η πρόβα είναι μια ευκαιρία να ξεχάσουμε τα προβλήματα που έχουμε, τα άγχη της καθημερινότητας και να αφεθούμε, φτιάχνοντας μουσική με άτομα που μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα. Προφανώς αυτό το συναίσθημα μεταφράζεται και στα live.
Και μιας που αναφέραμε τα live, ποιο είναι το κύριο συναίσθημα που επικρατεί; Έχει αλλάξει το συναίσθημα αυτό με τα χρόνια;
Η σκηνή έχει τη μαγική ικανότητα να σε “μεταμορφώνει”, να ξεχνάς ότι άλλο και απλά να παίζεις. Είναι μιας μορφής μέθεξης και γίνεται πιο έντονο απ’ την αλληλεπίδραση με το κοινό. Αν αυτό αλλάξει και χαθεί, ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσουμε ως προς το τι θέλουμε να κάνουμε σαν μπάντα.
Πως είναι οι σχέσεις μεταξύ των ελληνικών συγκροτημάτων; Υπάρχει υποστήριξη;
Σε γενικές γραμμές ναι. Ίσως το ότι είμαστε όλοι στην ίδια κακή μοίρα μας οδηγεί σε κάποιου τύπου αλληλεγγύη, όπου στηρίζουμε τις δουλειές ο ένας του άλλου, θα ρωτήσουμε ποιά μαγαζιά είναι καλά για live και γενικά βοηθάμε ο ένας τον άλλο όποτε μπορούμε.
Που θέλετε να φτάσετε μουσικά;
Θέλουμε να μαθαίνουμε νέα πράγματα, να εξελίσσουμε συνεχώς τον ήχο μας και να πειραματιζόμαστε με καινούργιες ιδέες πάντα καταφέρνοντας να λέμε ενδιαφέρουσες ιστορίες μουσικά και στιχουργικά. Αυτό είναι στο χέρι μας να το πετύχουμε και είναι πολύ βασικό για μας. Το αν πχ θα παίξουμε σε φεστιβάλ του εξωτερικού και αν θα μας μάθει πολύς κόσμος είναι ωραία, αλλά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και έρχεται κάπως δεύτερο σαν στόχος στα δικά μας μάτια.
Video & Spotify
Σημείωση: Για την ολοκλήρωση της συνέντευξης του συγκροτήματος Loose Ties συνεργάστηκαν: Στην επιμέλεια η ομάδα Έκφρασης και Υλοποίησης ενώ στην σύνταξη των ερωτήσεων η Βιβή Λαμπροπούλου. Ευχαριστούμε το συγκρότημα Loose Ties για την πραγματοποίηση της συνέντευξης.